4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ: “ΕΙΧΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ 22 ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠ’ ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ”

Posted on 18 Νοεμβρίου, 2023. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, 8) ΚΕΙΜΕΝΑ - ΑΡΘΡΑ | Ετικέτες: Χαρίκλεια Νικολάου |

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ:

“ΕΙΧΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ 22 ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠ’ ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ”

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΛΑΛΗ

NΕWS 24/7 – 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Η απώλεια ως βίωμα. Πώς είναι σε πρόσωπο να ζεις χωρίς τον άνθρωπο σου που έχασες μετά από εργατικό δυστύχημα.

Ακόμη θυμάμαι το σφίξιμο· εκείνη τη σουβλιά στο στομάχι που συνοδεύει κάθε δυσάρεστη είδηση. Έτσι ένιωσα όταν διάβασα στο NΕWS 24/7 για τον νεκρό εργάτη που έπεσε μέσα σε φρεάτιο στον Πειραιά. Ένας ακόμη, σκέφτηκα.

Όμως, σ’ αντίθεση με το κυρίαρχο, θριαμβευτικό αφήγημα περί «αναπτύξεως», αυτό το «ένας ακόμη» δεν αποτέλεσε μια τυπική αναφορά σε κάποιον μακάβριο αριθμό. Ήταν η υπόμνηση, η εξοργιστική υπενθύμιση ότι μιλάμε για άνθρωπο. Ένας ακόμη άνθρωπος που χαιρέτισε την οικογένειά του, τα αγαπημένα του πρόσωπα, πήγε για το μεροκάματο και δεν γύρισε ποτέ σπίτι.

ΕΠΟΥΛΩΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ Η ΠΛΗΓΗ;

Για την κυρία Χαρίκλεια Νικολάου, ο χρόνος γιατρεύει. Ωστόσο πάντα κάτι μένει. «Ακόμη και τώρα μου λείπει όταν κάθομαι να πιώ τον καφέ μου το πρωί», λέει στο Magazine.

H κυρία Νικολάου γνώρισε τον άνδρα της, τον Σάκη το 1979. Είχαν σχέση για δύο χρόνια. Μετά ακολούθησε ο γάμος κι ύστερα από δύο χρόνια ήρθε το πρώτο τους παιδί. Έζησαν μαζί 14 υπέροχα χρόνια όπως λέει η ίδια. Μέσα σ’ αυτά, η οικογένειά τους μεγάλωσε κάνοντας άλλα δύο παιδιά.

Οι ρόλοι ήταν μοιρασμένοι. Εκείνη φρόντιζε τα τρία τους κορίτσια και τις δουλειές του σπιτιού. Εκείνος εργαζόταν, κάνοντας τοποθετήσεις μαρμάρων και πλακιδίων. Όμως, παρά την πολύωρη απουσία του από το σπίτι λόγω δουλειάς ήταν πάντα παρών για την οικογένειά του, θυμάται η κυρία Νικολάου, νοσταλγώντας τις απογευματινές βόλτες σε πάρκα και κούνιες, όλοι μαζί· μα και τις εκδρομές στη θάλασσα και τα ταβερνάκια το καλοκαίρι.

«Ήταν πραγματικά ένας ακούραστος άνθρωπος. Ένα αγαπητό πρόσωπο σ’ όλους, που έδινε με την ψυχή του την αγάπη που είχε στην οικογένειά του. Πρόσφερε πολλά με την παρουσία του, με το χαμόγελό του, με την πλάκα του. Γι’ αυτό και μας λείπει πολύ».

ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Προχωρώντας την κουβέντα μας, προσπαθούσα να βρω την κατάλληλη στιγμή να ρωτήσω για την ημέρα του δυστυχήματος. Μάταια. Δεν υπάρχει ποτέ «κατάλληλη στιγμή» για κάτι τέτοιο…

Πώς συνέβη το δυστύχημα, τόλμησα επιτέλους να ρωτήσω τη συνομιλήτριά μου. « Έχουν περάσει 27 χρόνια κι ακόμη θυμάμαι» μού απαντά αμέσως, αρχίζοντας σιγά σιγά να αφηγείται όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα, κατά την ανέγερση του κτιρίου που τώρα στεγάζεται ο Άρειος Πάγος.

«Δούλευε σε μεγάλο ύψος, πάνω από 16 μέτρα. Και φυσικά, κανένα μέτρο ασφάλειας. Μετά εορτής βέβαια ήρθε η Επιθεώρηση Εργασίας κι διαπίστωσε ότι έπρεπε να υπάρχει διπλό μαδέρι πάνω στη σκαλωσιά, προστασία απ’ έξω που δεν υπήρχε, να φορούν κράνη· βέβαια και πριν τον άντρα μου, απ’ ό, τι είχα ακούσει είχαν σκοτωθεί άλλοι δύο άνθρωποι εκεί.

Όπως και να ‘χει, πάνω απ’ τον Σάκη δούλευε κάποιος άλλος και ανέβαζε μάρμαρα. Κάποια στιγμή σκάλωσε το αναβατόριο κάπου και έφυγαν τα μάρμαρα κάτω. Φώναξαν τότε προς τον άντρα μου για να προσέξει. Εκείνος έβγαλε το κεφάλι του για να δει ποιος τον φωνάζει. Το μάρμαρο έπεσε όλο πάνω στο κεφάλι του και τον πέταξε κάτω. Έτσι συνέβη»

“ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ”

Κι ύστερα; Ύστερα σιωπή. «Ένιωθα σαν να κοιμάμαι όρθια», λέει σήμερα η κυρία Νικολάου.

Την ρωτώ αν θυμάται την τελευταία κουβέντα που αντάλλαξαν πριν ο άντρας της φύγει για το μοιραίο μεροκάματο. «Να σου πω την αλήθεια μου, εγώ έτσι κι αλλιώς φοβόμουν. Προηγουμένως, είχαμε περάσει από εκεί, είχα δει πού δούλευε και φοβόμουν. Ήταν μεν προσεκτικός στη δουλειά του, από δώδεκα χρονών δούλευε στην οικοδομή, αλλά φοβόμουν. Εκείνη την ημέρα, δεν έγινε κάτι διαφορετικό. Ήπιαμε τον καφέ μας, καλημεριστήκαμε, φιληθήκαμε κι έφυγε.

Υπήρχε όμως κάτι στην ατμόσφαιρα… Θες από προαίσθημα; Δεν ξέρω. Κάτι με ενοχλούσε. Μετά, μαζεύτηκαν όλοι στο σπίτι για να δουν πώς θα μου το πουν».

Όταν συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί και παρά τις προσπάθειες των συγγενών της να μάθει για τον θάνατο του συζύγου της όσο πιο ανώδυνα γίνεται, ακολούθησε εκείνο το οδυνηρό στάδιο τού «μετά». Γιατί έγινε ό, τι έγινε; Ποιος φταίει; Φταίω εγώ; Τι θα κάνω από ‘δώ και πέρα, έχοντας να μεγαλώσω τρία παιδιά;

Αυτές ήταν οι πρώτες σκέψεις της κυρίας Νικολάου μετά την αναγγελία του θανάτου.

«Θες να μάθεις και τ’ άλλο;», μου λέει ολοκληρώνοντας την απάντησή της. «Είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια δεν κοιμόμουν το βράδυ. Είχα άγχος. Στην αρχή το πρώτο πράγμα που με απασχολούσε ήταν να βρω δουλειά. Έπειτα, μ’ έπαιρνε ο ύπνος το πρωί που έπρεπε να σηκωθώ για τη δουλειά».

ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΜΗΝΑ

Εκτός όμως από το κομμάτι της απώλειας, η κυρία Χαρίκλεια έπρεπε να φροντίσει και για την οικονομική επιβίωση της οικογένειάς της. Μια γυναίκα μόνη, με τρία μικρά κορίτσια, χωρίς λεφτά στην άκρη, όπως μου εκμυστηρεύτηκε.

Αλήθεια, πώς τα κατάφερε;

«Όταν έφυγε ο Σάκης, με την οικογένειά μας να έχει μεγαλώσει, τα έξοδα ήταν πολλά. Δεν είχα λεφτά στην άκρη. Γι’ αυτό κι αμέσως έψαξα για δουλειά. Κάποιοι συγγενείς τότε με ρωτούσαν: Γιατί να δουλέψεις, αφού θα πάρεις σύνταξη; Τους απαντούσα: Τι σύνταξη θα πάρω ώστε να μεγαλώσω αξιοπρεπώς τρία παιδιά; Να τα μεγαλώσω έτσι ώστε να μην τους λείψει τίποτα; Τους λείπει έτσι κι αλλιώς ο πατέρας τους, να χάσουν κι άλλα απ’ τη ζωή τους;

Γι’ αυτό έπιασα δουλειά. Πήγα στον δήμαρχο τότε. Έπειτα, πήγα σε κάποια super market, να ζητήσω εργασία. Εν τέλει, να ‘ναι καλά ο άνθρωπος τότε που βοήθησε, βρήκα δουλειά.

Θυμάμαι να φτάνει τέλος του μήνα και να λέω: Τα κατάφερα κι αυτό τον μήνα! Παρόλα αυτά, ας μην γελιόμαστε: Είναι δύσκολο να ανταπεξέλθεις πλήρως στον διπλό ρόλο της μάνας και του πατέρα. Δεν αναπληρώνεται η απουσία. Μπορεί να τα κάνεις όλα εσύ, αλλά και μόνο η έλλειψή του από το σπίτι, φτάνει!».

ΑΚΟΥΓΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΡΧΟΤΑΝ

Η απώλεια. Το τραύμα. Όσο καλά κι αν έχει επουλωθεί μέσα στον χρόνο, πάντα θα υπάρχει εκείνο το σημάδι να υπενθυμίζει τον άδικο χαμό· το τεράστιο βάρος της απουσίας αυτού που έφυγε γι’ εκείνους που έμειναν πίσω.

Κι όμως, ακόμη κι έτσι, υπήρξε κάτι που έδωσε στην κυρία Νικολάου τη δύναμη να σταθεί ξανά στα πόδια της. Ήταν τα παιδιά της.

«Σκλήρυνα, για να σταθώ στα πόδια μου. Είχα τα παιδιά, βλέπεις», μου λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Ίσως γι’ αυτό, όταν την ρώτησα αν αμφισβήτησε ποτέ τον εαυτό της, αν ένιωσε ποτέ φόβο ότι δεν θα τα κατάφερνε, η απάντηση που έλαβα ήταν αποστομωτική. «Όχι, απ’ ένα σημείο και μετά. Ωστόσο, μπορώ να σου πω ότι στην αρχή είχα τάσεις αυτοκτονίας. Με κράτησε όμως η σκέψη ότι έπρεπε να μεγαλώσω τα παιδιά μου».

Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις, σκέφτηκα. Παρόλα αυτά, η κυρία Νικολάου το έκανε. Άφησε πίσω της την άρνηση να αποδεχτεί το γεγονός κι όρμησε με θάρρος στη ζωή. «Στην αρχή δεν το πίστευα. Άκουγα αυτοκίνητο και νόμιζα ότι ερχόταν. Νόμιζα ότι έβαζε τα κλειδιά και θα άνοιγε εκείνος την πόρτα. Για να αντιμετωπίσω την ματαίωση, ότι τελικά το αμάξι δεν ήταν το δικό του· ότι τα κλειδιά δεν θα άνοιγαν την πόρτα του σπιτιού μας, κάθε βράδυ είχα ένα από τα παιδιά μου να κοιμάται στο κρεβάτι μου ή έπαιρνα αγκαλιά το μαξιλάρι και σκεφτόμουν ότι ήταν ο άντρας μου. Πήρε καιρό να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Όμως το αποδέχτηκα σχετικά γρήγορα».

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Και τα παιδιά; Πώς αντιμετώπισαν τα κορίτσια την απώλεια του πατέρα τους; Του ανθρώπου που κάθε βράδυ που ερχόταν απ’ τη δουλειά κι ενώ αυτά βρίσκονταν στα κρεβάτια τους, εκείνος τους μιλούσε, τους έκανε πλάκα, με την κυρία Χαρίκλεια να τον μαλώνει χαριτωμένα που θα αργούσαν να κοιμηθούν;

«Στεναχωριόντουσαν. Είχαν μαζέψει όλες τις φωτογραφίες του, τις είχαν μοιράσει μεταξύ τους. Ακόμη έτσι κάνουν. Η μικρή μου κόρη όμως ήταν αυτή που μιλούσε περισσότερο. Έλεγε θυμάμαι: ‘’Να ‘χαμε μια μεγάλη φωτογραφία του μπαμπά, να είναι εδώ, δίπλα μας’’. Γενικά δεν συζητούσαν πολύ για το συγκεκριμένο θέμα, αφού έτσι κι αλλιώς τους μιλούσα εγώ για τον πατέρα τους. Να μην ξεχνιούνται. Όπως κι έγινε».

Τι έκανε για αυτήν την οικογένεια η πολιτεία ή και η εργοδοσία; Προσέγγισε κάποιος την κυρία Νικολάου προκειμένου να παρασχεθεί ψυχολογική βοήθεια και υποστήριξη σ’ εκείνη και τα παιδιά της;

Όχι είναι η απάντηση. Όπως καταγγέλλει η ίδια στο Magazine, δεν τους δόθηκε καμία βοήθεια. «Σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ειδικά από την πλευρά της εργοδοσίας, η μόνη κίνηση που έγινε, αναμφίβολα ψυχοφθόρα, ήταν οι διαδικασίες για τη νομική πτυχή του ζητήματος. Ποτέ δεν φτάσαμε βέβαια σε δίκη. Από αναβολή σε αναβολή πήγαινε η υπόθεση, κάτι που με έριχνε σε μεγάλο βαθμό ψυχολογικά. Έτσι πήγαινε το πράγμα μέχρι που έγινε ένας συμβιβασμός με την εταιρεία και δόθηκε μια αποζημίωση. Αυτή ήταν η συνεισφορά τους».

ΗΤΑΝ Η ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΜΟΥ

Λίγο πριν τελειώσουμε την κουβέντα, ζήτησα από την κυρία Νικολάου να θυμηθεί ποια ήταν η αγαπημένη της συνήθεια που απολάμβανε να κάνει με τον άντρα της καθημερινά. «Πάντα έβρισκε χρόνο ο Σάκης, παρά τις ώρες δουλειάς», απαντά δίχως δεύτερη σκέψη. «Το πρωί ξυπνούσαμε μαζί. Πίναμε τον καφέ μας παρέα κι ύστερα έφευγε στη δουλειά. Εγώ τότε είχα να φροντίσω τα παιδιά και το σπίτι».

Σήμερα, έπειτα από τόσα χρόνια, με τα παιδιά να έχουν μεγαλώσει, τι είναι αυτό που της λείπει περισσότερο, έρχεται συνειρμικά η επόμενη ερώτηση.

Η κυρία Νικολάου, με την ίδια τρυφερότητα, με τον ίδιο πάντα σταθερό τόνο στη φωνή της , απαντά χωρίς πολλές περιστροφές.

«Πάντα μου έλειπε. Στις χαρές και στις λύπες. Στους γάμους των παιδιών μας, στα εγγόνια… Πάντα λείπει! Ειδικά τώρα που έχουν μεγαλώσει τα παιδιά μου και έχω μείνει μόνη, μου λείπει πιο πολύ. Θα ήμασταν μια παρεούλα. Θα κάναμε πράξη τ’ όνειρό του: Να μεγαλώσουμε τα παιδιά κι να έρθουμε οι δυο μας να μείνουμε στο χωριό. Τώρα… έρχομαι μόνη μου…”

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΟΣ ΜΑΚΕΛΕΙΟΥ

Αναμφίβολα, η βαθιά συζήτηση με την κυρία Νικολάου δικαίωσε την αρχική μου διαπίστωση: Ο Σάκης Νικολάου, όπως κι ο νεκρός εργάτης στον Πειραιά δεν ήταν απλά στατιστικά δεδομένα σε μια ζοφερή λίστα θανάτου. Ο θάνατός τους πλήγωσε τους δικούς τους ανθρώπους. Και μπορεί η απώλειά τους να έγινε συνθήκη ζωής από ένα σημείο κι έπειτα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ξεπεράστηκε ποτέ.

Όπως και για τόσους ακόμη…

Όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), την περίοδο 1999-2017, στη χώρα μας καταγράφηκαν συνολικά 107.617 εργατικά «ατυχήματα», με τα 2.039 εξ αυτών να είναι θανατηφόρα. Εν ολίγοις, αυτό σημαίνει ότι το διάστημα κατά το οποίο η Ελλάδα των φαραωνικών ολυμπιακών έργων έδωσε τη θέση της σε εκείνη των τριών μνημονίων, κάθε εργάσιμη μέρα συνέβαιναν περίπου 19 εργατικά «ατυχήματα» και κάθε τρεις εργάσιμες μέρες, ένας εργαζόμενος έφευγε απ’ το σπίτι του και δεν ξαναγύριζε ποτέ.

ΜΗΔΕΝΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

Την ίδια ώρα, η υποστελέχωση του ΣΕΠΕ, ειδικά τη μνημονιακή περίοδο, επιδείνωσε ακόμη περισσότερο τις συνθήκες δουλειάς για τους εργαζόμενους. Ακόμη κι αν οι επιθεωρητές του Σώματος κατέβαλλαν υπερπροσπάθεια για την κάλυψη των αναγκαίων ελέγχων – γεγονός που δεν αμφισβητείται από τον γράφοντα- τα στοιχεία για την κάλυψη του δυναμικού του ΣΕΠΕ από μάχιμο προσωπικό είναι αποκαρδιωτικά. Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη»:

Το 2000, τη δεύτερη χρονιά λειτουργίας του ΣΕΠΕ, υπηρετούσαν 683 επιθεωρητές (349 Επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 334 Επιθεωρητές για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία).
Το 2017 υπηρετούσαν ακόμα λιγότεροι. Συνολικά 618 επιθεωρητές (373 Επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία)!

Στην προσπάθειά μου να ελέγξω τα στοιχεία για την εγκυρότητα του ρεπορτάζ, επικοινώνησα με τον κύριο Πάνο Κορφιάτη, αναλυτή επιχειρησιακών δεδομένων στον τομέα της ασφάλισης, πρ. Ειδικό Γραμματέα ΣΕΠΕ και επιστημονικό συνεργάτη της Ομάδας Κοινωνικών Αναλύσεων ΕΝΑ.

Όπως δηλώνει ο ίδιος στο Magazine: «Η εικόνα αυτή μπορεί να προέρχεται από το γεγονός ότι για περίπου δεκαπέντε χρόνια, μια μόνο φορά , μέχρι το 2016- δόθηκε η δυνατότητα- να γίνουν προσλήψεις 41 επιτυχόντων παλαιότερου ΑΣΕΠ, να προκηρυχθεί το 2019 διαγωνισμός για άλλες 53 θέσεις και να μπουν 150 θέσεις σε κινητικότητα».

ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ

Άγνωστο αν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ολοκλήρωσε τη διαδικασία.

Όμως, έστω υπ’ αυτές τις συνθήκες, το υποστελεχωμένο ΣΕΠΕ ήταν απείρως χρησιμότερο, ως εργαλείο προστασίας των εργαζόμενων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την εντατικοποίηση της δουλειάς, από την μετατροπή του σε Ανεξάρτητη Αρχή από τον άνθρωπο των «ειδικών αποστολών» των κυβερνήσεων της Δεξιάς, κ. Κωστή Χατζηδάκη.

Ρωτώ σχετικά τον κύριο Πάνο Κορφιάτη: Γιατί έγινε αυτή η μετατροπή; Τι σηματοδότησε για την εργοδοσία και τους εργαζόμενους;

«Κατά την γνώμη μου έχει ως στόχο να χαμηλώσουν οι προσδοκίες του κόσμου της εργασίας όσον αφορά την επιβολή της εργατικής νομοθεσίας», απαντά και εξηγεί περαιτέρω: «Τόσο γιατί ως ανεξάρτητη αρχή η κυβέρνηση μπορεί να αποποιείται κάθε πολιτική ευθύνη για την λειτουργία του ΣΕΠΕ και να αφήνει τα πράγματα εκεί έξω ως έχουν, όσο και γιατί η εμπειρία των δύο τελευταίων χρόνων δείχνει μια κατεύθυνση ανάλωσης στα τυπικά χωρίς στόχευση και κοινωνικό κριτήριο».

ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ

Η εμπειρία αυτών των δύο τελευταίων ετών για την οποία μιλά ο κύριος Κορφιάτης αποτυπώθηκε και στα στοιχεία που δημοσίευσε το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου 2023 η Ομοσπονδία των Συλλόγων Εργαζομένων στις Τεχνικές Επιχειρήσεις (ΟΣΕΤΕΕ). Βάσει αυτών, μέσα στο 2023: 135 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους, ενώ μόλις στην έναρξη του τέταρτου τριμήνου του τρέχοντος έτους (Σεπτέμβριος- Δεκέμβριος 2023) 9 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά την εργασία τους.

Σχετικό Άρθρο

Τα στοιχεία για το 2023 έρχονται να συμπληρώσουν και να ξεπεράσουν εκείνα του 2022 όπου σύμφωνα με την ΟΣΕΤΕΕ: 104 εργαζόμενοι συνολικά πλήρωσαν με κόστος την ζωή τους τις κακές εργασιακές συνθήκες και τα εγκληματικά λάθη της εργοδοσίας, την ίδια ώρα που άλλοι 142 συνάδελφοί τους έφεραν σοβαρά τραύματα και αναπηρίες.

Ποια η αιτία του κακού, ρωτώ τον κύριο Κορφιάτη, όντας πλέον πεπεισμένος πως ο θάνατος στη δουλειά αποτελεί την μαθηματική επιβεβαίωση μιας προδιαγεγραμμένης πορείας.

Ο συνομιλητής μου μού δίνει να καταλάβω πως «η ασφάλεια στην εργασία δεν είναι ανεξάρτητη από την ποιότητα των εργασιακών σχέσεων. Όταν βλέπουμε για παράδειγμα εργαζόμενους θύματα ατυχημάτων να δουλεύουν συστηματικά εξαντλητικά ωράρια πρέπει να γίνεται αντιληπτό ότι ένα τοξικό μοντέλο εργασιακών απειλεί και την ανθρώπινη ζωή. Είναι η τραγική κατάληξη της απαξίωσης της εργασίας στην χώρα μας».

ΕΛΕΓΧΟΙ ΟΥΣΙΑΣ

Ίσως εδώ κάποιος να αναρωτηθεί: Πώς θα βγούμε επιτέλους απ’ αυτόν φαύλο κύκλο αίματος στους χώρους δουλειάς; Την ίδια απορία εξέφρασα κι εγώ στην κυρία Νικολάου.

Όπως μου είπε, είναι αναγκαίο και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να προσέχουν για την ασφάλειά τους. «Αναγνωρίζω την πίεση που δέχονται και τη βιασύνη της δουλειάς. Ποτέ όμως αυτά δεν έφεραν καλά αποτελέσματα. Το κύριο όμως είναι οι εργαζόμενοι να στηρίζονται από την εκάστοτε εργοδοσία. Να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια. Επίσης, να μην ξεχνάμε τις ευθύνες της πολιτείας· είναι αναγκαίο να γίνονται έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας στους χώρους εργασίας. Έλεγχοι ουσίας βέβαια, όχι για τα μάτια του κόσμου».

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Σε καθεστώς εσχάτων παρανομιών το (100%) των εργαζομένων!! (3 + 1 παραβάσεις) ακυρώνουν όλες τις αυξήσεις του κατώτατου μισθού!!

Posted on 30 Ιουλίου, 2022. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

3 + 1 παραβάσεις ακυρώνουν όλες τις αυξήσεις του κατώτατου μισθού!!

Δεν υπάρχει προηγούμενο ούτε άλλη χώρα, τουλάχιστον Ευρωπαϊκή!! Η παραβατικότητα στην Ελλάδα (με την ανοχή της κυβέρνησης) έχει γίνει πλέον καθεστώς!! Tο 60% των εργαζομένων σήμερα, βρίσκεται σε καθεστώς εσχάτων παρανομιών («μερική απασχόληση» – «μπλοκάκι» – «εργόσιμο») οι οποίοι, χάνουν ή δεν δικαιούνται την όποια αύξηση (11 + 9,5% του κατωτάτου μισθού!! Αλλά και το σύνολο των εργαζομένων βιώνουν επίσης, την παρανομία καθόσον (ελλείψει Συλλογικών Συμβάσεων) δεν δικαιούνται και δεν θα λάβουν την παραπάνω αύξηση παρά το γεγονός ότι η έως τώρα ακρίβεια «έφαγε» έως και το 20% των αποδοχών τους!!

3 + 1 παραβάσεις, οι οποίες (με ευθύνη της κυβέρνησης) αλλάζουν ριζικά το εργασιακό τοπίο και το έχουν μετατρέψει σε εργασιακή ζούγκλα. Και που εάν, δεν αποκατασταθεί σύντομα η έννομη τάξη, ακόμα και η μικρή αύξηση (9,5%) που δόθηκε (οι οποία βέβαια δεν καλύπτει στο ελάχιστο τον πληθωρισμό) θα μείνει στον «αέρα» και δεν θα καταλήξει στους εργαζόμενους!!

Συγκεκριμένα:

Κατώτατος μισθός. Υπενθυμίζουμε ότι, το 2012 ο κατώτατος μισθός (με νόμο) μειώθηκε κατά 22%!! Οι συλλογικές συμβάσεις αντικαταστάθηκαν από «ατομικές συμφωνίες» ενώ η πλήρη εργασία μετατράπηκε σε «μερική απασχόληση»!! Αποτέλεσμα, οι μισθοί μειώθηκαν γενικά κατά 25% όπου: ο μέσος μισθός από 1.241 ευρώ έπεσε στα 940 ευρώ (!) και το μέσο ημερομίσθιο από 55,9 στα 44,5 ευρώ!!

Το 2019, ναι μεν ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 11% και το 2022 κατά 9,5% ωστόσο, όπως όλα τα στοιχεία συνηγορούν, οι αυξήσεις αυτές (λόγο των εκτεταμένων παρανομιών) τελικά, δεν κατέληξαν στους εργαζόμενους!!

Αποδείξεις

Αντλώντας στοιχεία από τον ΕΦΚΑ, παραθέτουμε την εξέλιξη του μέσου μισθού καθώς και του μέσου ημερομίσθιου από το 2011 έως το 2021. Στον ΠΙΝΑΚΑ 1 φαίνεται καθαρά πως: με την μείωση του κατώτατου μισθού 22%, ο μέσος μισθός έπεσε στα 940 ευρώ και το ημερομίσθιο στα 44,5 ευρώ και πως, παρά την αύξηση (11%) του 2019 (2 χρόνια μετά) ο μέσος μισθός παραμένει καθηλωμένος στα ίδια ποσά!!

ΠΙΝΑΚΑΣ 1

Παραβάσεις

Μένουμε, σε τέσσερεις μεγάλες παραβάσεις οι οποίες παραβιάζουν ακόμα και διεθνείς συμβάσεις εργασίας, παρακάμπτουν την εργατική νομοθεσία, αλλοιώνουν ριζικά το εργασιακό περιβάλλον και που θα πρέπει σύντομα να αποκατασταθούν:

1. Το μεγάλο εργοδοτικό κόλπο «μερικής απασχόλησης»

Η ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ θεσπίστηκε το 1990 με σκοπό τη διευκόλυνση ορισμένων επιχειρήσεων με χαμηλή προσφορά εργασίας. Υπήρχαν αυστηροί όροι καθώς: ο μισθός ήταν προσαυξημένος, τα ωράρια σταθερά, ενώ η υπέρβασή τους απαγορευόταν και όταν αυτό δεν τηρούταν, η σύμβαση μετατρέπονταν (αυτόματα) σε πλήρη εργασία!!

Ωστόσο (την τελευταία 10ετια) ο κανόνας αυτός παραβιάστηκε και η «μερική απασχόληση» εξελίχτηκε ως το ποιο εύκολο μέσο παράκαμψης της εργατικής νομοθεσίας! Ενώ από το 2019 και μετά, απελευθερώθηκε πλήρως καθώς, επετράπη στους εργοδότες να δηλώνουν τους εργαζόμενους για λίγες ώρες και να τους χρησιμοποιούν… όσο θέλουν!!

Αποτέλεσμα, σχεδόν 1.000.000 εργαζόμενοι σήμερα, είναι ενταγμένοι στο καθεστώς αυτό!! Πρόκειται για καραμπινάτη παρανομία καθόσον, δηλώνονται π.χ. για 4 ώρες ενώ οι υπόλοιπες 4 ώρες (με ερωτηματικό αν πληρώνονται κανονικά) είναι «μαύρα»!! Οι εργοδότες κερδοσκοπούν καθόσον με τον τρόπο αυτό απαλλάσσονται κατά 50% από: (α) των ασφαλιστικών εισφορών (β) των δώρων Χριστουγέννων – Πάσχα και του επιδόματος αδείας (γ) της ετήσιας άδειας και των επίσημων αργιών (δ) καθώς και της αποζημίωσης απόλυσης!! Ουσιαστικά οι εργαζόμενοι αυτοί, ζημιώνονται κατά 31% των ετήσιων (νόμιμων) αποδοχών!! Χάνουν δηλαδή, όσο 4,3 μισθοί ετησίως!! Αλλά και από τα επιδόματα, ασθένειας, ανεργίας, κ.λ.π, το οποία καταβάλλονται κατά το ήμισυ!! Ενώ οι γυναίκες, ακόμα παραπάνω, από τα επιδόματα τοκετού, που καταβάλλονται επίσης τα μισά!!

Επομένως, ούτε την αύξηση 9,5% θα λάβουν και παρά (όσοι αμείβονται με τον κατώτατο μισθό) που την δικαιούνται!! Σε καθεστώς αυθαιρεσιών και παρανομιών που βιώνουν οι εργαζόμενοι αυτοί, εύκολο είναι, οι αυξήσεις αυτές να γίνουν μόνο στα «χαρτιά»!! Δηλαδή, να αυξηθούν λίγο τα νόμιμα και να μειωθούν τα «μαύρα»!! Δηλαδή, από 300 + 300 να γίνουν 330 + 270 !!

2.Κερδοσκοπία με όχημα την εργασία με «μπλοκάκι»

Πρόκειται για ένα άλλο δημοφιλές μέσο παράκαμψης της εργατικής νομοθεσίας καθώς: προσλαμβάνονται με συμβάσεις (τάχα) ως ελευθέρων επαγγελματιών ενώ η εργασία που παρέχουν είναι εξαρτημένη!!

Ωστόσο, τα όρια μεταξύ της εξαρτημένης εργασίας (μισθωτών) και των ανεξάρτητων υπηρεσιών (ελευθέρων επαγγελματιών) είναι σαφή και ξεκάθαρα. Συμβάσεις ανεξαρτήτων υπηρεσιών (σύμφωνα με το υπουργείο εργασίας) θεωρούνται: όταν ο εργαζόμενος παρέχει τις υπηρεσίες του με αμοιβή, ωστόσο διατηρεί την πρωτοβουλία και καθορίζει ο ίδιος τις συνθήκες εργασίας του, δηλαδή τον τόπο, το χρόνο, τον τρόπο και την έκταση της παροχής, μη υποκείμενος στον έλεγχο, στην εποπτεία και στην εξάρτηση του εργοδότου ως προς τον τόπο, τον χρόνο και τον τρόπο παροχής της εργασίας που του έχει ανατεθεί!! Ενώ με το άρθρο 1 του Ν. 3846/2010 προστέθηκε: «όταν η εργασία παρέχεται αυτοπροσώπως, αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στον ίδιο εργοδότη για εννέα (9) συνεχείς μήνες» τεκμαίρεται εξαρτημένη εργασία!!

Παρά ταύτα, σήμερα, περί τους 300.000 εργαζόμενους εντάσσονται στο καθεστώς αυτό (εξαιρούνται από τα νόμιμα δικαιώματα των μισθωτών) με τους εργοδότες να κερδοσκοπούν και τους εργαζόμενους να χάνουν περί το 65% των νόμιμων αποδοχών!! Φυσικά, δεν δικαιούνται και την αύξηση (9,5%) του κατωτάτου μισθού!! Νόμιμα δικαιώματα (έστω για υποτιθέμενο μισθό των 1000 ευρώ) θεωρούνται και κοστολογούνται ως έξης:

Συνολικές ετήσιες αποδοχές:

ΜΙΣΘΟΣ (1.000 Χ12) 12.000 ευρώ

Εργοδοτικές εισφορές (1.000 Χ14 Χ25%) 3.500 ευρώ

Δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα – επίδομα αδείας 2.000 ευρώ

Ετήσια άδεια – αργίες 1.500 ευρώ

Αποζημίωση απόλυσης 800 ευρώ

Σύνολο: 19.800

Επομένως, για να έχει καταλυτικό μισθό 1.000 ευρώ, θα πρέπει να λαμβάνει επιπλέον, τουλάχιστο (65%) 650 ευρώ, σύνολο 1.650 ευρώ!! Δηλαδή ετησίως (1650 Χ12) 19.800 ευρώ!!

Σημειωτέων: Επιπλέων χάνουν και το αφορολόγητο των μισθωτών το οποίο ανέρχεται έως 2.100 ευρώ!!

3. Το εργόσημο ήρθε για να…. μείνει

Ο τρίτος τρόπος παράκαμψης των νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι η ασφάλιση με εργόσημο!! Πρόκειται, ίσως για τη χειρότερη μορφή καθόσον: ο μισθός δύναται να είναι κάτω και από τον νόμιμο κατώτατο μισθό, αλλά ακόμα και χωρίς μισθό αφού (σε περιπτώσεις) συνδέεται και με το «κομμάτι»!!

Θυμίζουμε, η ασφάλιση με εργόσημο θεσπίστηκε το 2010 με σκοπό να ασφαλίζονται κάποιοι εργαζόμενοι ΟΧΙ ΣΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, αλλά, κατά βάση, εργασίες σε σπίτια!! Π.χ, υπηρεσίες οικογενειακής βοηθητικής φροντίδας (οικονόμοι, μάγειροι, οδηγοί, καθαρίστριες κ.λπ), – Κηπουρικές εργασίες, – Παράδοση ιδιαίτερων μαθημάτων, – Φύλαξη και μεταφορά παιδιών, νηπίων και βρεφών, – Φροντίδα σε ηλικιωμένα άτομα, – Αισθητικές φροντίδες, – Νοσηλευτική φροντίδα αρρώστων, κ.λπ. Καθώς και διανομείς διαφημιστικών έντυπων, όπως και προωθητές καταναλωτικών προϊόντων!!

Ωστόσο, παρά τους αυστηρούς περιορισμούς, μεγάλες εταιρίες σήμερα (εκμεταλλεύονται κάποια παράθυρα) εντάσσουν και «ασφαλίζουν» το προσωπικό με καθεστώς αυτό!! Αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι αυτοί, εκτός από το ότι χάνουν όλα τα δικαιώματα των μισθωτών, χάνουν και από τον μισθό καθόσον δίνατε να υπολείπετε του νόμιμου μισθού, αλλά και χωρίς μισθό αφού (σε περιπτώσεις) συνδέεται και με συγκεκριμένη παροχή εργασίας!!

4. Οι συλλογικές συμβάσεις στο γύψο

Με το νόμο 1767/1988 «Κύρωση της 135 διεθνούς σύμβασης εργασίας» θεσπίζονται τα όργανα εκπροσώπησης των εργαζομένων και η υποχρέωση των επιχειρήσεων να συνδιαλέγονται με αυτά, ενώ με τον νόμο 1876/1990, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθώς και ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) όπου: οι συμβάσεις αυτές, κηρύσσονταν υποχρεωτικές και ίσχυαν για το σύνολο των εργαζομένων.

Το 2012 (παραβιάζοντας την 135 διεθνή σύμβαση εργασίας) η διαδικασία αυτή (στο όνομα τάχα της κρίσης) διακόπτεται, μένοντας μόνο ο κατώτατος μισθός (χωρίς τριετίες) και που καθορίζεται από την κυβέρνηση!!

Σήμερα, σε σύνολο 287 κλαδικών συμβάσεων, ελάχιστες εξ αυτών είναι σε ισχύ καλύπτοντας μόνο περί το 20% των εργαζομένων, με αποτέλεσμα: περί τα 2,8 εκατ. υποχρεώνονται σε αποδοχές που καθορίζονται από «ατομικές συμφωνίες» ή τον κατώτατο μισθό (για τους νέους χωρίς τριετίες) και ο οποίος είναι υπερβολικά χαμηλός!!

Επομένως, η όποια αύξηση του κατωτάτου μισθού (χωρίς συλλογικές συμβάσεις) δεν καταλήγει στους εργαζόμενους!!

Αποκατάσταση

Απαιτείται άμεσα: η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, ο περιορισμός της «μερικής απασχόλησης» στο 20% ανά επιχείρηση, η κατάργηση των εργασιών με «μπλοκάκι» και η μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε εξαρτημένη εργασία και η απαγόρευση της ασφάλισης με «εργόσημο» γενικά σε επιχειρήσεις.

Ιούλιος 2022

Νικολάου Κώστας

Συνταξιούχος τ. ΙΚΑ ΕΤΑΜ

Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Βάζουν στόχο τις άδειες μητρότητας!

Posted on 2 Μαρτίου, 2021. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, 8) ΚΕΙΜΕΝΑ - ΑΡΘΡΑ |

Βάζουν στόχο τις άδειες μητρότητας!

Τέρμα στις άδειες μητρότητας για τις εργαζόμενες μητέρες βάζει η επιτροπή Πισσαρίδη, οι οποία ζητά (σελίδα 151) την πλήρη απαλλαγή από τις επιχειρήσεις του μισθολογικού κόστους όλων των αδειών που σχετίζονται με τον τοκετό! Ουσιαστικά δρομολογείται η απαλλαγή των επιχειρήσεων από κάθε ευθύνη και συμμετοχή στο κοινωνικό κράτος με ότι αυτό συνεπάγεται, παραβλέποντας και το γεγονός ότι (από τη μείωση του κοινωνικού κράτους) το δημογραφικό της χώρας βρίσκεται ήδη σε κατακόρυφη πτώση!

Δημογραφικό – κοινωνικό κράτος

Οι επιπτώσεις από τις παρεμβάσεις στο κοινωνικό κράτος (την 10ετια που πέρασε) καταδεικνύονται μέσα από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που παραθέτουμε και τα οποία είναι εφιαλτικά. Κατά 29% μειωθήκαν οι γεννήσεις στο διάστημα αυτό αλλά και οι θάνατοι αυξήθηκαν κατά 15%! Ενώ οι γεννήσεις έναντι των θανάτων από το (+) 9% που ήταν, μειώθηκαν στο (-) 50%!

Άδειες μητρότητας (τοκετού & λοχείας)

Βάση της ισχύουσας νομοθεσίας, για τις εργαζόμενες έγκυες μητέρας (ιδιωτικού τομέα) προβλέπονται τα εξής:

Άδεια τοκετού και λοχείας 4 μήνες: Χορηγείται 8 εβδομάδες πριν τον τοκετό και 9 εβδομάδες μετά. Το 50% των αποδοχών καταβάλλεται από τον ΕΦΚΑ ενώ το υπόλοιπο, τα 3/4 από τον ΟΑΕΔ και το 1/4 από την επιχείρηση.
Άδεια Θηλασμού 3,7 μήνες: Χορηγείται σε ώρες (μειωμένα ωράρια εργασίας) ή σε άδεια, ενώ το κόστος βαραίνει την επιχείρηση.
Ειδική άδεια μητρότητας 6 μήνες: Με μειωμένες αποδοχές (όσο ο κατώτατος μισθός της ΕΓΣΣΕ) και καταβάλλονται από τον ΟΑΕΔ.
Γονική Άδεια Ανατροφής 4 μήνες: Άδεια άνευ αποδοχών.
Επίδομα τοκετού: Όσο τα 30 ημερομίσθια ΕΓΣΣΕ για δαπάνες μαιευτήριο ή νοσοκομείο και καταβάλλεται από τον ΕΦΚΑ.

Το κόστος των αδειών ανά άτομο (βάση του μέσου μισθού (1200Χ16,7% Χ 24,81% = 1.747 ) ανέρχεται στα 19.800 ευρώ. Ενώ το συνολικό κόστος (έστω 55.000 γεννήσεις) είναι περί το 1δις ευρώ ετησίως. Από το ποσό αυτό, το 40% βαραίνει τις επιχειρήσεις* ενώ το υπόλοιπο καταβάλλεται, το 40% από τον ΟΑΕΔ και το 20% (ως επίδομα ασθένειας) από τον ΕΦΚΑ.

*Όσες χρησιμοποιούν γυναίκες μάλιστα και σε αναπαραγωγική ηλικία!!

Υποκρισίες

Προκειμένου να χρυσώσουν το χάπι (η επιτροπή Πισσαρίδη) επικαλείται υπαρκτά προβλήματα των γυναικών όπως: τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης, την ανισότητα ευκαιριών στην αγορά εργασίας, στη υποεκπροσώπησή τους σε υψηλής ποιότητας θέσεις εργασίας… πως, το μισθολογικό χάσμα με τους άνδρες αποτελούν ενδείξεις ότι οι εργοδότες κάνουν διακρίσεις… μιλάει ακόμα για την εξίσωση των αδειών μητρότητας με αυτές του δημόσιο τομέα καθώς και για την έννοια της κοινωνικής ευθύνης των επιχειρήσεων που θα πρέπει να προωθηθεί! Τέλος κομβικό σημείο για τα παραπάνω θεωρεί: το ισχύον σύστημα ουσιαστικά τιμωρεί (επιβάλλει κόστος) στις επιχειρήσεις για την πρόσληψη γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία και η απομάκρυνση του αντικινήτρου αυτού πρέπει να συνιστά προτεραιότητα!!.

Όλα αυτά βέβαια δεν είναι παρά προφάσεις εν αμαρτίαις καθώς με την πρόταση που προωθούν: την απαλλαγή του μισθολογικού κόστους των αδειών από τις επιχειρήσεις και την μεταφορά στο κράτος για να μειωθούν (τάχα) τα αντικίνητρα στην πρόσληψη των γυναικών, φαίνεται και το μέγεθος των υποκρισιών!

Την ίδια στιγμή ζητούν την απαλλαγή και από τα ταμεία τα οποία καλύπτουν το υπόλοιπο 60% των αδειών μητρότητας όπως: του κλάδου υγείας ζητούν μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (κατά 50%) ενώ για τον ΟΑΕΔ οι εργοδοτικές εισφορές (έργο Βρούτση 2014 & 2020) έχουν ήδη μειωθεί κατά 80%! Από 7,32% που ίσχυε μειωθήκαν στο 1,41%!

Κατάργηση των αδειών μητρότητας

Είναι προφανές, ότι οι εισηγήσεις της επιτροπής, οδηγούν σε πλήρη κατάργηση των αδειών μητρότητας, οι οποίες πλέον τίθενται στον «αέρα», φέρουν νέες αλυσιδωτές εκρήξεις στα προβλήματα των γυναικών που θα οξυνθούν ακόμα περισσότερο, αλλά και αρνητικές επιδράσεις τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον όσο και στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας!

Νέα ρύθμιση που απαιτείται

Με τις επισημάνσεις ότι: (α) οι άδειες μητρότητας σχετίζονται άμεσα με το δημογραφικό της χώρας (β) οι παροχές μητρότητας είναι ανεπαρκείς (γ) στον ιδιωτικό τομέα οι άδειες είναι κατά 50% χαμηλότερες από αυτές του δημοσίου τομέα (δ) η ανεπάρκεια του συστήματος παροχών γεννά διακρίσεις σε βάρος της σταδιοδρομίας των γυναικών (ε) το ισχύον σύστημα τελικά είναι και άδικο καθόσον τα κόστη σωρεύονται μόνο τις επιχειρήσεις εκείνες που χρησιμοποιούν γυναίκες, δημιουργεί αθέμιτους ανταγωνισμούς, γίνεται αντικίνητρο στην πρόσληψη γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία.

Ίδρυση Ταμείου Μητρότητας & Φροντίδας Παιδιού

Με βάση των παραπάνω απαιτείται και προτείνεται: η ίδρυση ενός (πλουσιοπάροχου) Ταμείου Μητρότητας & Φροντίδας Παιδιού (κλάδος του ΕΦΚΑ) με σκοπό την πλήρη κάλυψη όλων των δαπανών του τοκετού και της παιδικής φροντίδας. Τα έσοδα θα προέρχονται από ασφαλιστικές εισφορές σε αναλογία 4/9 των εργοδοτών 3/9 του κράτους 2/9 των ασφαλισμένων (κατά τα πρότυπα του ΙΚΑ) καθώς και των προβλεπόμενων πόρων του ΟΑΕΔ & ΕΟΠΥ. Το ταμείο θα καλύπτει όλα τα βάρη έως την προσχολική ηλικία και θα καταβάλει: όλα τα έξοδα τοκετού, το αντίτιμο των άδειών τοκετού & λοχείας, τουλάχιστο για ένα (1) έτος, της άδειας φροντίδας παιδιού (3 ώρες) ημερησίως για τα επόμενα 3 έτη (εναλλακτικά χορηγείται και στο σύζυγο) καθώς και το αντίτιμο του βρεφονηπιακού & παιδικού σταθμού κλπ.

Θα είναι μια αρχή. Εξάλλου η κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης (5 έως 10 έτη) των μητέρων με ανήλικο τέκνο, έγινε προκειμένου να ενισχυθούν οι άδειες μητρότητας & φροντίδας παιδιού, όμως έμεινε στα χαρτιά!!

Οψόμεθα…..

Φεβρουάριος 2021

Νικολάου Κώστας

Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

«ΕΠΙΤΡΟΠΗ» ΠΙΣΣΑΡΙΔΗ: Τεμπελιά… οι πρόωρες (μειωμένες) συντάξεις!

Posted on 2 Φεβρουαρίου, 2021. Filed under: 2) ΚΟΙΝ. ΑΣΦΑΛΙΣΗ, 2) ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, 8) ΚΕΙΜΕΝΑ - ΑΡΘΡΑ |

«ΕΠΙΤΡΟΠΗ» ΠΙΣΣΑΡΙΔΗ:

Τεμπελιά… οι πρόωρες (μειωμένες) συντάξεις!

Νικολάου Κώστας: 24. 1. 2021

Τέρμα οι πρόωρες (μειωμένες) συντάξεις λέει το σχέδιο ανάπτυξης της επιτροπής Πισσαρίδη! Με την βεβαιότητα μάλιστα ότι… έως το 2022 θα έχουν καταργηθεί (!), ενώ επισημαίνει πως οι εξαιρέσεις αυτές δεν θα πρέπει να επανεισαχθούν! Ωστόσο οι λόγοι που επικαλούνται είναι: το κόστος των συντάξεων αυτών (!) αλλά και πως αποθαρρύνουν τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας! Δηλαδή οι συνταξιούχοι αυτοί είναι και τεμπέληδες!

Πιο συγκεκριμένα στην σελίδα 109 αναφέρει:

Ένα θέμα το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, είναι η πρόωρη συνταξιοδότηση. Αυτή επιβαρύνει όχι μόνο τις δαπάνες αλλά και την οικονομική δραστηριότητα καθώς αποθαρρύνει τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας (!) ….Με βάση τις αλλαγές αναμένεται ότι έως το 2022, οι επιλογές πρόωρης συνταξιοδότησης θα έχουν καταργηθεί και θα ισχύει μια γενική ηλικία συνταξιοδότησης των 67 ετών (ή των 62 ετών με εισφορές 40ετών)!!

Γελοιότητες

Η σοβαρότητα του εν λόγω «σχεδίου» κρίνεται: από τα γελοία επιχειρήματα ότι οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις «αποθαρρύνουν τη συμμετοχή στην εργασία» τη στιγμή μάλιστα που 1.153. 434 (εγγεγραμμένοι άνεργοι) ψάχνουν για δουλειά και δεν βρίσκουν. Από το ήθος, ότι όσοι κάνουν χρήση της (μειωμένης) συνταξιοδότησης (κάτω των 67 ετών) ουσιαστικά είναι και τεμπέληδες! Αλλά και από το κύρος των προτάσεων καθόσον δεν είναι παρά μια κακογραμμένη συρραφή προτάσεων του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) δηλαδή του ΣΕΒ.

Γήρας – Ανταποδοτικές συντάξεις

Το γήρας (κατά το ασφαλιστικό σύστημα) αποτελεί τον κυριότερο ασφαλιστικό κίνδυνο, ενώ η κάλυψή του συνώνυμο των ανταποδοτικών συντάξεων. Αντίθετα στις μη ανταποδοτικές εντάσσονται οι συντάξεις αναπηρίας, οι χηρείας & τέκνων και το ΕΚΑΣ. Ως προϋπόθεση χορήγησης σύνταξης (λόγο γήρατος) απαιτείται η συμπλήρωση ενός ορίου ηλικίας, ενώ το ύψος απορρέει: από τις καταβαλλόμενες εισφορές και η συμπλήρωση του 67^ου έτους προκειμένου για πλήρη σύνταξη ή του 62^ου έτους για μειωμένη.

Πρόωρες (μειωμένες) συντάξεις

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη για να αποδειχτεί, ότι οι πρόωρες (μειωμένες) συνταξιοδοτήσεις λειτουργούν ευεργετικά και προς όφελος, τόσο του ασφαλιστικού συστήματος (σωρευτικά καταβάλλονται χαμηλότερα ποσά), όσο και της κοινωνίας (απελευθερώνονται θέσεις εργασίας) αλλά και της οικονομίας, καθώς λόγω διπλών εσόδων αυξάνεται και η αγοραστική δύναμη. Συνεπώς τυχόν κατάργηση του ευεργετικού αυτού θεσμού, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές.

Κόστος

Συγκρίνοντας τις μειωμένες συνταξιοδοτήσεις με τις πλήρως (είτε βάση της πάγιας πρακτικής (30%) στο συνολικό ποσό, είτε βάση του νέου νόμου, που περιορίζεται στο ποσό της εθνικής) η διαφορά του συνολικού κόστος και σε βάρος των συνταξιούχων είναι καταφανής.

Παράδειγμα 1: Έστω μια πλήρη σύνταξη (με 35 έτη & 67 ετών) των 1.000 ευρώ και εφόσον το προσδόκιμο είναι τα 13 έτη, το συνολικό κόστος ανέρχεται στα (1000 Χ12Χ13) 156.000 ευρώ.

Παράδειγμα 2: Εάν ο ίδιος, είχε επιλέξει την μειωμένη και σε ηλικία 62 ετών τότε το ποσό σύνταξης (λόγω χαμηλότερης ασφάλισης 5 ετών) θα ήταν 820 ευρώ. Συνεπώς, εάν την υπολογίσουμε με βάση της πάγιας πρακτικής (30%) μειώνεται στα 574 ευρώ, ενώ βάση του νέου νόμου (μόνο στο ποσό της εθνικής) μειώνεται στα 653 ευρώ. Έτσι το συνολικό κόστος στην μια περίπτωση ανέρχεται στα (574Χ12Χ17) 117.000 ευρώ, ενώ στην άλλη στα ( 653 Χ12Χ17) 133.200 ευρώ.

Η κυβέρνηση οφείλει

Η κυβέρνηση οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση της και να δώσει ένα τέλος στα σενάρια ότι από 1.1.2022 ο θεσμός των πρόωρων (μειωμένων) συνταξιοδοτήσεων παύει να ισχύει. Και όχι μόνο:
Να άρει τις διακρίσεις του ΕΦΚΑ και να εξισωθούν οι διατάξεις των πρώην ταμείων, καθώς (παρά την ενοποίηση) για τους μη μισθωτούς ο θεσμός της μειωμένης δε ισχύ.
Να ενεργοποιηθεί η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 15 του νόμου 3232/2004, καθώς και του άρθρου 29 παρ. 2 του νόμου 3518/2006 (εγκύκλιος ΙΚΑ 12/ 17.1.2007) βάση των οποίων (σε περιόδους ανεργίας) για τους ανέργους χρονικού διαστήματος τουλάχιστον 24 συνεχών μηνών, επέρχεται εξαίρεση και δεν απαιτούνται 100 ημερών ασφάλισης κατ΄ έτος την πενταετία, πριν από την αίτηση για χορήγηση μειωμένης σύνταξης.

Φεβρουάριος 2021

Νικολάου Κώστας

Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Εργασιακό νομοσχέδιο – Βρούτση: Καταργούνται το 8ωρο και οι υπερωρίες – Το ευρωπαϊκό κεκτημένο & η 135 διεθνή σύμβασης εργασίας!!

Posted on 26 Νοεμβρίου, 2020. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ | Ετικέτες: Διευθέτηση του Χρόνου Εργασίας |

Εργασιακό νομοσχέδιο – Βρούτση: Καταργούνται το 8ωρο και οι υπερωρίες – Το ευρωπαϊκό κεκτημένο & η 135 διεθνή σύμβασης εργασίας!!

Νικολάου Κώστας 22.11.2020

Κρίσιμα ερωτηματικά θέτει ο υπουργός εργασίας κ. Ι. Βρούτσης με το εσπευσμένο νομοσχέδιο (μεσούσης πανδημίας) για τη «Διευθέτηση του Χρόνου Εργασίας». Πρώτον, νόμος υπάρχει για το θέμα αυτό (από το 1990) και δεύτερον, καμία επιχείρηση μέχρι σήμερα δεν έχει εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον! Οι ισχυρισμοί του Βρούτση ότι η Διευθέτηση του Χρόνου Εργασίας «εφαρμόζεται εδώ και 30 χρόνια» είναι ψευδείς, ενώ οι «διαβεβαιώσεις» ότι τάχα «δεν θίγει το εργατικό δίκαιο» και ότι δήθεν «υπακούει σε βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» είναι εκ του πονηρού, και σηματοδοτούν ακριβώς το αντίθετο!!

Συγκεκριμένα:

Υπενθυμίζουμε ότι η Διευθέτηση του Χρόνου Εργασίας θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1990 με το άρθρο 41 του νόμου 1890 όπου επετράπη: για διάστημα έως 3 μήνες η αύξηση των ωρών εργασία έως 9 ώρες την ημέρα και έως 48 ώρες την εβδομάδα και μειωμένος αριθμός εργασίας ωρών κατά το επόμενο αντίστοιχο διάστημα. Το 1998 με το άρθρο 3 του ν. 2639 προστίθεται ακόμα (1) ώρα και ο διευθετούμενος χρόνος γίνεται έως (2) ώρες ημερησίως και έως 48 ώρες την εβδομάδα.

Το 2000 (ν.2874 άρθρο5) αλλάζει γενικά η φιλοσοφία καθώς εισάγονται και κίνητρα. Την μείωση δηλαδή του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας κατά (2) ώρες, είτε (από 40) στις 38 ώρες. Συγκεκριμένα ο διευθετούμενος χρόνος είναι 138 ώρες ετησίως και (εφόσον υπάρξει συμφωνία) ο ανώτατος μέσος όρος των ωρών εβδομαδιαίας εργασίας ετησίως θα είναι οι τριάντα οκτώ (38) ώρες. Ταυτόχρονα, καταργείται και ο θεσμός, της ιδιόρρυθμης υπερωρίας (υπερεργασιακή απασχόληση κατά την κρίση του εργοδότη).

Το 2005 (ν.3385 άρθρο2) καταργείται ο προηγούμενος νόμος και στο εξής ο διευθετούμενος χρόνος (χωρίς κίνητρα) αυξάνεται έως (256) ώρες οι οποίες σε διάστημα (32) εβδομάδων κατανέμονται αυξημένες έως (2) ώρες ημερησίως και το επόμενο διάστημα χορηγούνται, είτε ως επιπλέον άδεια ή με μειωμένο χρόνο εργασίας.

Το 2010 ξαναψηφίζεται νέος νόμος (3846 άρθρο 7) ο ποίος ισχύει μέχρι και σήμερα: Ήτοι για (2) μήνες αυξημένη απασχόληση έως (10) ώρες ημερησίως και (50) εβδομαδιαίως και για τους επόμενους 2 μήνες μειωμένη απασχόληση έως 6 ώρες ημερησίως και 30 εβδομαδιαίως. Ή σε ορίζοντα ενός έτους (256) ώρες, όπου σε διάστημα (32) εβδομάδων κατανέμονται αυξημένες έως (2) ώρες ημερησίως και το επόμενο διάστημα επιστρέφονται είτε με αντίστοιχη μείωση ωρών ή με επιπλέον άδεια.

Σημειωτέον (κοινός παρανομαστής και των (5) νόμων) η δυνατότητα Διευθέτησης του Χρόνου Εργασίας παρέχεται μόνο εφόσον υπάρξει συμφωνία μεταξύ του εργοδότη και του επιχειρησιακού σωματείου ή του συμβουλίου των εργαζομένων ή των ενώσεων προσώπων και όταν δεν υπάρχουν με το αντίστοιχο κλαδικό σωματείο η Ομοσπονδία! Επίσης παρέχεται και το δικαίωμα παραπομπής στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ)!!

Συμβούλια εργαζομένων – Κύρωση της 135 διεθνούς σύμβασης εργασίας.

Υπενθυμίζουμε επίσης, την ίδια περίοδο με τον νόμο 1767/1988 «Κύρωση της 135 διεθνούς σύμβασης εργασίας» εισήχθη στην έννομη τάξη ο θεσμός του Συμβούλιου Εργαζομένων δηλαδή:

Σε κάθε επιχείρηση η οποία απασχολεί προσωπικό άνω των (20) εργαζομένων συγκροτούνται τα όργανα αυτά. Για επιχειρήσεις που απασχολούν τουλάχιστον (10) άτομα «ενώσεις προσώπων» βάση του1264/82. Τα όργανα αυτά, δεν υποκαθιστούν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, έχουν περιορισμένες και συγκεκριμένες αρμοδιότητες μια από αυτές (όταν δεν υπάρχει επιχειρησιακό σωματείο) είναι η Διευθέτησης του Χρόνου Εργασίας.

Παράλληλα, με τον νόμο 1876/1990 θεσπίζεται και ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) στον οποίο προσφεύγουν θεσμικά όργανα των εργαζομένων και επιλύονται συλλογικές διαφορές

Υποβάθμιση των θεσμικών οργάνων – Ακύρωση του ΟΜΕΔ

30 χρόνια μετά και ο θεσμός των Συμβούλια Εργαζομένων βρίσκεται ακόμα στα χαρτιά. Σε σχέση με άλλες χώρες όπου η σύσταση των Συμβουλίων αυτών είναι υποχρεωτική, η Ελλάδα (παρά την κύρωση της 135 διεθνούς σύμβασης εργασίας) είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που ουδέποτε φρόντισε για την κατοχύρωση τους!!

Ελάχιστα εξ αυτών έχουν συσταθεί, μόνο σε ορισμένες Α.Ε και στις οποίες είδη υπάρχει επιχειρησιακό σωματείο. Βάση τον ισχύοντα νόμο και τη σύνθεση των επιχειρήσεων (ΠΝΑΚΑΣ 1) θα έπρεπε να έχουν συσταθεί και να λειτουργούν: (17.187) Συμβούλια Εργαζομένων εκπροσωπώντας 1.500.000 εργαζομένους καθώς και (21.571) Ενώσεις Πρόσωπων εκπροσωπώντας άλλους 300.000 εργαζομένους. Σύνολο (38.758) θεσμικά όργανα.

ΠΝΑΚΑΣ 1

Σημειωτέον, ούτε αντίστοιχα επιχειρησιακά σωματεία υπάρχουν. Παρά του ότι ο συνδικαλιστικός νόμος το επιτρέπει (απαιτούνται 21 άτομα) μόνο το 3% των επιχειρήσεων έχει επιχειρησιακό σωματείο. Επίσης, στο διάστημα αυτό υπονομεύτηκε και ο ρόλος του ΟΜΕΔ περιορίστηκε δηλαδή το δικαίωμα προσφυγής σε αυτόν.

Συμπερασματικά

Είναι εμφανές ότι η «Διευθέτηση του Χρόνου Εργασίας» (βάση της κείμενης νομοθεσίας και ευρωπαϊκών θεσμών) απαιτεί πρώτα απ όλα τη σύσταση Συμβουλίων των εργαζομένων τα οποία δεν υπάρχουν, μάλιστα η απουσία των οργάνων αυτών απέτρεψε και την έως τώρα εφαρμογή της!! Συνεπώς, κάθε συζήτηση περί «Διευθέτησης του Χρόνου Εργασίας» χωρίς να προηγηθεί η σύσταση των θεσμικών οργάνων αυτών γίνεται εκ του πονηρού και ισοδυναμεί με «νάρκη» στα θεμέλια του εργατικού δίκαιου και ευρωπαϊκού κεκτημένου

Πονηρές διατάξεις Βρούτση

Ο κ. Βρούτσης εφόσον κόπτεται άρον άρον για τη «Διευθέτηση του Χρόνου Εργασίας» έχει δυο επιλογές: ή να κατοχυρώσει την θεσμική εκπροσώπηση των εργαζομένων ή να παρανομήσει! Επειδή όμως ο ίδιος δεν φημίζεται, ως τιμητής των εργατικών θεσμών, ούτε της έννομης τάξης, συνεπώς ούτε στην σύσταση των θεσμικών οργάνων θα προχωρήσει. Επομένως αυτό που μένει είναι παρανομίες και οι εκτροπές με επικρατέστερο σενάριο που κυοφορεί: η δυνατότητα της «Διευθέτησης του Χρόνου Εργασίας» να παρέχεται… χωρίς την απαραίτητη συμφωνία μεταξύ των εργαζομένων!!

Με τον τρόπο αυτό καταργούνται πλήρως το θεσμοθετημένο 8ωρο εργασίας και οι υπερωρίες, θέτοντας τους εργαζόμενους σε νέα δοκιμασία διαταράσσοντας την οικονομική και κοινωνική ζωή τους. Καταστρατηγούνται και παραβιάζονται βασικές αρχές του εργατικού δικαίου, του ευρωπαϊκού κεκτημένου και της 135 διεθνούς σύμβασης εργασίας!!

Γενική μείωση του χρόνου εργασίας (από 40) στις 35 ώρες

Αυτό που απαιτείται σήμερα δεν είναι η Διευθέτηση του Χρόνου Εργασίας αλλά η γενική μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας (από 40) στις 35 ώρες!

Η Ελλάδα κατατάσσεται στις τελευταίες χώρες (τέταρτη τελευταία θέση παγκοσμίως μετά το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα και τη Νότια Κορέα) με ετήσιο χρόνο εργασίας (2.042) ώρες έναντι των Γερμανών που ο ετήσιος χρόνιος είναι 1.371 ώρες!!

Και ενώ οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερες ώρες η αμοιβή τους για κάθε ώρα εργασίας είναι η χαμηλότερη στην Ευρωζώνη – αλλά και παγκοσμίως! Στο 50% στο μισό δηλαδή του παγκόσμιου μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ!!

Αυτά καλείται να λύσει σήμερα ο υπουργός εργασίας κ. Ι. Βρούτση

Νοέμβριος 2020

Νικολάου Κώστας

Συνταξιούχος τ. ΙΚΑ ΕΤΑΜ

Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Νόμιμη η υποδηλωμένη εργασία – Έως 4 μισθούς ετησίως οι απώλειες των μισθωτών

Posted on 13 Οκτωβρίου, 2019. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Νικολάου Κώστας – 14. 10. 2019

Σαρωτικές αλλαγές και δυσάρεστες εκπλήξεις για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας φέρνει το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά. Μόνο από την νομιμοποίηση των υπερωριών στη «ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» και παρά την υποτιθέμενη αύξηση 12% οι εργαζόμενοι θα έχουν απώλειες… έως 4 μισθούς ετησίως!

Υπενθυμίζουμε, η ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ στην Ελλάδα θεσμοθετήθηκε με σκοπό τη διευκόλυνση ορισμένων επιχειρήσεων χαμηλότερης του 8ωρου προσφοράς εργασίας αλλά και εργαζομένων (κατά βάση φοιτητών – γυναικών) που την αναζητούσαν, χωρίς βεβαία παρεκκλίσεις του συμφωνημένου ωραρίου ο οποίος ήταν και κατά 7,5% ποιο ακριβός.

Ο κανόνας αυτός παραβιάστηκε, ο θεσμός κακοποιήθηκε και… έγινε το δακτυλοδεικτούμενο μέσο, παράκαμψης της εργατικής νομοθεσίας και της δηλωμένης εργασίας! Το σύνολο πλέον των επιχειρήσεων (χωρίς λόγο) προσλαμβάνουν ή μετατρέπουν τις συμβάσεις πλήρους εργασίας, δήθεν ως «ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» ενώ η παρεχομένη εργασία είναι πλήρης. Και με τον τρόπο αυτό κερδοσκοπούν τόσο σε βάρος των εργαζομένων, όσο και σε βάρος των Ασφαλιστικών ταμείων αλλά και της οικονομίας.

Σήμερα, το 53% των νέων προσλήψεων γίνεται με την μορφή της «ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ» ενώ τα τελευταία 10 χρόνια, 503.133 θέσεις πλήρους εργασίας… μετατράπηκαν στο καθεστώς αυτό!

Αντί λοιπόν για μέτρα, που να θωρακίζουν τον θεσμό αυτό προκειμένου να παταχτούν, καταχρηστικές πρακτικές της υποδηλωμένης εργασίας, με το νομοσχέδιο αυτό, επί της ουσίας, οι πρακτικές αυτές ενισχύονται (!) ενώ η υποδηλωμένη εργασία νομιμοποιείται!

Συγκεκριμένα:

Νομοσχέδιο – άρθρο 55

Η νομιμοποίηση της υποδηλωμένης εργασίας έρχεται μέσα από την θεσμοθέτηση υπερωριών στην «ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» και με το δικαίωμα υπέρβασης του συμφωνηθέν χρόνου εργασίας, σε συνδυασμό με την υποχρέωση των μισθωτών να παρέχουν εργασία έως και 8 ώρες ημερησίως!

Οι εργοδότες (ελευθέρα και χωρίς λόγο) θα μπορούν δηλαδή να μετατρέπουν τις συμβάσεις πλήρους εργασίας σε «ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» ή να προσλαμβάνουν στο καθεστώς αυτό, θα αναγράφεται (τυπικά) ο συμφωνηθέν χρόνος εργασίας ο οποίος θα αποτελεί και τον νόμιμο μισθό, αλλά…. ο μισθωτός θα παραμένει στην διάθεση του εργοδότη έως και 8 ώρες ημερησίως, με την διαφορά, ο υπόλοιπος χρόνος υποτίθεται θα είναι «προσαυξημένος» κατά 12%!!

Το υπουργείο εργασίας και κυβέρνηση ισχυρίζονται, ότι τα μέτρα αυτά στοχεύουν στην αντιμετώπιση και στη μείωση της υποδηλωμένης εργασίας!! Αντίθετα, εμείς ισχυριζόμαστε (και όπως θα αποδείξουμε) η υποδηλωμένη εργασία θα αυξηθεί ταχύτατα, αφού, οι εργοδότες με το νέο καθεστώς αυτό, κερδίζουν έως και 4 μισθούς ετησίως.

Αποδείξεις – παραδείγματα

Μέσα από τρία παραδείγματα, θα καταδείξουμε, πως και πόσο, οι επιχειρήσεις θα κερδοσκοπούν από την διάταξη αυτή.

1^ον. Μισθωτός πλήρως απασχόλησης

Καταγράφουμε τις ετήσιες αποδοχές και εργοδοτικές εισφορές καθώς και το κόστος για την αποζημίωση απόλυσης ενός μισθωτού, με μηνιαίο μισθό, έστω 1.000 ευρώ:

2^ον . Μισθωτός ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ (4 ώρες νόμιμες+4 υπερωρία)

Ο ίδιος μισθωτός, τώρα ως ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΣ και για τον ίδιο χρόνο απασχόλησης 4 ώρες νόμιμες και 4 ώρες ως υπερωρία και σε καλόπιστο εργοδότη.

Καθώς το ωρομίσθιο για μισθό 1.000 ευρώ αναλογεί (1000/166,6) 6 ευρώ, ο νόμιμος μισθός μειώνεται στα (83,3Χ6) 500 ευρώ, ενώ ο υπόλοιπος χρόνος (83,3 ώρες) καταβάλλεται προσαυξημένος (6Χ12%) 6,72 ευρώ. Από το γεγονός όμως ότι κατά την ετήσια άδεια και τις επίσημες αργίες δεν θα εργάζεται, ο χρόνος παρεχόμενης εργασίας μειώνεται στους 10,56 μήνες ετησίως, άρα αντίστοιχα και ο χρόνος των υπερωριών, συνεπώς:

3^ον . Μισθωτός ΜΕΡΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ (4 ώρες νόμιμες+4ωρες «μαύρα» )

Ο ίδιος μισθωτός, σε μια σύνηθες πρακτική, με τον μισό χρόνο νόμιμο και τον μισό «μαύρα» και υπό την προϋπόθεση, ότι του καταβάλουν κανονικά, την άδεια, δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα, επίδομα άδειας, αργίες, τα οποία στην «ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» σπάνια καταβάλλονται σωστά, συνεπώς:

Συμπερασματικά λοιπόν, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση και να τηρηθεί ο εν λόγο νόμος (μισά νόμιμα – μισά ως «υπερωρία» 12%) οι εργοδότες κερδίζουν κατά δυο μισθούς ετησίως. Επειδή όμως η υπερωρία δεν ελέγχεται, αυτό που θα συμβεί είναι, μισά νόμιμα – μισά «μαύρα» (!) για να κερδίζουν… από 4 μισθούς και πάνω.

Και επειδή, όλα θα είναι νόμιμα και οι μετατροπές συμβάσεων πλήρους εργασίας γίνονται ποιο εύκολα, στο εξής, αυτό που θα κυριαρχεί είναι, η δήθεν «ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» ενώ η υποδηλωμένη εργασία… ο κανόνας!!

Εάν τώρα, ο νομοθέτης πραγματικά ήθελε να περιορίσει την υποδηλωμένη εργασία, μόνο ένα μέτρο αρκεί. Στη ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ απαιτείται, η αυστηρή τήρηση του συμφωνηθέντος & δηλωθέντος χρόνου απασχόλησης και να απαγορεύεται κάθε υπέρβαση των ωραρίων αυτών, για το οποίο τεκμαίρεται πλήρης εργασία και να καταλογίζονται ασφαλιστικές εισφορές αλλά και μισθολογικές διαφορές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επί προσθέτως, γενικά η ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ θα πρέπει να γίνει ποιο ακριβή, να επανέλθει η προσαύξηση 7,5% που ήταν, αλλά και περισσότερο.

Νικολάου Κώστας

Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

Σεπτέμβριος 2019

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Νομοσχέδιο σκάνδαλο για εργασιακά: Ελεύθερα η αδήλωτη εργασία και οι παρανομίες γύρω από αυτή

Posted on 5 Ιουλίου, 2018. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ | Ετικέτες: αδηλωτη εργασια |

Ελεύθερα η αδήλωτη εργασία και οι παρανομίες γύρω από αυτή

Νικολάου Κώστας:

Απαλλάσσονται των ποινών οι παραβάτες για την -αδήλωτη εργασία- (έναντι ενός ευτελούς ποσού) σύμφωνα με το Νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη βουλή:

Οι εργοδότες στο εξής, έχουν δικαίωμα να παρανομούν, να μην δηλώνουν τους εργαζόμενους, αλλά όταν όμως αποκαλυφθούν, πάλι έχουν το δικαίωμα, αντί των προστίμων…. να προσλάβουν το μισθωτό για τρεις μήνες έως ένα χρόνο.. και να τη γλυτώνουν!!

Δηλαδή, ελεύθερα πλέον οι εργοδότες, θα ξεζουμίζουν τους μισθωτούς για ένα –δυο – τρία χρόνια (ανάλογα με την «μαγκιά» του εργοδότη) θα τους κλέβουν σε μισθό, από υπερωρίες, άδειες, δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα κλπ, και θα γλιτώνουν την ασφάλιση – εφορία και ότι άλλο… Μετά.. και μόνο εφόσον αποκαλυφθούν… θα προσλαμβάνουν τον μισθωτό (για λίγο) και θα απαλλάσσονται, όχι μόνο από τα πρόστιμα, αλλά και από οφειλές μεγάλων χρηματικών ποσών που αφορούν το μισθωτό!!

Ελεύθερα λοιπόν, αφού η αδήλωτη εργασίαεφεξής, από διαρκές έγκλημα που συνιστά… θεωρείται πλέον νόμιμη!!

Ωραία! Συγχαρητήρια στα επιτελεία του υπουργείου εργασίας για τη φαεινή ιδέα, και τις αποκαλύψεις για το πώς σκέπτονται και πως βλέπουν τους εργαζόμενους. Ότι δηλαδή δεν έχουν δικαιώματα, δεν είναι άνθρωποι, αλλά οι δούλοι και τα σκλαβάκια των εργοδοτών!!

Και εφόσον λοιπόν ο μισθωτόςαποτελεί το δούλο, κανένας λόγος για αυτόν. Τώρα αν τον έκλεβε ο εργοδότης, πόσο τον έκλεβε, τι θα γίνει με την αναδρομική του ασφάλιση, και την εισφοροδιαφυγή των Ταμείωνπου λιμοκτονούν, ψιλά γράμματα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συντελεστές γύρω από το θέμα αυτό.

Αδήλωτη εργασία.

Δεν υπάρχει άλλη χώρα με το 25% των εργαζομένων αδήλωτους – ανασφάλιστους! Με αυτό το ύψος (10δις ετησίως) εισφοροδιαφυγής! Χωρίς συλλογικές συμβάσεις! Με ανέλεγκτες επιχειρήσεις! Με ανύπαρκτες επιθεωρήσεις εργασίας! Η «μερική» απασχόληση οργιάζει! Οι εργολαβίες κάνουν πάρτι! Εργαζόμενοι ως «ελεύθεροι επαγγελματίες»! To εργόσημο εισβάλει και σε επιχειρήσεις!!

Το ΕΒΕΑ καταγράφει την αδήλωτη εργασία στο 50%, αφού για να τεκμηριώσει την πρόταση για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών από το 20% στα 10% ισχυρίζεται… «ότι έτσι θα οδηγήσει σε αύξηση της καταγεγραμμένης απασχόλησης, ενώ η μείωση των εσόδων για τα ταμεία ανά υπόχρεο, θα αντισταθμιστεί από την αντίστοιχη αύξηση του αριθμού των υπόχρεων εισφοράς»!!

Άμεσες – Επείγουσες Προτάσεις

Απαιτούνται άλλες πολιτικέςκαι άλλες κυβερνήσεις που θα έχουν επίκεντρο τον άνθρωπο. Που θα σέβονται τη μισθωτή εργασία και θεωρούν τους μισθούς και την αγοραστική τους δύναμη βασικό εργαλείο ανάπτυξης και ΟΧΙ κόστος και εχθρό. Η οικονομία να υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος την οικονομία.

Ποινικές κυρώσεις.

Η αδήλωτη εργασία σε επιχειρήσεις, συνιστά αξιόποινη πράξη οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα. Κατά την αποκάλυψη συνεπώς, ενεργοποιείται αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη (βάση του Ν. 2336/1995) αυτόφωρη διαδικασία, ποινή φυλάκισης 3 – 6 μήνες και χρηματικές ποινές ανάλογα με το ύψος της παράβασης.

Διοικητικές κυρώσεις.

Σε κάθε παράβαση (αδήλωτης εργασίας) τεκμαίρεται ότι η σχέση είναι πλήρους απασχόλησης και διήρκησε όσο ο κενός ανασφάλιστος χρόνος του μισθωτού. Καταλογίζονται ασφαλιστικές εισφορές υπέρ του αδήλωτου μισθωτού για όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, έως τον τελευταίο προηγούμενο εργοδότη. Καθώς και χρεωστικές οφειλές από διαφορές, σε μισθό, υπερωρίες, άδειες, δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα, επίδομα άδειας, που θα πρέπει να καταβληθούν στο μισθωτό. Το βάρος της απόδειξης (των διαφορών) το έχει η επιχείρηση.

Κίνητρα ενθάρρυνσης για μαζικές προσφυγές.

Οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν στην αποκάλυψη αδήλωτων εργασιών, προστατεύονται και δεν απολύονται. Ο ρόλος των συνδικάτων αναβαθμίζεται με δικαίωμα μαζικών προσφυγών, αλλά και η ενδεχομένη αδιαφορία των αρμοδίων αρχών τιμωρείται.

Αντικίνητρα χρήσης εργολαβιών.

Οι αποδοχές των εργαζομένων σε εργολαβίες, ισοδυναμούν με τις αποδοχές και τα δικαιώματα των εργαζομένων της επιχείρησης. Παραβάσεις των ενδιάμεσων εργοδοτών (εργολάβων) βαρύνουν καταρχήν τον κύριο εργοδότη. Στις καταστάσεις προσωπικού των επιχειρήσεων (ΑΠΔ) θα πρέπει να αναγράφονται (χωριστά) και το προσωπικό σε εργολαβίες.

Αντικίνητρα – απαγόρευση.

Η «μερική απασχόληση» να ξαναγίνει 25% ακριβότερη όπως ήταν και στο παρελθόν, να έχει σταθερά ωράρια, χωρίς υπερωρίες και περιορισμό στο 10% ανά επιχείρηση. Εργαζόμενοι με παράνομο δελτίο παροχής «μπλοκάκια» μετατρέπονται σε εξαρτημένη εργασία πλήρους απασχόλησης. Ενώ η ασφάλιση με εργόσημο, απαγορεύεται ρητά σε επιχειρήσεις.

Έννομη τάξη (Σ.Σ.Ε.).

Να αποκατασταθεί ο κατώτατος μισθός και οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, και τα συνδικάτα να ανασυγκροτηθούν, καθώς το 60% των εργαζομένων δεν καλύπτεται από κανένα σωματείο.

Ο ρόλος τουΣ.ΕΠ.Ε.

Η αναβάθμισή του κρίνεται απαραίτητη, τόσο για την τήρηση της νομοθεσίας όσο και την εφαρμογή. Δηλαδή την φροντίδα για την καταβολή δεδουλευμένων και εργατικών διαφορών χωρίς την απαραίτητη προσφυγή στα αστικά δικαστήρια.

Ιούνιος 2018

Νικολάου Κώστας

Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

10 δις ευρώ ετησίως κοστίζει η αδήλωτη εργασία !

Posted on 4 Φεβρουαρίου, 2017. Filed under: 2) ΚΟΙΝ. ΑΣΦΑΛΙΣΗ, 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ | Ετικέτες: 10 δισ. ερώ, ταμεια, αδηλωτη εργασια |

Ούτε τα “μεγάλα πρόστιμα” – Ούτε οι ελεγκτικοί μηχανισμοί – Αρκούν για την αδήλωτη εργασία.

Κώστας Νικόλαου* ΙΣΚΡΑ 30/12/2017

Δεν υπάρχει άλλη χώρα, με αυτό το ύψος (10δις ετησίως) εισφοροδιαφυγής! Με ανέλεγκτες επιχειρήσεις! Με 1.100 χιλιάδες αδήλωτους- ανασφάλιστους εργαζόμενους! Με ανύπαρκτες επιθεωρήσεις εργασίας! Με ένα κράτος που δίνει το κακό παράδειγμα παραβίασης των νόμων (συμβασιούχοι, δήθεν συμβασιούχοι έργου, εργολαβίες κλπ)!

Με ένα κράτος που ζει σε βάρος των Ασφαλιστικών Ταμείων, ούτε θεσμοθετημένες εισφορές (10% τριμερείς χρηματοδότηση) κατέβαλε, ούτε τις εισφορές από την «εξυγίανση» των προβληματικών επιχειρήσεων επέστεψε, ασκεί κοινωνική πολιτική με χρήματα των Ταμείων, στα 12 δις ευρώ οι οφειλές του δημόσιου σε αυτά και, 35 εκ ευρώ ετησίως από την Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (μέσο υπουργείο εσωτερικών) σους δήμους!!!

Με ένα κράτος που καταχράται τα αποθεματικά των Ταμείων (20δις ευρώ PSI) για να σώσει τις τράπεζες!! Είναι τα αποθεματικά των Ταμείων (120δις ευρώ) που χάρις αυτών αναπτύχτηκε όλη η χώρα. Τα αποθεματικά έγιναν δημόσιος πλούτος. Και αποτελούν περιουσιακό στοιχείο και των Ταμείων και αντί να ενισχύσει τις συντάξεις, βγάζει στο «σφυρί» και τον δημόσιο πλούτο!!

ΑΔΗΛΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ – Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Αφότου η οικονομία προηγείται της εργασίας, τα υπόλοιπα έπονται. Οι μισθοί θεωρούνται βάρος. Το εργατικό δίκαιο στόχος. Οι εργοδότες αποθρασύνονται, ενώ η αυθαιρεσία και η ατιμωρησία είναι ο κανόνας. Εάν δεν υπήρχαν τα μνημόνια, έπρεπε να εφευρεθούν, χοροπηδούν οι νεοφιλελεύθεροι!! Δεν συμφωνούμε, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος, συνεχίζουν οι δήθεν σοσιαλδημοκράτες! Και ο χορός καλά κρατεί!!

Ούτε τα νόμιμα τηρούνται. Πλήθος νέων νόμων ενισχύουν τη φτηνή και αδήλωτη εργασία. Μέσο «εργολαβιών» ο τρόπος συγκάλυψης παρανομιών των μεγάλων επιχειρήσεων. Ενώ η δήθεν «Μερική απασχόληση» τα «μπλοκάκια» το «εργόσημο» κλασική μέθοδος παράκαμψης της νομοθεσίας και της ασφάλισης!!

Και ο ΣΥΡΙΖΑ (ο νέος) στην ίδια λογική. Οι προθέσεις είναι προφανείς και από τα πρόσωπα που στελεχώνουν το Υπουργείο εργασίας – Κοινωνικών Ασφαλίσεων, και το ΣΕΠΕ, που μόνο «παιδική χαρά» θυμίζουν.

ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ – ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ

Η παραβατικότητα δεν είναι μόνο θέμα ελέγχων. Ακόμα και όταν αποκαλύπτεται, οι ποινές περιορίζονται σε «πρόστιμα» αντί απονομής δικαιοσύνης. Βέβαια τα «πρόστιμα» αποφεύγονται καθώς (Α) δεν αποτελούν ωφέλεια των μισθωτών να διεκδικηθούν και (Β) ως πρόστιμα που αποτελούν ρυθμίσεις, χαρίζονται!!

Στην Ελλάδα, η απόδειξη για την μη καταβολή δεδουλευμένων, βαραίνει τους μισθωτούς και όχι τους εργοδότες!! Αλλά και για τεκμηριωμένα ποσά, πάλι η εργοδοσία έχει το πάνω χέρι!! Παρά το γεγονός, η μη καταβολή δεδουλευμένων εντάσσεται στα ποινικά αδικήματα αυτό δεν τηρείται!! Μόνο, όταν και εφόσον, και εγγράφως το απαιτήσει ο εργαζόμενος!! Ωστόσο, για να δικαιωθεί, θα πρέπει να προσφύγει και σε αστικά δικαστήρια!! Το οποίο πέρα από τα έξοδα και το χρόνο που απαιτούνται, σπάνια δικαιώνονται!!

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ – Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ

Μύθος ότι η παραβατικότητα βρίσκεται μόνο στις μικρές επιχειρήσεις και όχι στις μεγάλες, όπως διαλαλούν οι αρμόδιοι. Το γεγονός αδήλωτης εργασίας των μεγάλων επιχειρήσεων συγκαλύπτουν, (Α) η εκτεταμένη χρήση «εργολαβιών»!! Και (Β) οι κλειστές πόρτες με το άβατο των ελεγκτών στις επιχειρήσεις αυτές!!.

Αλλά ούτε οι μικρές ελέγχονται. Καθώς, οι έλεγχοι που διενεργούνται αριθμούν περί τις 35.000 ετησίως, δηλαδή 100 έλεγχοι ημερησίως σε όλη την Ελλάδα! Και σε ένα σύνολο 700.000 επιχειρήσεων!! Δηλαδή κάθε 20 χρόνια ανά επιχείρηση!!

Κατά το ΙΚΑ, περί τις 220.000 ανέρχονται οι επιχειρήσεις με προσωπικό. Εξ αυτών, περί τις 195.000 (88%) έως 10 άτομα, το 25% του συνολικού αριθμού εργαζομένων. Περί τις 25.000 επιχειρήσεις (12%) άνω των 10 ατόμων, οι οποίες συγκεντρώνουν το 75% των εργαζομένων. Περί τις 12.000 επιχειρήσεις, άνω των 20 ατόμων, το 55% των εργαζομένων!!

Η συγκάλυψη συνεπώς, είναι προφανής και από τον προσανατολισμό των ελέγχων. Βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ – ΑΔΗΛΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ως βασικές μορφές διακρίνονται, η πλήρως αδήλωτη αυτή που δε δηλώνεται στις αρμόδιες αρχές και η μερικώς αδήλωτη ναι μεν δηλώνεται όχι ο πραγματικός μισθός ή ο χρόνος απασχόλησης, καθώς και η κακοπληρωμένη εργασία.

ΚΑΚΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ – ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΒΛΑΠΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ

Δεν χωρεί αμφιβολία πως το σύνολο των αμοιβών σήμερα, εντάσσεται έτσι. Οι μειώσεις των μισθών (Μ.Ο. 33%) έγιναν κατά απαράδεκτο ασυνήθιστο και παράνομο τρόπο (ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΒΛΑΠΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ) με την ανοχή (υπόδειξη;) του Υπουργείου εργασίας, καθώς αποτελούν δεδηλωμένο στόχο των μνημονίων!!

Τα στοιχεία του ΙΚΑ (2011 – 2016) είναι αποκαλυπτικά. Ο μέσος μισθός από 1.264,39 ευρώ, μειώθηκε στα 955,55 ευρώ!! Ενώ για τις επιχειρήσεις άνω των 10 ατόμων, από 1.411,33 ευρώ μειώθηκε στα 1.092,01 ευρώ!! Για επιχειρήσεις κάτω των 10 ατόμων από 878,58 ευρώ μειώθηκε 567,23 ευρώ!! Ενώ οι οικοδομικές εργασίες, (ημερήσιος) ήταν 70,55 ευρώ και μειώθηκε, στα 41.31 ευρώ!!.

Η αισχροκέρδεια συνεπώς, είναι εμφανής. Αλλά και η ζημιά σε ασφαλιστικές εισφορές, προφανής. Συνυπολογίζοντας λοιπόν με 150 εκ. ανά ποσοστιαία μονάδα (28%), περί τα 4,2 δις ευρώ ετησίως χάνονται από το λόγο αυτό!!.

ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ – ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΜΙΣΘΟΥ

Πάγια πρακτική, κατά βάση μικρών επιχειρήσεων, να ασφαλίζουν το προσωπικό σε διαφορετικά χαμηλότερα ποσά. Εξάλλου, αυτό δείχνουν και οι διαφορές (533 ευρώ) μεταξύ μικρών και μεγαλύτερων επιχειρήσεων.

Άλλη διαδομένη πρακτική, δηλώνουν διαφορετική ειδικότητα από την πραγματική. Έτσι αποφεύγουν και μεγαλύτερο μισθό ή την ασφάλιση στα Βαρέα (κατά 6,6%). Ή να τους εντάξουν ασφαλίσουν με τεκμαρτό μισθό!! Όπως, τους οδηγούς φορτηγών (διακινητές προϊόντων) τους ασφαλίζουν ως πλασιέ!! Χωρίς Βαρέα!! Και κατά 50% χαμηλότερα ποσά!!

Σύνολο, περί τα 500 εκ. ευρώ ετησίως!!

ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΩΡΑΡΙΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ

Πρωτιά στην εργασία οι Έλληνες, με 2.042 ώρες τον χρόνο έναντι 1.371 των Γερμανών!! Κατά 5,5 ώρες περισσότερο την εβδομάδα από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης!! Και στην τέταρτη θέση (παγκοσμίως) μετά το Μεξικό, την Κόστα Ρίκα και τη Νότια Κορέα!! Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ.

Πρακτικά, το 40ωρο είναι παρελθόν. Κοινό μυστικό για αρκετά επαγγέλματα, το 8ωρο έγινε 12ωρο!! Και ο ημερήσιος μισθός με βάση το 8ωρο και όχι το 40ωρο, δηλαδή για 6,6 ώρες!!

ΟΟΣΑ. Ενώ οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερες ώρες η αμοιβή τους για κάθε ώρα εργασίας είναι η χαμηλότερη στην Ευρωζώνη– αλλά και παγκοσμίως!! Στο 50% (στο μισό) του παγκόσμιου μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ!!

Εκατοντάδας εκατομμύρια (εργατοώρες) 1.600 εκ ευρώ ασφαλιστικές εισφορές!

ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ – ΝΟΜΙΜΟΦΑΝΕΙΣ ΚΛΟΠΕΣ

Η “μερική απασχόληση” συνιστά τον ποιο δημοφιλή -νομιμοφανή τρόπο κλοπής. Με την άρση των περιορισμών, εξελίσσεται με ανησυχητικά φαινόμενα, αφού το 60% των προσλήψεων είναι στο καθεστώς αυτό, ενώ και η πλήρη εργασία (παρανόμως) μετατρέπεται σε “μερική”. Σε 398.766 ανέρχονται οι βίες μετατροπές από πλήρη σε “μερική”, οι 108.153 από αυτές, μόνο τα 2 τελευταία χρόνια!!

Επιτρέπει, να δηλώνουν τους μισθωτούς για λίγες ώρες! Και να τους χρησιμοποιούν όσο θέλουν!! Μισθός θεωρείται (πλέον) το δηλωμένο ωρομίσθιο και όχι εργάσιμος! Συνεπώς οι τρεις μισθοί (Άδεια, δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα –επίδομα άδειας) κατά 50-70% μειωμένοι!!

Συνεπώς και ασφαλιστικές εισφορές (1,5 μισθό) 200 εκ. ευρώ!!

ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ – ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΠΑΡΑΝΟΜΙΩΝ

Στη συγκάλυψη αποσκοπεί η εκτεταμένη χρήση “εργολαβιών”. Παραβάσεις που δεν μπορούν οι ίδιοι (επιχειρήσεις) τις αναλαμβάνουν για λογαριασμό τους, οι εργολάβοι!! Ως μεσάζοντες παρανομιών λοιπόν, αναλαμβανόμουν εργασίες σε πολύ χαμηλές τιμές, και για να ανταποκριθούν – έχοντας την κάλυψη της επιχείρησης για απουσία ελέγχων – εκμεταλλεύονται στο έπακρο κάθε μισθωτό, και σε μισθό και σε ωράρια!! Ενώ σε ασφάλιση, από αδήλωτους έως ελάχιστες ώρες!!

ΨΕΥΔΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ – “ΜΠΛΟΚΑΚΙ”

Παράνομη μετατροπή μισθωτής εργασίας σε “επαγγελματίες”!! Παραβιάζεται ο ορισμός του επαγγελματία που λέει είναι όταν ο ίδιος, έχει την ελευθερία να ρυθμίζει, τον τόπο, τον χρόνο, και τον τρόπο εργασίας, αλλά και να μην υπάρχει οικονομική εξάρτηση από έναν εργοδότη.

Ο σκοπός είναι εμφανής. Εργασία, χωρίς βασικό μισθό και ωράριο!! Χωρίς άδεια, δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα – επίδομα άδειας, δηλαδή (3) μισθοί!! Και το κόστος ασφάλισης, εξ ολοκλήρου στο μισθωτό!!

Σε ασφαλιστικές εισφορές (για 3 μισθούς) 200 εκ. ευρώ!!

ΕΡΓΟΣΗΜΟ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το εργόσημο, από μέσο καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας, μετατράπηκε και λειτουργεί ως φορέας κατάργησης της μισθωτής εργασίας!! Καθώς επιτρέπεται (άμεσα ή έμμεσα) και σε επιχειρήσεις (προώθηση προϊόντων), αυτές και άλλες μετέτρεψαν τις συμβάσεις σε εργόσημο!! Έτσι, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι των μεγάλων εταιριών αυτών, ενώ πριν είχαν κάποια ωράρια εργασίας, τώρα, και ο μισθός εξαρτάται από τις προωθήσεις που θα φέρουν!!

ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΤΟΝ ΟΓΑ – ΑΝΤΙ ΤΟ ΙΚΑ

Με διάφορους Νόμους (3050/02 3232/04 3518/06) οι εποχικοί εργαζόμενοι των επιχειρήσεων τυποποίησης τροφίμων, καθώς και οι αλιεργάτες και αγρεργάτες, εντάχτηκαν στον ΟΓΑ, από το ΙΚΑ που ήταν!! Στην ουσία, εκατοντάδες χιλιάδες αφέθηκαν στο κενό, καθώς ο ΟΓΑ ούτε τα μέσα ούτε το νόμο είχε με το μέρος του. Το σκλαβοπάζαρο που δημιουργήθηκε (χωρίς ασφάλιση) είναι γεγονός.

ΕΛΣΤΑΤ: Το 2013 καταγράφηκαν στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις 895.610 εποχικοί εργάτες και εργαστήκαν 12.483.833 ημέρες! Δηλαδή μέσο όρο 14 ημέρες ετησίως!.

Με ζημιά σε ασφαλιστικές, εισφορές περί τα 800 εκ. ευρώ!!

ΑΔΗΛΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟ – ΟΑΕΕ

Η νομοθεσία επιτρέπει στις οικογένειες ατομικών επιχειρήσεων να εργάζονται χωρίς ασφάλιση, ή και με ασφάλιση εάν το επιθυμούν. Δηλαδή, μεγάλος αριθμός (εκατοντάδες χιλιάδες) έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται, ανασφάλιστοι!!

ΠΛΗΡΩΣ – ΑΔΗΛΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Αδήλωτη εργασία σε επιχειρήσεις κοινώς “μαύρη”. Διακρίνεται σε δυο βασικές κατηγορίες, (Α) αυτή με επιθυμία του μισθωτού και (Β) χωρίς τη επιθυμία. Σύμφωνα με έρευνα του ΣΕΠΕ, μόνο το 41% δήλωσαν, για να πάρουν την δουλειά (δεν την επιθυμούν), ενώ οι υπόλοιποι δήλωσαν διάφορα κολλήματα, (άρα με επιθυμία).

Από παλαιότερη έρευνα της VPRC, 250.000 εργαζόμενοι δήλωσαν ότι κάνουν και δεύτερη εργασία, 128.000 δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ 883.000 περιστασιακά. Και κατά το Γ. Κουτρουμάνη, περί τους 250.000 συνταξιούχους!!

Συνεπώς, ασφαλιστικές εισφορές περί τα 2 δις ευρώ!!

ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ

Ταυτόχρονα, στο διάστημα αυτό, μειώθηκαν και οι εργοδοτικές (4%) εργατικές (1%) εισφορές σύνολο 5%!! Δηλαδή, 1.250 εκ ευρώ!!

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ – ΣΕ ΑΔΗΛΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Γίνεται εμφανές, πως συνολικά η εργατική νομοθεσία δεν αντιμετωπίζει, αλλά, “σπρώχνει” σε ανασφάλιστες εργασίες!! Οι λόγοι είναι προφανείς καθώς με τον τρόπο αυτό (ως βασική επιδίωξη) “τραβάν” τις συντάξεις προς τα κάτω.

Προσθέτουμε και την απουσία συνδικάτων. Αυτά έχουν μείνει στην 10ετια του 80 καθώς δεν αναπροσαρμόστηκαν, βάση των ραγδαίων αλλαγών, στις εργασιακές σχέσεις και του παραγωγικού πρότυπου. Σήμερα, ούτε τα επιχειρησιακά καλύπτουν όλους, ούτε νέα δημιουργηθήκαν, στον τομέα των Υπηρεσιών που κυριαρχεί!!

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ζητούμενο λοιπόν, άλλες πολιτικές, νέα μεγάλα κόμματα, που θα βλέπουν την εργασία, τους μισθούς και τις συντάξεις, ως εργαλεία ανάπτυξης και όχι ως κόστος και ως εχθρό. Σκοπός της οικονομίας να υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος την οικονομία. Τα υπόλοιπα έπονται.

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΜΕΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ποινικές ευθύνες. Η αδήλωτη εργασία για επιχειρήσεις, συνιστά αξιόποινη πράξη οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα. Κατά την αποκάλυψη συνεπώς, ενεργοποιείται αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη (βάση του Ν. 2336/1995) αυτόφωρη διαδικασία, ποινή φυλάκισης 3 – 6 μήνες και χρηματικά ποσά ανάλογα με το ύψος της παράβασης. Συνυπεύθυνος είναι και ο μισθωτός (συμμετοχή στο έγκλημα) μόνο και εφόσον, είναι ήδη ασφαλισμένος κάπου αλλού.
Αστικές ευθύνες. Κατά τη αποκάλυψη συνεπώς, η επιχείρηση επωμίζεται όλα τα βάρη του ανασφάλιστου χρόνου έως τον τελευταίο προηγούμενο εργοδότη. (Α) Της καταλογίζονται ασφαλιστικές εισφορές (στο όνομα του ανασφάλιστου) για όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. (Β) Με το βάρος της απόδειξης στον εργοδότη, καταλογίζονται επίσης, τυχόν διαφορές, σε μισθό, χρόνο εργασίας, άδειες, δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα, επίδομα άδειας.
Κίνητρα ενθάρρυνσης για μαζικές προσφυγές. Οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν σε αποκάλυψη αδήλωτων εργασιών, προστατεύονται, σε τυχών απόλυση. Η σύμβαση εργασίας τεκμαίρεται ως πλήρως και αποκλειστική απασχόληση. Ο ρόλος των συνδικάτων αναβαθμίζεται με δικαίωμα μαζικών προσφυγών, αλλά και η τυχόν αδιαφορία αρμοδίων αρχών κακουργηματικού βαθμού απιστία.
Αντικίνητρα χρήσης εργολαβιών. Όλοι οι μισθωτοί, σε εργολαβίες, εξισώνονται με τους εργαζομένους της επιχείρησης. Παραβάσεις των ενδιάμεσων εργοδοτών (εργολάβων) βαρύνουν και τον κύριο εργοδότη. Στις καταστάσεις της επιχείρησης (ΑΠΔ) αναγράφονται (χωριστά) και το προσωπικό σε εργολαβίες.
Αντικίνητρα-απαγόρευση. Η «μερική απασχόληση» γίνεται 25% ακριβότερη, με σταθερά ωράρια, χωρίς υπερωρίες, και περιορισμό στο 10% ανά επιχείρηση. Εργασίες με παράνομο δελτίο παροχής «μπλοκάκια» μετατρέπονται σε εξαρτημένη πλήρους απασχόλησης. Και η ασφάλιση με εργόσημο, απαγορεύεται ρητά σε επιχειρήσεις.
Έννομη τάξη (Σ.Σ.Ε.). Ο κατώτατος μισθός και οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις αποκαθίστανται. Ωστόσο, και τα συνδικάτα να ανασυγκροτηθούν, καθώς το 55% των εργαζομένων δεν καλύπτεται από κανένα σωματείο.
Ο ρόλος του Σ.ΕΠ.Ε. Η αναβάθμισή του κρίνεται απαραίτητη. Και για την τήρηση της νομοθεσίας και την εφαρμογή. Δηλαδή την καταβολή δεδουλευμένων, χωρίς την απαραίτητη προσφυγή στα αστικά δικαστήρια.

*Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

τ. Δ.Σ. Επικουρικού ταμείου & ΤΔΕ ΙΚΑ ΤΕΑΜ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ: 200 δισ. ΕΥΡΩ ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ ΚΑΙ 100 δισ. ΕΥΡΩ ΤΑ ΔΙΑΦΥΓΟΝΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ

Posted on 22 Ιανουαρίου, 2016. Filed under: 2) ΚΟΙΝ. ΑΣΦΑΛΙΣΗ, 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Η κοινωνική ασφάλιση είναι δημόσιος πλούτος και όχι δημόσιο βάρος – Μέτωπο εθνικής σωτηρίας του εθνικού μας πλούτου.

* Κώστας Νικολάου

Είναι μύθος και χοντροκομμένο ψέμα τα περί προβληματικών Ταμείων, και ότι δήθεν δεν αρκούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Τα Ταμεία έχουν τεράστια περιουσία, αμύθητα πλούτη, και οι θεσμοθετημένες εισφορές είναι υπεραρκετές, για νακαλύψουν στο ακέραιο όλες τις παροχές, τόσο τις μη ανταποδοτικές όσο και τις ανταποδοτικές.

Η διαπίστωση αυτή στηρίζεται σε δυο παραδοχές, και σε ομολογίες του κ. Κατρούγκαλου. Στην παραδοχή του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, και πως οι συντάξεις που χορηγεί, βασίζονται, οι μεν ανταποδοτικές, στις ασφαλιστικές εισφορές και τα αποθεματικά τους, ενώ οι κοινωνικές (μη ανταποδοτικές) στις εισφορές και στη συμμετοχή του κράτους.

Ανταποδοτικές συντάξεις: Κατά βάση, είναι οι συντάξεις γήρατος (όχι όλες) καθώς σχετίζονται άμεσα με τις ασφαλιστικές εισφορές και ηλικιακά όρια και αποτελούν το 30 – 40% του συνολικού αριθμού των συνταξιούχων.

Στοιχεία που καθορίζουν τις εισφορές και τις συντάξεις, είναι οι αποδοχές των εργαζομένων. Oι εισφορές καθορίζονται σε 20% των αποδοχών, και η σύνταξη, με 35 χρόνια ασφάλιση (ΙΚΑ), αναλογεί σε 70% του μισθού. Παράδειγμα:

Εισφορές: Έστω ένας μισθωτός έχει αποδοχές 1.500 ευρώ. Οι μηνιαίες εισφορές θα είναι 1.500 Χ 20% = 300 ευρώ. Οι ετήσιες 300 Χ 14 = 4.200 ευρώ. Ενώ οι συνολικές 4.200 Χ 35 έτη = 147.000 ευρώ.

Απόδοση εισφορών: Με την αξιοποίηση (για 60 χρόνια) των αποθεματικών, έστω με μια μικρή απόδοση, τα ποσά αυτά, διπλασιάζονται έως και τριπλασιάζονται και ξεπερνούν κατά πολύ τις 300.000 ευρώ.

Σύνταξη: Η μηνιαία σύνταξη (χωρίς τα χαράτσια) θα είναι 1.050 ευρώ. Τα ετήσια ποσά (με τα δώρα) 1.050 Χ 14 = 14.700 ευρώ. Ενώ, χωρίς τα δώρα 1.050 Χ 12 = 12.600 ευρώ. Είναι εμφανές, πως τα ποσά αυτά χωρούν, περί τα 25 χρόνια.

Μη ανταποδοτικές (κοινωνικές) συντάξεις: Είναι η μεγάλη πλειοψηφία των συντάξεων, οι οποίες χορηγούνται με κοινωνικά κριτήρια, και δεν σχετίζονται άμεσα με τις εισφορές και τα όρια ηλικίας. Σε αυτές κατατάσσονται, καταρχήν, οι αναπηρίας, οι θανάτου, και αρκετές από τις γήρατος, όπως των γυναικών, των μητέρων ανηλίκων, και ορισμένων ειδικών κατηγοριών, που, έως το 2021, έχουν χαμηλότερα όρια ηλικίας, καθώς και οι αμειβόμενες με τα κατώτατα όρια. Λόγος που καθιστά το κράτος υπόχρεο να συμμετέχει με ασφαλιστικές εισφορές, κατά 50% των συνολικών εισφορών σύμφωνα με το νόμο, ( 20% + 10% = 30% των αποδοχών) .

Επίσης, όλες οι συντάξεις του ΟΓΑ (παρά το ότι έγινε Ταμείο), καθώς, και τα διάφορα επιδόματα που χορηγούν τα ασφαλιστικά Ταμεία, βαρύνουν επίσης,ξεχωριστά τον κρατικό προϋπολογισμό.

Δημοσίων Υπαλλήλων: Οι συντάξεις των δημοσίων Υπάλληλων, καθώς και των βουλευτών, δημαρχών, κοινοταρχών, λοιπών κρατικών λειτουργών, κλπ., καταβάλλονται από το Γ.Λ.Κ. και δεν λογίζονται στα ασφαλιστικά Ταμεία, βαρύνουν αποκλειστικά τον κρατικό προϋπολογισμό. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι καταβάλουν τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές, συνεπώς, οι συντάξεις τους, κρίνονται κατά τον ίδιο παραπάνω τρόπο.

Έμμεσα ασφαλισμένοι: Οι παροχές της κοινωνικής ασφάλισης δεν περιορίζονται μόνο στους άμεσα ασφαλισμένους και στις συντάξεις. Με αντίστοιχες επιπλέον εισφορές που καταβάλλονται, επεκτείνονται, στην ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, για την ανεργία, την κατοικία, και ψυχαγωγία. Επεκτείνεται επίσης, και στους έμμεσα ασφαλισμένους, δηλαδή τις οικογένειες των πρώτων. Μόνο στο ΙΚΑ, οι άμεσα και έμμεσα ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι, ξεπερνούν τα 7.000.000.

ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Από το Σύνταγμα και τους νόμους το κράτος σήμερα, κατέχει την πλήρη αρμοδιότητα και ευθύνη, για την εύρυθμη λειτουργία των Ταμείων, και την υποχρέωση καταβολής των αντίστοιχων εισφορών που οι νόμοι καθορίζουν. Όλα τα αναγκαία μέτρα για την είσπραξη των καθορισμένων εισφορών. Την αξιοποίηση των αποθεματικών – με τον καλύτερο τρόπο – για να ανταποκριθούν, όταν και όπου γίνεται απαιτητό, προκειμένου να καταβληθούν οι προβλεπόμενες από τα Ταμεία παροχές. Ευθύνεται για την τήρηση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, και την ένταξη όλων των εργαζομένων στη ασφάλιση.

ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Στο ερώτημα, εάν υπάρχουν αποθεματικά και πως αυτά αποκτήθηκαν, απαντάμε μόνο με μια εικόνα, όσο χίλιες λέξεις. Μια εικόνα, που απεικονίζει τους ασφαλισμένους και τις συντάξεις του μεγαλύτερου Ταμείου (ΙΚΑ) από το 1940 έως και σήμερα:

Εξέλιξη ασφαλιστικών μεγεθών του ΙΚΑ ΤΕΑΜ 1940 – 2014

Η διαφορά μεταξύ ασφαλισμένων και συντάξεων είναι οφθαλμοφανής, αντιληπτή στον πλέον δύσπιστο και στον ποιο κακόπιστο ακόμα. Τα τεράστια πραγματικά πλεονάσματα των Ταμείων είναι γεγονός.

Τα αποθεματικά των Ταμείων έγιναν πλούτος της χώρας:Το Ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης είναι ‘’σύστημα των εγγυημένων παροχών” κατά το σύνταγμα και το νόμο, δηλαδή, το δημόσιο εγγυάται όλες τις παροχές των Ταμείων. Αυτό όμως, του δίνεται και η δυνατότητα να χρησιμοποιεί και τα αποθεματικά τους, όπως και τα χρησιμοποίησε.

Οι αδιάθετοι πόροι της περιόδου αυτής, από το 1950 και μετά, ήταν σε μεγάλο βαθμό τα αποθεματικά των Ταμείων, και πως οποιαδήποτε επένδυση έγινε (δημόσια ή ιδιωτική) ήταν κατά μεγάλο μέρος με χρήματα των ασφαλιστικών Ταμείων. Συνεπώς, τα αποθεματικά επενδυθήκαν, έγιναν πλούτος, είναι εδώ. Είναι ο δημόσιος και ιδιωτικός πλούτος της χώρας, από τον οποίο το μεγαλύτερο μέρος ανήκει στα Ταμεία, και ήρθε η στιγμή να επιστραφεί.

Αποτίμηση των αποθετικών:

Σε δυο περιόδους διακρίνονται τα αποθεματικά των Ταμείων. Στην πρώτη, που αξιοποιήθηκαν για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου και υπολογίζονται περί τα 120 δις ευρώ, και στη δεύτερη, αυτά που εγγράφονται στο λογαριασμό των Ταμείων. Από τα εγγεγραμμένα λοιπόν, έχουν απομείνει περί τα 20 δις ευρώ. Είναι πολύ περισσότερα, καθόσον το δημόσιο διατηρεί το δικαίωμα να χρησιμοποιεί και αυτά.

Συνεπώς, θα πρέπει να προστεθούν, και αυτά του PSI περί τα 20 δις ευρώ. Άλλα 12 δις ευρώ οφειλές του δημοσίου, καθώς και άλλα 10 δις ευρώ από εργοδοτικές εισφορές, όπως και 13 δις ευρώ οφειλές άλλων ιδιωτών. Σύνολο, 195 δις ευρώ. Πάνω σε αυτά πρέπει να προστεθούν και άλλα 100 δις ευρώ, καθώς, περί τα 10 δις ευρώ, «χάνονται» κάθε χρόνο, λόγο του εργασιακού μεσαίωνα που επικρατεί.

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ

Τα αποθεματικά και τα χρέη προς τα Ταμεία, κατοχυρώνονται και με νόμο. Στην απαίτηση λοιπόν για την επαρκεί χρηματοδότηση των Ταμείων, το δημόσιο απαντά ως εξής: Αν εξελιχτούν δυσμενώς οι προβλέψεις του συνόλου των οικονομικών μεγεθών, που επηρεάζουν το αναλογιστικό έλλειμμα του ΙΚΑ ΤΕΑΜ, το κράτος εξασφαλίζει τους απαιτούμενους επιπλέον χρηματοδοτικούς πόρους, για την πλεονασματική λειτουργία του ασφαλιστικού συστήματος………… άρθρο 4 παράγραφος 4 Νόμος 3029/2002.Να επισημανθεί, πως το κράτος έως τότε, ούτε τις θεσμοθετημένες εισφορές του κατέβαλε στα Ταμεία.

Με την επισήμανση αυτή το δημόσιο αναγνωρίζει το χρέος προς τα Ταμεία, διατηρεί όμως το δικαίωμα για τον τρόπο που θα ανταποκριθεί, αφού αναλαμβάνει, και τηνρητή δέσμευση ότι θα καλύπτει όλες τις παροχές των Ταμείων. Με βάση τη δέσμευση αυτή,το κράτος έως και το 2009 κάλυπτε την διαφορά μεταξύ εισφορών και παροχών, σε ποσά περί τα 17 δις ευρώ τότε, δηλαδή λιγότερα και από αυτά που αντιστοιχούσαν στις θεσμοθετημένες εισφορές του.

Από το 2010 και μετά, με την βιαία επιβολή του μνημονιακού νεοφιλελευθερισμού, το κράτος συμπεριφέρεται ως «μπαταχξής». Ακλουθώντας τυφλά τις εντολές τις τρόικα, οι «κρατικές επιχορηγήσεις» για όλους των φορείς κοινωνικής ασφάλισης (συντάξεις – υγεία – ανεργία – Νοσοκομεία ) μειωθηκαν: Για το έτος 2013 στα 13,8 δις ευρώ. Για το έτος 2014 στα 12,0 δις ευρώ. Για το έτος 2015 στα 11,25 δις ευρώ. Ενώ στα πλαίσια του 3^ουμνημονίου, το 2016 – 2017– 2018, θα μειωθούν ακόμα παρά κάτω, κατά 2,8 δις λιγότερα.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΡΟΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΡΟΩΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ

Χωρίς να υποτιμούνται στρεβλότητες και στις παροχές, όμως το βασικό πρόβλημα είναι οι εισροές, και αν κανείς θέλει να συμβάλει πραγματικά στη διάσωση της κοινωνικής ασφάλισης από εδώ πρέπει να ξεκινήσει.

α) Το μεγάλο πρόβλημα είναι τα μνημόνια που υπαγορεύουν, την διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, μέσω απόσυρσης του κράτους από αυτή.

β) Η οικονομική πολιτική λιτότητας, που καθορίζεται επίσης από τα μνημόνια, όπως η μείωση του κατωτάτου μισθού, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, και η ακραία εκμετάλλευση των εργαζομένων. Είναι το μνημόνιο, που επιβάλλει την τρομοκρατία στους εργασιακούς χώρους, τον αφανισμό των συλλογικών συμβάσεων, την έξαρση του εργοδοτικού εκτροχιασμού με την καταπάτηση στοιχειωδών νομίμων δικαιωμάτων σε θέματα αμοιβών, ωραρίων εργασίας, αδειών, κλπ. Ασφαλίζουν όσες ημέρες(4ωρα) και για όσα ποσά θέλουν.

γ) Είναι οι «μαύρες» και «γκρίζες» ζώνες στην εργασία, όπως αυτή της «αδήλωτης εργασίας», οι εργολαβίες, η ενοικίαση προσωπικού κλπ. Ο αποχαρακτηρισμός της μισθωτής εργασίας, όπως αυτή με «δελτίο παροχής» η το «εργόσιμο» σε επιχειρήσεις. Καθώς, και η έξοδος από το ΙΚΑ ΤΕΑΜ, μεγάλων επιχειρήσεων του πρωτογενή Τομέα.

δ) Είναι το μνημόνιο που επέβαλε την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9%, με ετήσια ζημία των ασφαλιστικών ταμείων περί τα 900 εκ ευρώ.

ε) Είναι η τεχνολογική εξέλιξη που εκτοπίζει θέσεις εργασίας, και ως μοναδικό φάρμακο είναι η μείωση του χρόνου εργασίας, καθώς το ρολόι σταμάτησε στο 1984.

ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ – ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ

Στην συνέντευξη τύπου για το ασφαλιστικό 8/1/ 2016, όπως ο ίδιος παραδέχεται και ομολογεί: …….φταίει λέει το κράτος που πήρε τα 100 δις αποθεματικά των Ταμείων …… ξανά φταίει λέει το κράτος, με το PSI που ουσιαστικά εξανέμισε… και τα 38 δις από τα εναπομείναντα.……φταίει λέει το εργασιακό περιβάλλον, αφού το ¼ του πληθυσμού δεν καταβάλει εισφορές!!.

Δημόσια αναγνώριση λοιπόν, και με τον ποιο επίσημο τρόπο, πως τα προβλήματα των Ταμείων δεν είναι οι παροχές αλλά οι οφειλές σε αυτά. Επί της ουσίας φταίει ο ίδιος, αφού ως καθ ύλην αρμόδιος, δεν λαμβάνει κανένα μέτρο, για τις αιτίες, που ο ίδιος παραδέχεται και αναγνωρίζει.

Αντί αυτά, και με πλαστά επιχειρήματα, περί προβληματικών Ταμείων και της ανεργίας, προχωρεί σε νέο, και ποιό οδυνηρό γύρο, οριζόντιων περικοπών μικρών και μεγάλων συντάξεων 20% – 30%.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ – ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ – ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΒΑΡΟΣ

Δεν είναι βάρος η κοινωνικοί ασφάλιση, καθόσον, οι θεσμοθετημένες εισφορές καλύπτουν πλήρως όλες τις παροχές. Είναι δημόσιος πλούτος, γιατί λόγω των ασφαλιστικών εισφορών υπάρχει σήμερα η Ελλάδα. Αναπτύχτηκε με τα αποθεματικά (120 δις). Σώθηκε – κατά την επίσημη εκδοχή – με το PSI(20δις). Ζει και αναπνέει από τα 30 δις ευρώ των εισφορών που κάθε χρόνο ανακυκλώνονται.

Και ο καπιταλισμός, θέλει την κοινωνική ασφάλιση γιατί θέλει κέρδος. Θέλει τις εισφορές των Ταμείων για ανάπτυξη, να χορηγούν συντάξεις για να ξανά καταναλώνονται.

Αυτός που δεν θέλει και αδιαφορεί, είναι ο νεοφιλελευθερισμός, γατί τίποτα δεν παράγει, παρά τρώει μόνο τα έτοιμα. Τρώει τις συντάξεις- αφαιρούνται πόροι από την οικονομία – κλείνουν επιχειρήσεις – αυξάνεται η ανεργία.

Κ. Γ. Κατρούγκαλε& κ. Τ. Πετρόπουλε: Η ανεργία, δεν είναι η αιτία, είναι αποτέλεσμα. Είναι αποτέλεσμα – της δικής σας ανυπαρξίας – όπως και οι ίδιοι ομολογείτε. Δεν φταίει το αίμα – όταν βάζετε μαχαίρι.

Βγάλτε το μαχαίρι από τις συντάξεις – για να σταματήσει η ανεργία.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΔΕΝ ΒΑΡΟΣ – ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016

Ο Κώστας Νικολάου είναι Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

nikolaou@kepea.gr

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Να ακυρωθούν με νόμο οι παράνομες μετατροπές συμβάσεων από πλήρη εργασία σε μερική απασχόληση

Posted on 9 Απριλίου, 2015. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Οι εργαζόμενοι του Ιδιωτικού Τομέα δεν είναι δεύτερης κατηγορίας

Πλήρη αποκατάσταση των παράνομων μετατροπών – από πλήρη σε μερική απασχόληση

Εποχή 5 Απριλιου 2015

του Κώστα Νικολάου

Πολύ σωστές είναι οι εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης για επαναπρόσληψη των Δημοσίων Υπάλληλων, οι οποίοι απολύθηκαν την περίοδο του μνημονίου, αλλά και οι δηλώσεις αρμοδίων υπουργών, ότι η αποκατάσταση των Δημοσίων Υπάλληλων είναι θέμα ηθικής και συμβολικής σημασίας.
Ο συμβολισμός όμως, και η ηθική της κυβέρνησης, κινδυνεύουν να είναι μονόφθαλμος, εάν η αποκατάσταση, δεν συνεχιστεί για όλους, και στους εκτός Δημοσίου εργαζόμενους, ιδιαίτερα στους «εκτός των τειχών» οι οποίοι δεν ανήκουν σε σωματεία.
Ο λόγος, για τις παράνομες μετατροπές σχέσεων εργασίας, από πλήρη σε «μερική απασχόληση» στην εποχή του μνημονίου. Και, δεν μιλάμε για διώξεις από κάποιον μνημονιακό νόμο. Πρόκειται για παράβαση, υφισταμένων νόμων, για χιλιαδες διώξεις – εκτός των τειχών – εργαζομένων, οι οποίοι, ακόμα και σήμερα, βιώνουν τα μνημόνια και την εργοδοτική αυθαιρεσία.
Σύμφωνα με το άρθρο 38 του νόμου 1892/1990 ο οποίος έφερε σε ισχύ, την «ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ», στην παράγραφο 2, προβλέπονται και τα εξής: Καταγγελία της σχέσης εργασίας λόγο μη αποδοχής από τον μισθωτό εργοδοτικής πρότασης για μερική απασχόληση είναι άκυρη. Μάλιστα, η διάταξη αυτή παραμένει αυτούσια και στον μνημονιακό νόμο 3846/2010, στο άρθρο 2 παράγραφο 8.
Παρά ταύτα, οι εργοδότες, με την ανοχή και στήριξη των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ & ΠΑΣΟΚ, εκμεταλλευόμενοι την απουσία συνδικαλιστικής οργάνωσης στο χώρο τους, με το «πιστόλι στον κρόταφο» αναγκάζουν τους εργαζόμενους να υπογράφουν, την μετατροπή της πλήρους εργασίας «σε μερική απασχόληση». Δηλαδή, στο εξής, εμφανίζονται ότι παρέχουν λιγότερες ώρες από ότι πραγματικά εργάζονται.
Με τον τρόπο αυτό παρακάμπτονται βασικά δικαιώματα – το 8ωρο 5νθημερο μετατρέπεται σε ωρομίσθιο – με τους εργοδότες να κερδοσκοπούν και τους εργαζομένους να ζημιώνονται στις μηνιαίες αποδοχές, αλλά και στην ετήσια άδεια, δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα, επίδομα άδειας, τα οποία καταβάλλονται μειωμένα καθώς, και σε ημέρες ασφάλισης λόγο μη εφαρμογής του 5νθημερου.
Συμβάσεις εργασίας που μετατράπηκαν στην περίοδο του μνημονίου

Όπως φαίνεται και στον πινάκα, η εργοδοτική αυθαιρεσία – με αμείωτους ρυθμούς – ακόμα και σήμερα, καλά κρατεί.
Η κυβέρνηση οφείλει
Η κυβέρνηση – το υπουργείο εργασίας – οφείλει να δώσει ένα τέλος στην εργοδοτική αυθαιρεσία και ατιμωρησία. Θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα, στις προγραμματικές δεσμεύσεις με την αποκατάσταση της εργατικής νομοθεσίας και την ανάκτηση των δικαιωμάτων, όλων των εργαζομένων.
Θα πρέπει να στείλει μηνύματα σεβασμού και τήρησης της εργατικής νομοθεσίας. Με νόμο, να ακυρώσει όλες (2009 έως 2015) τις συμβάσεις εργασίας, οι οποίες παράνομος μετατράπηκαν από πλήρη εργασία σε «μερική απασχόληση» και σε εκ περιτροπής εργασία. Και στο εξής, να απαγορεύεται οποιαδήποτε βλαπτική μετατροπή.
Επίσης, η «μερική απασχόληση» θα πρέπει να θωρακιστεί και να καταστεί ασύμφορη, έτσι ώστε να αποτραπεί η κατάχρησή της, να περιοριστεί στο ελάχιστο, εκεί που πραγματικά απαιτείται.

Συμβάσεις εργασίας που μετατράπηκαν στην περίοδο του μνημονίου:

Όλες οι συμβάσεις που μετατράπηκαν από το 2009 έως το 2015 εδώ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015
Νικολάου Κώστας

Μέλος
Διοικούσας Επιτροπής
ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ
nikolaou@kepea.g

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας

Posted on 20 Ιουλίου, 2014. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας

ΑΠΟ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ

Εποχή: 20 Ιουλίου 20014

Του Κώστα Νικολάου

Μπορεί ο πρωθυπουργός κ. Α. Σαμαράς να παπαγαλίζει τα περί τού τέλους των μνημονίων. Ή ο κ. Βρούτσης, – μέσο παραπληροφόρησης – να διαφημίζει το τέλος μιας εποχής. Όμως, τα μνημόνια είναι παρόντα. Τα κουφάρια επιχειρήσεων και οι 1.500.000 άνεργοι είναι εδώ. Όπως και η κερδοφορία – αισχροκέρδεια – είναι παρούσα, αφού, μετά το «πράσινο φώς» της κυβέρνησης και με την κατεδάφιση του εργασιακού δικαίου, η εργοδοτική αυθαιρεσία έγινε ο εφιάλτης.

Δεν ισχυρίζομαι πως η ανεργία αντιμετωπίζεται με την πάταξη των αυθαιρεσιών και μόνο. Ωστόσο, με την ρύθμιση της αγοράς εργασίας, με νέο εργασιακό μοντέλο και κυβέρνηση που θα σέβεται και θα τηρεί τους νόμους μπορούν να “εξοικονομηθούν” περί το 1.000.000 νέες θέσεις εργασίας.

Τήρηση των νόμιμων ωραρίων

Με την ενθάρρυνση της κυβέρνησης και στο όνομα μείωσης του εργατικού κόστους, η παραβίαση των ωραρίων εργασίας έχει γίνει καθεστώς.

Οι εργοδότες έχουν αποθρασυνθεί και με το έτσι θέλω αναγκάζουν τους εργαζόμενους, σε μόνιμη βάση, να δουλεύουν πολύ περισσότερες ώρες. Η ετήσια άδεια σπανίως χορηγείται στο σύνολό της. Ο όγκος των υπερβάσεων του ωραρίου ποικίλλει από επιχείρηση σε επιχείρηση και από επάγγελμα σε επάγγελμα. Ξεκινά, από την μισή ώρα και φτάνει τις 4-5 ώρες ημερησίως. Ιδίως τα μικρομεσαία στελέχη για να «καλύψουν τον μισθό» εργάζονται έως και 4-5 ώρες περισσότερο.
Η μερική απασχόληση και η εκ περιτροπής εργασία έχουν γίνει η μόδα. Δεν είναι τυχαίο που το 47% των προσλήψεων του 2013 ήταν με μερική απασχόληση αυξάνοντας το συνολικό αριθμό – με το καθεστώς αυτό – στις 425.316 από τις 313.848. Επίσης, παρά την απαγόρευση μετατροπής συμβάσεων από πλήρη σε μερική απασχόληση – και το άκυρο της απόλυσης των εργαζομένων που δεν συναινούν – μόνο το 2013 έγιναν 56.202 μετατροπές.
Έτσι, παρακάμπτεται και η νομοθεσία. Τους δηλώνουν για λίγες ώρες ενώ εργάζονται περισσότερες. Η κερδοσκοπία σε βάρος τους είναι πολύ μεγαλύτερη. Εκτός των απλήρωτων υπερωριών ζημιώνεται και στην άδεια, τα δώρα Χριστουγέννων – Πάσχα, αλλά και στην ασφάλιση, διότι ασφαλίζονται για λιγότερες ημέρες.
Οι εργολαβίες – δανεισμός – ενοικίαση εργαζομένων είναι ένας άλλος τρόπος παραβιάσεων. Είναι η κάλυψη των αυθαιρεσιών και παρανομιών, των μεγάλων επιχειρήσεων. Οι ίδιες εμφανίζονται «καθαρές», ενώ οι παραβάσεις των νομίμων γίνονται για λογαριασμό τους από τους εργολάβους.
Συμπέρασμα: Με την αλλαγή της νομοθεσίας για όλες τις «ελαστικές μορφές απασχόλησης» και την πιστή εφαρμογή των σημερινών νομίμων ωραρίων (40ωρο πενθήμερο) θα προκύψουν, περί τις 100.000 νέες θέσεις εργασίας..

Μείωση του χρόνου εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών

Δεν νοείται ρύθμιση της αγοράς εργασίας με δημοκρατικό πρόσημο, που δεν θα συμπεριλαμβάνει τη συνολική μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών. Αυτό για δύο λόγους.
Πρώτον, γιατί τα επιτεύγματα του ανθρώπινου νου, της έρευνας και της επιστήμης, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται προς όφελος των ανθρώπων, όχι σε βάρος τους. Δεύτερον, γιατί η τεχνολογική εξέλιξη συνιστά μειωμένο χρόνο παραγωγής. Δηλαδή, την ακολουθεί η μείωση θέσεων εργασίας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους της μεγάλης ανεργίας, ιδιαίτερα στους νέους.
Στη χώρα μας μετά 30 χρόνια και παρά την τεχνολογική επανάσταση (οι επιχειρήσεις έχουν αλλάξει δύο και τρείς φορές τον τεχνολογικό εξοπλισμό τους), την αυξημένη κερδοφορία και τη σημαντική μείωση των εργαζομένων το ρολόι της μείωσης του χρόνου εργασίας σταμάτησε στο 1984.
Προηγήθηκε την 1/7/1975 η μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στις 45 ώρες από τις 48. Το 1979 μειώνονται στις 44, το 1980 στις 43, το 1981 στις 42 και το 1983 σε 41 ώρες. Το 1983 μειώνονται, μόνο για τη βιομηχανία, στις 40 ώρες, και το 1984 επεκτείνεται σε όλες τις επιχειρήσεις και ισχύει μέχρι σήμερα.
Συμπέρασμα: Με τη μείωση του χρόνου εργασίας, μόνο κατά μία εβδομαδιαία ώρα, από 40 στις 39, θα προκύψουν περί τις 50.000 νέες θέσεις εργασίας. Ενώ με την σταδιακή μείωση στις 35 ώρες, θα φτάσουν περί τις 250.000 θέσεις.

Παράνομη και αδήλωτη εργασία

Κατά το νόμο η αδήλωτη εργασία θεωρείται οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα. Παρά ταύτα αυτή θεριεύει. Ξεπερνάει το 1.000.000 σύμφωνα με την ΓΣΕΕ. Το ΙΚΑ από ελέγχους του τις υπολογίζει στο 40% του συνόλου.
Ένα τόσο σοβαρό θέμα και η κυβέρνηση το βλέπει ως εισπρακτικό μέτρο και καμία συνέπεια για τον εργοδότη. Αδιαφορώντας για την τύχη των εργαζομένων, την ασφάλισή τους, τις ώρες που δούλευαν και την αμοιβή τους, τις άδειές τους, δώρα κλπ το έγκλημα σε βάρος των Ασφαλιστικών Ταμείων γιατί χάνουν ασφαλιστικές εισφορές, είναι και του κράτους λόγω φοροδιαφυγής.
Οι ποινές θα πρέπει να είναι ανάλογες του οικονομικού και κοινωνικού εγκλήματος που συντελείται συμπεριλαμβανομένης και της ποινής φυλάκισης. Οι εργαζόμενοι να ασφαλίζονται για όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, να τους καταβάλλονται όλες οι διαφορές – μισθών – άδειες – δώρων – που θα προκύπτουν. Επίσης, οι εργαζόμενοι, οι οποίοι συμμετέχουν στην αποκάλυψη αυτή, να προστατεύονται από απόλυση.
Συμπέρασμα: Με την αυστηρότητα αυτή και άλλα μέτρα, με σοβαρή αντιμετώπιση, με βάση προβλέψιμους υπολογισμούς, θα προκύψουν περί τις 250.000 θέσεις εργασίας.

Παράνομη πολυθεσία και αδήλωτη εργασία

Χρησιμοποιούμε τον όρο παράνομη πολυθεσία, διότι η εργασία ούτε κακό είναι ούτε απαγορεύεται, το αντίθετο. Όμως, να δηλώνεται! Συνεπώς, μιλάμε για αδήλωτη εργασία με την επιδίωξη και του εργαζόμενου.
Είναι οι συνταξιούχοι κάτω των 55, γιατί χάνουν το 100% της σύνταξής τους. Οι συνταξιούχοι άνω των 1.000 ευρώ (από κυρία σύνταξη) χάνουν το 70%, ενώ κάτω των 1.000 ευρώ, μπορούν να εργαστούν χωρίς καμία συνέπεια. Για τους δημόσιους υπάλληλους απαιτείται άδεια από την υπηρεσία τους. Οι άνεργοι που λαμβάνουν επίδομα ανεργίας θα πρέπει να το διακόψουν
Πόσοι όμως είναι όλοι αυτοί; Από παλαιότερη έρευνα της VPRC προκύπτει ότι έτσι εργάζονται 250.000 του ιδιωτικού τομέα και 128.000 δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ 883.000 δήλωσαν περιστασιακή δεύτερη εργασία. Κατά τον πρώην υπουργό εργασίας κ. Κουτρουμάνη, από τους 250.000 συνταξιούχους που εργάζονται μόνο 15.000 το δηλώνουν.
Συμπέρασμα: Μια συστηματική αντιμετώπιση της αδήλωτης δεύτερης εργασίας, θα φέρει τουλάχιστον, 250.000 νέες θέσεις εργασίας.

Αποκατάσταση της εξαρτημένης εργασίας

Εξαρτημένη εργασία έχουμε όταν ό εργαζόμενος δεν έχει την ελευθερία να καθορίζει ο ίδιος τις συνθήκες εργασίες, τον τρόπο, τον τόπο και τον χρόνο, μόνο ο εργοδότης.

Παρόλα αυτά, ο κανόνας αυτός παραβιάζεται συστηματικά και επιχειρήσεις προσλαμβάνουν προσωπικό με δελτίο παροχής υπηρεσιών (μπλοκάκι). Κερδοσκοπούν σε βάρος των εργαζομένων, καθώς δεν θεωρούνται μισθωτοί και δεν δικαιούνται μισθό, άδεια, δώρα, κλπ, ούτε τηρούν ωράρια εργασίας και η ασφάλιση στον ΟΑΕ επιβαρύνει τους ίδιους.

Επιπλέον, με νόμο, αρκετές κατηγορίες εργαζομένων, όπως αγρεργάτες, αλιεργάτες, εποχιακά απασχολούμενοι σε επιχειρήσεις, οι οποίες μεταποιούν, τυποποιούν και διακινούν προϊόντα εδάφους, κτηνοτροφίας, αλιείας, δασοπονίας, θηραματοπονίας και κάθε είδος εκτροφών, εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική ασφάλιση στο ΙΚΑ και ασφαλίζονται (με χαμηλότερες εισφορές) στον ΟΓΑ. Με ό, τι αυτό συνεπάγεται στα δικαιώματα των εργαζομένων και τα ασφαλιστικά ταμεία από τους ανύπαρκτους ελεγκτικούς μηχανισμούς του ΟΓΑ.

Συμπέρασμα: Από την ένταξη όλων αυτών των μισθωτών στο νέο σωστό εργασιακό πλαίσιο, θα προκύψουν και θα αποκατασταθούν περί τις 300.000 θέσεις εξαρτημένης εργασίας.
Οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος είναι, τουλάχιστον, ειλικρινείς, όταν λένε πως τελειώνουν με τα μνημόνια, δηλαδή την ολοκλήρωση του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, καλό είναι να σταματήσει να περιορίζεται στα μνημόνια και να ασχοληθεί συγκεκριμένα με τα συντρίμμια των μνημονίων και όχι μόνο.
ΙΟΥΛΙΟΣ 2014
Νικολάου Κώστας
Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ
nikolaou@kepea.gr

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Οι αριθμοί της δυστυχίας στην εποχή των μνημονίων – Σε εργαζομένους & επιχειρήσεις

Posted on 1 Απριλίου, 2014. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Μας κουνούν το δάκτυλο { Ν.Δ & ΠΑΣΟΚ} και λένε, πως είμαστε τεμπέληδες και δεν παράγουμε!! Αλλά με τα μέτρα που παίρνουν, ξεκληρίστηκαν και αφανίστηκαν οι ποιο παραγωγικοί τομείς της ελληνικής οικονομίας. Βύθισαν τη χώρα στο χάος. Έφεραν την δυστυχία και την πείνα, οδήγησαν ολόκληρο λαό σε απόγνωση και αυτοκτονίες. Ένα σύντομος απολογισμός το αποκαλύπτει αμέσως.

Οι αριθμοί της συμφοράς στην εποχή των μνημονίων – ‘Ολο το κείμενο εδώ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

Posted on 4 Φεβρουαρίου, 2014. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, 4) ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ |

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

nikolaou

Νέου τύπου συνδικάτα – Χωρίς ΓΣΕΕ ούτε ΑΔΕΔΥ – Χωρίς ομοσπονδίες και αντιπροσώπους

Του Κώστα Νικολάου: Εποχή 2-2-2014

Το συνδικαλιστικό κίνημα ζει τις ποιο δύσκολες και χειρότερες στιγμές από την μεταπολίτευση. Παρά τις προσπάθειες είναι ανήμπορο να ανταποκριθεί στο ρόλο του. Οι συλλογικές συμβάσεις, λήγουν η μια πίσω από την άλλη χωρίς να ανανεώνονται,(από τις 287, μόνο οι 30 ισχύουν και αυτές λήγουν εντός του 2014), ενώ τη θέση τους την αντικατέστησαν οι «ατομικές συμφωνίες» και συλλογικά εκτρώματα τύπου «ενώσεων προσώπων». Η εργοδοτική αυθαιρεσία κτυπάει κόκκινο.

Θα αποφύγω τον πειρασμό, για το ποιός και ποιοί έχει την μεγαλύτερη η την μικρότερη ευθύνη. Διαπιστώσουμε πως η πολυώροφη συνδικαλιστική πυραμίδα που υπηρετούμε γέρασε, τα θεμέλιά της ράγισαν – έσπασαν. Την συζήτηση πλέον περί νέας συνδικαλιστικής δομής, την επιβάλουν τα γεγονότα.

Αφήνουμε πίσω το παλιό

Τα πολλά επίπεδα, (πρώτου – δεύτερου – τρίτου βαθμού) οι εκλογές δια αντιπρόσωπων, τα συνέδρια μακριά από τους εργαζόμενους, είναι μερικά από αυτά που γεννούν γραφειοκρατίες – συναλλαγές – συνδιαλλαγές και την συνδικαλιστική ελίτ. Ο διαχωρισμός σε δύο τριτοβάθμιες (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ) και σε πολλές Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, περισσότερο χωρίζουν και παρά ενώνουν τους εργαζόμενους. Εξαιτίας αυτού του κατακερματισμού, η μαζικοποίησή τους γίνεται απαγορευτική.

Οι επικλήσεις, όμως, περί ενοποίησης των τριτοβάθμιων οργανώσεων ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ δεν αρκούν σήμερα. Ούτε η ενοποίηση των Ομοσπονδιών ή των Εργατικών Κέντρων αρκεί. Αυτό αδικεί το πρόβλημα, περιορίζει το ακροατήριο αφού απευθύνεται σε λίγους, δηλαδή στο 15% των συνδικαλισμένων εργαζομένων. Σαν μια εσωτερική ανακατάταξη ακούγεται.

Τα συνδικάτα του Δημόσιου, τα οποία είναι μαζικά, όποιες ανακατατάξεις και να γίνουν, όσο και αν ισχυροποιηθούν, δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος των εξελίξεων. Όσο οι εργασιακέςσχέσειςτων εργαζομένων του Ιδιωτικού τομέα τελούν υπό διάλυση, παρασύρουν προς τα κάτω τα δικαιώματα και των υπολοίπων εργαζομένων.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι αγώνες που αναπτύσσονται, αντιθέτως, μαζί με την αναδιοργάνωση, αυτοί θα πρέπει να εντείνονται και να επεκτείνονται.

Ανοίγουμε νέα σελίδα

Με βάση τα παραπάνω και άλλα που δεν αναφέρονται, η πρόταση για δομή θα πρέπει να υπηρετεί τους εξής στόχους:

1) Να σπάσει το φράγμα της σημερινής δομής, για να καλύπτονται όλοι οι εργαζόμενοι, άνεργοι, προσωρινής ή μόνιμης απασχόληση, Έλληνες ή μετανάστες.

2) Να μην διαχωρίζει και κατηγοριοποιεί τους εργαζόμενους όπως: δημόσιου και σε ιδιωτικού δικαίου. Όσοι εργάζονται σε κύριο εργοδότη και σε όσοι παρέχουν εργασίες μέσο ενδιάμεσου εργοδότη (εργολαβίες). Όσοι παρέχουν πλήρη εργασία και όσοι προσωρινά ή μερική απασχόληση, σε νόμιμες και σε παράνομες εργασίες (μπλοκάκι) κ.ο.κ..

3) Να μην διασπά τους εργαζόμενους σε πολλούς κλάδους και σε παρακλάδους. Σε 287 κλάδους (μόνο στον ιδιωτικό τομέα) διασπώνται σήμερα οι εργαζόμενοι, με αποτέλεσμα, ελάχιστοι γνωρίζουν, σε ποια σύμβαση ή ποιό συνδικάτο υπάγονται.

4) Να λαμβάνει υπόψη την αναδιοργάνωση της οικονομίας, την συρρίκνωση της βιομηχανίας και ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών και εμπορίου.

5) Να επιτρέπει την μαζικοποίηση και ενεργοποίηση, να προωθεί την ενιαία δράση και να δημιουργεί όρους και προϋποθέσεις, για την οικονομική και ευρύτερα την ταξική πάλη των εργαζομένων.

6) Να εμπνέει αξιοπιστία, υπερβαίνει τα όρια της εκλογικής διασφάλισης των συνδικαλιστών.

7) Να καταργεί την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και τα εκλογικά συνέδρια ερήμην των εργαζομένων και να εισάγει το θεσμό της άμεσης δημοκρατίας.

Χωρίς ομοσπονδίες

Η πρόταση για ενοποίηση των Ομοσπονδιών δεν είναι τα νέα. Το καινούργιο είναι, εφόσον αποφασιστεί και υπάρχουν 10 -15 Ομοσπονδίες, αμέσως μετά, να μετατραπούν σε κλαδικά συνδικάτα. Έτσι θα δοθεί, καταρχάς, η δυνατότητα εγγραφής και των υπόλοιπων εργαζομένων και ανέργων, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται εκτός. Αυτονόητο είναι ότι οι συλλογικές συμβάσεις εναρμονίζονται με τους νέους κλάδους, αλλά και οι αρμοδιότητες των τέως Ομοσπονδιών περνούν στα νέα συνδικάτα.

Τα νέα συνδικάτα, για να διευκολύνουν την συμμετοχή των εργαζομένων και ανέργων, δημιουργούν τοπικά παραρτήματα. Δικαίωμα εγγραφής έχουν όλοι οι εργαζόμενοι του συγκεκριμένου κλάδου αλλά και οι άνεργοι (είτε απολύονται ή αποχωρούν) εφόσον δεν έχουν αλλάξει κλάδο.

Ο αριθμός των παραρτημάτων, θα πρέπει να είναι ο ίδιος με όλα τα συνδικάτα αλλά και για την ίδια περιοχή, προκειμένουνα διευκολύνονται και τοπικές διαδικασίες.

Εκλογές άμεσης δημοκρατίας

Οι διοικήσεις των συνδικάτων εκλέγονται άμεσα από όλους τους εργαζόμενους και ανέργους, και όχι έμμεσα δια αντιπροσώπων και μέσου εκλογικών συνεδρίων. Απαραίτητα όμως, οι εκλογές να γίνονται ταυτόχρονα για όλα τα συνδικάτα, αν όχι την ίδια ημέρα, τουλάχιστο κατά την ίδια χρονική περίοδο (π.χ. φθινόπωρο). Θα εκλέγεται η κεντρική διοίκηση του κάθε συνδικάτου χωριστά, αλλά και οι διοικήσεις των παραρτημάτων τους.

Άλλου είδους εργατικά κέντρα

Τα σημερινά εργατικά κέντρα της ΓΣΕΕ και νομαρχιακά τμήματα της ΑΔΕΔΥ παραχωρούν την θέση τους στα ενιαία εργατοϋπαλληλικά κέντρα της περιοχής. Αυτά δημιουργούνται και συγκροτούνται από τα τοπικά παραρτήματα των συνδικάτων. Οι διοικήσεις όλων των τοπικών παραρτημάτων, συγκροτούνται σε σώμα και εκλέγουν τις διοικήσεις των νέων εργατοϋπαλληλικών κέντρων.

Κεντρική διοίκηση

Μετά την κατάργηση των Ομοσπονδιών, καταργείταικαι και το τρίτο επίπεδο συνδικαλιστικής οργάνωσης η σημερινή ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Την θέση τους την καταλαμβάνει η κεντρική διοίκηση των συνδικάτων.

Έτσι μετά το τέλος των εκλογών, τα μέλη διοικήσεων των κλαδικών συνδικάτων, συγκροτούνται σε σώμα και εκλέγουν την κεντρική διοίκηση η οποία στο εξής, θα εκπληρώνει αρμοδιότητες που είχαν οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Επιχειρησιακά σωματεία

Τα επιχειρησιακά σωματεία δεν καταργούνται. Αντιθέτως αυτά ή τα Συμβούλια εργαζομένων, με ευθύνη των κλαδικών συνδικάτων, επεκτείνονται σε όλες τις επιχειρήσεις άνω των 20 ατόμων ή με Ενώσεις προσώπων κάτω από το 20. Αυτά είναι ο συνδετικός κρίκος με τα κλαδικά συνδικάτα, έχουν την ευθύνη εφαρμογής των νόμων και δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ο παραπάνω τρόπος έκφρασης των εργαζομένων είναι απλός και λειτουργικός καθώς με λίγα συνδικάτα, συσπειρώνουν τους εργαζόμενους σε πολλά επίπεδα όπως: Καθέτως και ανά κλάδο από το κάθε συνδικάτο χωριστά. Τοπικά περιφερικά, από τα τοπικά παραρτήματα. Πανελλαδικά από την κεντρική διοίκηση. Σε επίπεδο επιχείρησης, από τα επιχειρησιακά σωματεία ή συμβούλια εργαζομένων ή ενώσεις προσώπων.

Προτάσεις για ενοποίηση Ομοσπονδιών

Εάν λυθεί ο γρίφος της Μεταποιητικής βιομηχανίας, ο όποιος συγκεντρώνει το μεγαλύτερο σε αριθμό Ομοσπονδιών και Συλλογικών Συμβάσεων – υπογράφονται από τον ίδιο εργοδοτικό φορέα τον ΣΕΒ – τον κλάδο με την μεγαλύτερη μείωση (περί το 40%) σε αριθμό εργαζομένων (από τους 365.891 που εργάζονταν το 2008 σήμερα εργάζονται 224.662), οι υπόλοιποι κλάδοι μιλούν από μόνοι τους, και οι οποίοι συγκροτούνται ως εξής:

1) Βιομηχανίας – Βιοτεχνίας, 2) Εμπορικών επιχειρήσεων,3) Παροχής υπηρεσιών, 4) Μεταφορικών εταιριών, 5) Κατασκευαστικών εταιριών, 6) Επισιτισμού Τουρισμού, 7) Χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων, 8)Δημόσιας Διοίκησης, 9) Υγείας Πρόνοιας – Κοινωνικής Ασφάλισης, 10) Στην εκπαίδευση,11) Πολιτισμού – Θεάματος Ακροάματος, 12) Στην Αυτοδιοίκηση, 13) Επικοινωνίας, 14) Ενέργειας, 15) Συνταξιούχων.

Ορισμένα “χρήσιμα” μέτρα:

· Εισάγεται ο θεσμός των θητειών για όλους τους συνδικαλιστές.

· Καταργείται η απαλλαγή των συνδικαλιστών από την εργασία τους και μετατρέπεται σε ημερήσιες άδειες όχι όμως για ολόκληρο μήνα.

· Έργο των συνδικάτων, θα το αναλάβουν επαγγελματικά συνδικαλιστικά στελέχη και από το υπάρχων προσωπικό των ομοσπονδιών – εργατικών κέντρων.

Η συζήτηση,βέβαια, δεν κλείνει εδώ, μόλις τώρα ανοίγει.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2014

* Ο Κώστας Νικολάου είναι μέλος της Διοικούσας Επιτροπής ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Ο χάρτης των (287) Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας – Τα συνδικάτα που τις υπογράφουν και πότε λήγουν.

Posted on 3 Δεκεμβρίου, 2013. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, 4) ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ |

Οι Συμβάσεις που ακλουθούν είναι κατά αλφαβητική σειρά και κατά κλάδο

——————–

Συνοπτικά:

Οι Συλλογικές συμβάσεις εργασίας που καλύπτουν (πέραν της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης) τους εργαζόμενους και οι οποίες αριθμούν τις (287) διακρίνονται:

Σε Κλαδικές, οι οποίες αναφέρονται σε ομάδα επαγγελμάτων.

Σε Ομοιοεπαγγελματικές (ειδικότητα), που αναφέρονται σε μία ειδικότητα.

Σε Τοπικές, οι οποίες αναφέρονται σε συγκεκριμένη περιοχή κατά βάση σε επίπεδα Νομού, και καλύπτουν είτε ένα επάγγελμα ή έναν κλάδο.

Επίσης, από τις 287 Σ.Σ.Ε, συναντάμε πλήθος συμβάσεων οι οποίες αναφέρονται σε κάποιο κλάδο, αλλά καλύπτουν μόνο τους ανειδίκευτους – ειδικευμένους εργάτες, καθώς και το αντίστροφο, συμβάσεις που αναφέρονται σε κάποιο επάγγελμα, όμως περιορίζονται σε συγκεκριμένο κλάδο.

Έτσι έχουμε:

Κλαδικές: (48)

Ειδικότητα: (117)

Τοπικές: (75)

Κλαδικές μόνο για ανειδίκευτους – ειδικευμένους εργάτες: (47 )

Από ποιους υπογράφονται:

Από την πλευρά των εργαζομένων, οι 137 συμβάσεις υπογράφονται από Δευτεροβάθμιες Οργανώσεις (Ομοσπονδίες), ενώ οι υπόλοιπες 150 υπογράφονται από Πρωτοβάθμιες Οργανώσεις (Σωματεία).

Από την πλευρά των εργοδοτών, οι (69) υπογράφονται απ΄ ευθείας από τον ΣΕΒ (Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων) καθώς (οι περισσότερες) και από την ΓΣΕΒΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας, και άλλες (51) αφορούν και υπογράφονται με το Ελληνικό Δημόσιο. Οι υπόλοιπες (167) υπογράφονται, από κλαδικές ή τοπικές οργανώσεις του ΣΕΒ, ή από εργοδοτικές οργανώσεις, πέραν της Βιομηχανίας, όπως το Εμπόριο, τουρισμός, μεταφορές, τράπεζες κ.λ.π.

Συμβάσεις ανά κλάδο:

(76) – Μεταποιητική Βιομηχανία – βιοτεχνία

(2) – Εμπορικών Επιχειρήσεων

(11) – Επιχειρήσεων Παροχής Υπηρεσιών

(24) – Κατασκευές – Τεχνικά έργα

(22) – Εταιριών Μεταφοράς – Κατασκευή οχημάτων

(29) – Επισιτισμού – Τουρισμού

(4) – Χρηματοπιστωτικών Επιχειρήσεων

(8) – Επιχειρήσεων στην Ενέργεια

(10) – Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων– Πρωτογενής Τομέας

(16 ) – Επιχειρήσεων στην Υγεία

(14) – Επιχειρήσεων στην Εκπαίδευση

(15) – Πολιτισμού – Θεάματος Ακροάματος

(30) – Τύπου – Χάρτου

(26) – Δημοσίου – ΟΤΑ (Ιδιωτικού Δικαίου). Δημοσίου, υπάρχουν και άλλες (25) οι οποίες είναι κατανεμημένες στους παραπάνω κλάδους.

Συμβάσεις που έληξαν:

Μετά την κατάργηση του ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) και της μετενέργειας και με υποχρεωτική λήξη όλων των Συλλογικών Συμβάσεων. Από το σύνολο των 287 συμβάσεων, έως τις 31/10/ 2013, έχουν λήξει οι (234) και οι οποίες δεν έχουν ανανεωθεί. Από τις υπόλοιπες οι (23) λήγουν έως 31/12/2013 ενώ οι (30) λήγουν το 2014 και ορισμένες το 2015. Από τις ισχύουσες συμβάσεις, οι (34) έχουν έναρξη ισχύος το 2012 που σημαίνει, αυτές υπογράφηκαν μετά την κατάργηση του ΟΜΕΔ.

Συμβάσεις που ισχύουν – ανά κλάδο:

Μεταποιητική Βιομηχανία: Από τις 76 συμβάσεις, ισχύουν μόνο οι (5)

Εμπορικών Επιχειρήσεων: Από τις 2 συμβάσεις, η μία έχει λήξει ενώ η δεύτερη, στο στάδιο τρίμηνης μετενέργειας και διαδικασία ανανέωσης.

Επιχειρήσεων Παροχής Υπηρεσιών: Από τις 11 συμβάσεις, ισχύουν (2)

Κατασκευές – Τεχνικά έργα: Από τις 24, ισχύουν (4)

Εταιριών Μεταφοράς – Κατασκευή οχημάτων: Από τις 22, ισχύουν (6)

Επισιτισμού – Τουρισμού: Από τις 29 συμβάσεις, ισχύουν (12)

Χρηματοπιστωτικών Επιχειρήσεων: Από τις 4 συμβάσεις, ισχύουν (1)

Επιχειρήσεων στην Ενέργεια: Από τις 8 συμβάσεις, ισχύουν (2)

Συνεταιριστικών – Πρωτογενής Τομέας: Από τις 10, ισχύουν (3)

Επιχειρήσεων στην Υγεία: Από τις 16 συμβάσεις, ισχύουν (3)

Επιχειρήσεων στην Εκπαίδευση: Από τις 14 συμβάσεις, ισχύουν (2)

Πολιτισμού – Θεάματος Ακροάματος: Από τις 15 συμβάσεις, ισχύουν (5)

Τύπου – Χάρτου: Από τις 30 συμβάσεις, ισχύουν (10)

Δημοσίου – ΟΤΑ (Ιδιωτικού Δικαίου): Από τις 26 συμβάσεις, ισχύουν (1)

Εύρος των εν ενεργεία συμβάσεων:

Από τις ισχύουσες συμβάσεις, διακρίνονται αυτές των Εμπορικών επιχειρήσεων, των Ξενοδοχοϋπάλληλων, των Τραπεζών, των Κλινικών, των Τεχνικών έργων, Παροχής υπηρεσιών (security), Μετάλλου, και ορισμένες Τύπου- χάρτου. Μόνο αυτές καλύπτουν ένα σεβαστό αριθμό εργαζομένων αφού μόνο στις εμπορικές επιχειρήσεις, στον τουρισμό και σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς εργάζεται το 37% του συνόλου των εργαζομένων.

Έτσι από το σύνολο των εν ενεργεία κλαδικών – επαγγελματικών συμβάσεων, μπορούμε να πούμε, ένα ποσοστό της τάξης του 45% καλύπτεται τις συμβάσεις αυτές, (υπό την προϋπόθεση εργοδότες και εργαζόμενοι είναι μέλη των αντίστοιχων οργανώσεων). Στους υπόλοιπους κλάδους , εκεί που οι συμβάσεις έχουν λήξει και δεν έχουν ανανεωθεί κυριαρχούν και βασιλεύουν οι «ατομικές συμφωνίες».

Επιχειρησιακές συμβάσεις:

Εκτός των παραπάνω συμβάσεων, υπάρχουν και οι επιχειρησιακές συμβάσεις, που υπογράφονται από αντίστοιχα επιχειρησιακά σωματεία, τελευταία και από «ενώσεις προσώπων».

Έτσι έχουμε:

2010: Υπογράφηκαν (240)συμβάσεις .

2011: Υπογράφηκαν (178) συμβάσεις .

2012: Υπογράφηκαν (975)συμβάσεις .

2013: Υπογράφηκαν (368) συμβάσεις . (έως 31/Οκτωβρίου)

Συγκεντρωτικός πίνακας δεν υπάρχει, από το γεγονός όμως ότι μόνο σε ένα έτος υπογράφηκαν 975 συμβάσεις και με δεδομένο ότι άλλες έχουν μονοετή άλλες διετή ή τριετή διάρκεια, συμπεράνουμε ότι ο συνολικός αριθμός των συμβάσεων αυτών είναι πολύ πάνω από τις (1.000).

Στις συμβάσεις αυτές, θα πρέπει να γίνει σαφείς διαχωρισμός, μεταξύ αυτών που υπήρχαν πριν από τις 25/10/2011 και σε αυτές που δημιουργήθηκαν με τα την ημερομηνία αυτή, καθώς με τον νόμο 4024/2011 δίνεται η δυνατότητα στις «ενώσεις προσώπων» να συνάπτουν επιχειρησιακές συμβάσεις, αλλά και η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν περί τις (300) συμβάσεις, κατά βάση μεγάλων επιχειρήσεων στην βιομηχανία – ΔΕΚΟ, υπογράφονται από σωματεία και διατηρούν όρους πάνω από τις κλαδικές και την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., και οι οποίες καλύπτουν μεγάλο αριθμό εργαζομένων.

Οι υπόλοιπες περί τις (750) συμβάσεις, κατά βάση επιχειρήσεων μέσου αριθμού εργαζομένων και κατά κύριο χωρίς επιχειρησιακό σωματείο, είναι αυτές που υπογράφηκαν από εργοδοτικά εκτρώματα τύπου ενώσεων προσώπων, και που δημιουργήθηκαν για να μειώσουν τα συλλογικά δικαιώματα στα όρια τις Ε.Γ.Σ.Σ.Ε..

Οι συμβάσεις αυτές, είναι όλες παράτυπες και παράνομες, καθώς δεν τηρήθηκε ο ν. 1264/82 που καθορίζει την διαδικασία σύστασης και λειτουργιάς των Συμβουλίων Εργαζομένων.

Κλάδοι και επαγγέλματα όπως τα καταγράφει το ΙΚΑ

Αριθμός εργαζομένων: Σύμφωνα με ετήσια στοιχεία του ΙΚΑ, οι εργαζόμενοι στον Ιδιωτικά Τομέα είναι πάνω 2.700.000, (έχουν τουλάχιστο μια ημέρα ασφάλιση) χωρίς να προσθέσουμε τους εργαζόμενους στο Τύπο καθώς ανήκουν σε άλλο Ταμείο, και όσους εργάζονται με «μπλοκάκι» οι οποίοι ασφαλίζονται στον ΟΑΕΕ. Μηνιαία στοιχεία, σύμφωνα με το ΙΚΑ τον μήνα Απρίλιο 2013, εργάστηκαν 1.491.220 και από αυτούς οι 1.462.049 σε κοινές επιχειρήσεις ενώ οι 29.171 σε οικοδομοτεχνικά έργα.

Καταμερισμός ανά κλάδο:

Εμπορικές επιχειρήσεις: 23%

Μεταποιητική βιομηχανία: 15 %,

Παροχή υπηρεσιών: 10 %,

Ξενοδοχεία – εστιατόρια: 9 %,

Μεταφορές: 8%,

Κατασκευές: 4,5 %,

Εκπαίδευση: 7%,

Υγεία: 6,5 %,

Χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς: 5 %

Δημόσια διοίκηση και άμυνα: 5%

Ηλεκτρικό ρεύμα – αέριο- νερού: 2 %,

Άλλες δραστηριότητες : 5 %.

Απουσιάζει ο κλάδος του τύπου καθώς δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ.

Καταμερισμός ανά επάγγελμα:

Υπάλληλοι γραφείου: 28 %

Πωλητές καταστημάτων: 18 %,

Ανειδίκευτοι εργάτες: 17 %

Τεχνολόγοι – τεχνίτες βοηθοί: 11%,

Επιστημονικά – καλλιτεχνικά επαγγέλματα: 10,50 %

Χειριστές μηχανημάτων: 8 %

Ειδικευμένοι τεχνίτες: 7.5%

Καταμερισμός ανά επιχείρηση: Οι επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό ανέρχονται στις 193.944 (Απρίλιος 2013) και οι οποίες οι 183.988 είναι κοινές επιχειρήσεις ενώ οι 9.956 οικοδομοτεχνικά έργα. Από το σύνολο των κοινών επιχειρήσεων, οι 20.642 επιχειρήσεις απασχολούν προσωπικό πάνω από 10 άτομα, με συνολικό αριθμό 1.099.628 εργαζόμενων. Οι 163.346 επιχειρήσεις απασχολούν προσωπικό κάτω από 10 άτομα με συνολικό αριθμό 372.151 εργαζόμενων.

Καταμερισμός ανά υπηκοότητα: Από το σύνολο των εργαζομένων το 90,64% είναι Έλληνες και το 9.36 % αλλοδαποί. Από τους αλλοδαπούς το 4.95% έχουν την αλβανική υπηκοότητα και οι υπόλοιποι άλλων χωρών. Πριν τρία χρόνια η σχέση αυτή ήταν 85% Έλληνες και 15% αλλοδαποί.

Ανασυγκρότηση των Συλλογικών Συμβάσεων:

Είναι προφανές πως ο κύκλος των κλαδικών – επαγγελματικών – τοπικών συμβάσεων που γνωρίζουμε, έκλεισε οριστικά. Όχι γιατί καταργήθηκε ο ΟΜΕΔ. Γιατί οι πολλές συμβάσεις ούτε τους εργαζόμενους συσπειρώνουν ούτε προϋποθέσεις και όρους ταξικής πάλης δημιουργούν. Συνεπώς η λύση, βρίσκεται σε μεγάλες ενοποιήσεις και σε λίγες κλαδικές συμβάσεις

Στην Βιομηχανία ο αδύναμος κρίκος:

Θέλω να πιστεύω πως ο αδύναμος κρίκος προς υπογραφή κλαδικής σύμβασης, και με όρους ταξικής πάλης, βρίσκεται στην Μεταποιητική Βιομηχανία και ο λόγος είναι απλός. Αντί λοιπόν ο ΣΕΒ να υπογράφει, μία – μια και με τον καθένα χωριστά 76 συμβάσεις στον ίδιο κλάδο, θα πρέπει τα 76 συνδικάτα που υπογράφουν τις συμβάσεις αυτές, να καταθέσουν και να διεκδικήσουν ενιαία κλαδική σύμβαση.

Και κατά δεύτερο, Κλαδική Σύμβαση Βιομηχανίας – Βιοτεχνίας υπάρχει, προς το παρόν καλύπτει το υπαλληλικό προσωπικό του κλάδου αυτού, υπογράφεται από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, στην Ομοσπονδία αυτή ανήκει και η πρωτοβουλία.

OI ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΚΑΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ)

OI ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ( ΚΑΤΑ ΚΛΑΔΟ )

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

ΠΩΣ ΠΑΕΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ, ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ;

Posted on 6 Οκτωβρίου, 2013. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Τα στοιχεία των ΟΑΕΔ & ΙΚΑ καίνε τον Υπουργό Εργασίας και αποκαλύπτουν τα ψέματα περί ανάπτυξης της οικονομίας

Του Κώστα Νικολάου

ΕΠΟΧΗ 6 /10/ 2013:

Εδώ παπάς εκεί παπάς, που είναι η ανεργία; Εξαφανίστηκε!! Ή, για την ακρίβεια αυτή μειώνεται!! Έτσι θέλει ο υπουργός Εργασίας. Και καθώς έχει επιδοθεί στο σπορ της παραπλάνησης και της εξαπάτησης, έρχεται – όπως προχθές- κάθε μήνα και με νέα ανακοίνωση για να διατυμπανίσει πως η Ελλάδα τώρα μπήκε σε τροχιά ανάπτυξης και ότι οι αυξητικοί ρυθμοί της ανεργίας ανακόπτονται και η αγορά εργασίας εισέρχεται σε φάση σταθεροποίησης. Μόνο που τα στοιχεία που χρησιμοποιεί είναι του τύπου «ο χωροφύλακας και το μπουζούκι είναι όργανα, άρα, χωροφύλακας και μπουζούκι, το ίδιο πράμα»
Ο κ. Βρούτσης, ισχυρίζεται, πως το ισοζύγιο των ροών (απολύσεις – προσλήψεις) μισθωτής απασχόλησης του πρώτου οκταμήνου του 2013 είναι θετικό, 102.580 νέες θέσεις εργασίας. Και πως αποτελεί και την υψηλότερη επίδοση από το 2004 μέχρι σήμερα. Ο υπουργός Εργασίας, παραπλανεί συστηματικά και εμπαίζει τους ανέργους.
Πώς; Πρώτα, απαγόρευσε ή περιόρισε τον ΟΑΕΔ και το ΙΚΑ, να ανακοινώνουν εγκαίρως στοιχεία. Ο ΟΑΕΔ για τους ανέργους και τις ροές μισθωτής απασχόλησης, ( τελευταία ανακοίνωση είναι για τον μήνα Μάρτιο του 2013) και το ΙΚΑ τα μηνιαία στοιχεία απασχόλησης, (τελευταία ανακοίνωση είναι για τον Σεπτέμβριο του 2012). Μετά, δημιούργησε ένα νέο «σύστημα πληροφόρησης» το ΕΡΓΑΝΗ.

Το ΕΡΓΑΝΗ, που λειτουργεί από της 1/3/2013, χρησιμοποιεί στοιχεία του ΟΑΕΔ αποκρύβοντας όμως, τους εγγεγραμμένους άνεργους, παρουσιάζει μόνο τις ροές μισθωτής απασχόλησης. Όσο θετικά και αν είναι τα αποτελέσματα, μόνο από τις ροές, κανένα αξιόπιστο στοιχείο περί ανάπτυξης προκύπτει και αυτό για τους εξής λόγους:

Πρώτον, στις ροές απασχόλησης, θα πρέπει κάθε φορά να εξετάζεται και το προφίλ των προσλήψεων. Εάν αυτές είναι, π.χ., με μερική απασχόληση ή εκ περιτροπής εργασία, τότε ας μην μιλάμε για επικείμενη είναι ανάπτυξη.

Δεύτερον, θα πρέπει να εξετάζεται η περίοδος των ροών. Το πρώτο εξάμηνο κάθε έτους, λόγο της εποχικής και εκτεταμένης προσωρινής απασχόλησης, οι προσλήψεις υπερτερούν των απολύσεων ενώ το δεύτερο εξάμηνο γίνεται το αντίστροφο.

Τρίτον, για αξιόπιστα συμπεράσματα θα πρέπει, η απογραφή εκροών – εισροών απασχόλησης να γίνεται στο συνόλου του ενεργού πληθυσμού. ο ΟΑΕΔ όμως απευθύνεται και καταγράφει τις αποχωρίσεις – προσλήψεις μόνο των μισθωτών του Ιδιωτικού Τομέα, αποκρύπτοντας έτσι τις αποχωρήσεις – απολύσεις – κλεισίματα επιχειρήσεων και μηδενικές προσλήψεις, που καταγράφονται στον ευρύτερο δημόσιο Τομέα.

Τέταρτον, η αυξομείωση των ροών μισθωτής απασχόλησης σχετίζεται και με το αν είναι δηλωμένη ή όχι εργασία. Σημαίνει ότι όταν αυξομειώνεται η αδήλωτη εργασία, αυτό επηρεάζει και τους δείκτες ροών απασχόλησης. Όχι όμως και το ποσοστό ανεργίας, αφού οι αδήλωτοι που για κάποιο λόγο δηλώθηκαν, έτσι και αλλιώς, εργαζόμενοι ήταν.

Ο κ. Βρούτσης σκοπίμως, παραβλέπει τους κανόνες αυτούς, και με επιλεγμένα στοιχεία προσπαθεί να εμφανίσει ένα ειδυλλιακό τοπίο. Εμείς, παρουσιάζουμε όλα τα στοιχεία, τουλάχιστο αυτά που διαθέτουμε, και που αποδεικνύεται πως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική!!

1. Στον πίνακα Ι παρουσιάζονται οι αποχωρίσεις – προσλήψεις του 2013 και οι διαφορές σε σχέση με το 2012, όπως τις καταγράφει το ΕΡΓΑΝΗ του κ. Βρούτση.

Πίνακας I

2. Στον πίνακα II, είναι οι ετήσιες ροές μισθωτής απασχόλησης, ανά εξάμηνο από το 2006 έως το 2012.

Πίνακας ΙΙ

3. Στον πίνακα IIΙ παρουσιάζουμε το προφίλ των προσλήψεων από την 1η Μαρτίου έως 31 Αύγουστου 2013 οι οποίες είναι 528.968.

Πίνακας ΙΙΙ

4. Στον πίνακα IV παρουσιάζουμε τα στοιχεία απασχόλησης του Σεπτεμβρίου κάθε έτους, από το 2008 έως το 2012, που είναι και τα τελευταία διαθέσιμα του ΙΚΑ.

Πίνακας IV

5. Στον πίνακα V παρουσιάζουμε τους εγγεγραμμένους άνεργους στον ΟΑΕΔ από την 1/1 /2010 έως της 31 Μαρτίου 2013, όπου και η τελευταία ανακοίνωσή του. Παράλληλα, αποκαλύπτουμε και το τρικ του ΟΑΕΔ, καθώς, ως γνωστό, όταν εγγράφει τους ανέργους τους διαχωρίζει, σε όσους ζητούν από τον ΟΑΕΔ εργασία και σε όσους δεν ζητούν. Όταν όμως ανακοινώνει τα στοιχεία ανέργων, παρουσιάζει ως άνεργους μόνο όσους ζητούν εργασία ενώ τους υπόλοιπους του αναφέρει στα ψιλά και χρειάζεται μικροσκόπιο να το διαβάσει κανείς.

Πίνακας V

Παρατηρήσεις Συμπεράσματα:

Πρώτον:
Σύμφωνα με το ΕΡΓΑΝΗ, (Πίνακας Ι) έως και τον μήνα Αύγουστο, οι προσλήψεις υπερτερούν κατά 102.580, ενώ σε σχέση με το 2012, αυτές είναι 71.318. Όμως είναι νωρίς να κρίνουμε και όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Ο πίνακας II εμφανίζει όλοι την αλήθεια που λέει ότι σε όλα τα πρώτα εξάμηνα υπερτερούν οι προσλήψεις ενώ στα δεύτερα ακλουθούν οι απολύσεις.

Δεύτερον:
Στον πίνακα IV βλέπουμε, ότι η μερική απασχόληση το Σεπτέμβριο του 2012 ήταν το 19,9% της πλήρους, ενώ σήμερα μαζί με την εκ περιτροπή εργασία (πίνακας III) τα ποσοστά αυτά υπερδιπλασιάστηκαν και το (33,47% + 8,29%) 41,76%. Αυτό σημαίνει, πώς από το σύνολο των προσλήψεων του 2013 το 42% μοιράζεται την ίδια θέση. Δηλαδή κατά 22% περισσότεροι από το 2012! Αυτό σε νούμερα μεταφράζεται, σε 11% λιγότερες θέσεις εργασίας του συνόλου των προσλήψεων, δηλαδή από τις 637.258 προσλήψεις θα αφαιρέσουμε το 11% ή τις 70.098. Αλλά τόσες είναι και οι περισσότερες θέσεις εργασίας του κ. Βρούτση.

Τρίτον:
Ο πίνακας V του ΟΑΕΔ, είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας. Δείχνει ότι και τους τρείς πρώτους μήνες του 2013, καταγράφονται κάθε μήνα, 100.000 περίπου περισσότεροι άνεργοι σε σχέση με το 2012. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτεται και η απάτη του Υπουργού, αφού ο ίδιος με το ΕΡΓΑΝΗ (Πίνακας Ι) στο διάστημα αυτό εμφανίζει για το 2013 38.288 (9.031+12.743+ 16.514) νέες θέσεις εργασίας.

Τέταρτον:
Στον πίνακα IV του ΙΚΑ, φαίνεται και η καταστροφή της οικονομίας. Μόνο έως το Σεπτέμβριο του 2012 οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν προσωπικό μειώθηκαν κατά 117.399 και οι θέσεις εργασίας κατά 495.400. Η μερική απασχόληση αυξήθηκε σε σχέση με την πλήρη, κατά 50%.

Πέμπτον:
Μέχρι εδώ μιλάμε για τις ροές μόνο του Ιδιωτικού Τομέα. Όχι των υπολοίπων τομέων. Σ΄ αυτούς, όμως, κυριαρχούν μόνο οι εκροές, δηλαδή, μόνο αποχωρίσεις, απολύσεις μέσω ιδιωτικοποιήσεων και κλεισίματα επιχειρήσεων, με μηδενικές ή ελάχιστες εισροές. Δεν μιλήσαμε επίσης, για τους νεοεισερχόμενους οι οποίοι σύμφωνα με την (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) αυτοί ανέρχονται στους 120. 000 το χρόνο.

Συμπέρασμα: Εάν και στο τέλος του έτους, τα αποτελέσματα του ΕΡΓΑΝΗ είναι θετικά, αυτό δεν έχει να κάνει με την ανάπτυξη, παρά μόνο, με βίαιες αλλαγές των εργασιακών σχέσεων, τυχών κάμψη της αδήλωτης εργασίας ή και από ιδιωτικοποιήσεις του Δημοσίου Τομέα.

Τελευταίο αλλά σοβαρό! ο Υπουργός είναι υπόλογος και για κάτι ακόμα. Στον Πίνακα II του ΟΑΕΔ, εμφανίζονται κάθε χρόνο περί τις 300.000 ως οικιοθελείς αποχωρίσεις!! Πόσο «οικιοθελείς» όμως είναι αυτές σε περίοδο κρίσης και με ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη; Οι ετήσιες αποχωρίσεις λόγο συνταξιοδότησης, σύμφωνα με το ΙΚΑ κυμαίνονται μόνο στις 60.000. Εμείς θα το πούμε και ο υπουργός ας το διαψεύσει. Είναι παράνομες απολύσεις από επιχειρήσεις οι οποίες, ενώ ροκανίζουν τις επιδοτήσεις του ΟΑΕΔ, δεν τηρούν τους όρους περί διατήρησης θέσεων εργασίας. Τις απολύσεις αυτές τις εμφανίζουν ως οικιοθελείς αποχωρίσεις!! Και το υπουργείο Εργασίας αυτά τα δέχεται.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2013

Νικολάου Κώστας
Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ
nikolaou@kepea

ΣΥΡΙΖΑ: «Ύποπτες» διαφορές στα στοιχεία ΟΑΕΔ, ΙΚΑ για την ανεργία

Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κ. υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

Θέμα: Τα στοιχεία των ΟΑΕΔ & ΙΚΑ διαψεύδουν τις εξαγγελίες του Υπουργού Εργασίας περί ανάπτυξης και μείωσης της ανεργίας.
Ο Υπουργός Εργασίας προβαίνει κάθε μήνα και σε μια νέα ανακοίνωση για να διατυμπανίσει πως η Ελλάδα τώρα μπήκε σε τροχιά ανάπτυξης, οι αυξητικοί ρυθμοί της ανεργίας ανακόπτονται και η αγορά εργασίας εισέρχεται σε φάση σταθεροποίησης.
Στην τελευταία ανακοίνωση ισχυρίζεται πως το ισοζύγιο των ροών μισθωτής απασχόλησης του πρώτου οκταμήνου του 2013 είναι θετικό και διαμορφώνεται στις 102.580 νέες θέσεις εργασίας, την υψηλότερη επίδοση από το 2004 μέχρι σήμερα!

Πρόκειται για μια προσπάθεια συστηματικής παραπλάνησης και εμπαιγμού των ανέργων. Καταρχήν τα στοιχεία του ΟΑΕΔ και του ΙΚΑ για το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ δεν είναι έγκαιρα. Τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕΔ αφορούν τον μήνα Μάρτιο του 2013 και του ΙΚΑ το Σεπτέμβριο του 2012. Επιπροσθέτως, το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ, από τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, αποκρύβει τους εγγεγραμμένους άνεργους και παρουσιάζει μόνο τις ροές μισθωτής απασχόλησης, δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα.

Στις ροές απασχόλησης, δεν εξετάζεται το προφίλ των προσλήψεων, εάν δηλαδή αυτές είναι με μερική απασχόληση ή εκ περιτροπής εργασία. Δεν εξετάζεται επίσης η χρονική στιγμή των ροών καθώς, το πρώτο εξάμηνο κάθε έτους, λόγω της εποχικής και της εκτεταμένης προσωρινής απασχόλησης, οι προσλήψεις υπερτερούν των απολύσεων, ενώ το δεύτερο εξάμηνο γίνεται το αντίστροφο. Εξάλλου, για να θεωρήσει κανείς αξιόπιστα τα συμπεράσματα, θα έπρεπε η απογραφή εκροών – εισροών να γινόταν επί του συνόλου του ενεργού πληθυσμού και όχι μόνο από τους μισθωτούς του Ιδιωτικού Τομέα.
Το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ αποκλείει ανέργους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς κλπ. Αλλά και για τους μισθωτούς τα στοιχεία δεν είναι επαρκή, διότι δεν λαμβάνεται υπόψη η αδήλωτη εργασία, η οποία φτάνει το 33% του συνόλου των απασχολούμενων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο ΟΑΕΔ, όταν εγγράφει τους ανέργους, τους διαχωρίζει σε όσους ζητούν εργασία και σε όσους δεν ζητούν. Όταν όμως ανακοινώνει τα στοιχεία ανέργων, παρουσιάζει ως άνεργους μόνο όσους ζητούν εργασία.
Μια απλή ανάγνωση των πινάκων που δημοσιεύουν οι φορείς, οδηγεί σε συμπεράσματα αντίθετα από του Υπουργείου. Σύμφωνα με το ΕΡΓΑΝΗ, έως και τον μήνα Αύγουστο του 2013, οι προσλήψεις υπερτερούν σε σχέση με το 2012. Όμως, σε άλλο πίνακα φαίνεται ότι σε όλα τα πρώτα εξάμηνα υπερτερούν οι προσλήψεις ενώ στα δεύτερα ακολουθούν οι απολύσεις.
Τα στοιχεία επίσης δείχνουν ότι η μερική απασχόληση το Σεπτέμβριο του 2012 έφτανε το 19,9%, ενώ σήμερα, μαζί με την εκ περιτροπής εργασία, υπερδιπλασιάστηκαν και τρέχουν με 41,76%!
Από το σύνολο των προσλήψεων του 2013, δηλαδή, το 42% μοιράζεται την ίδια θέση, 22% περισσότεροι από το 2012. Αυτό σε νούμερα μεταφράζεται, σε 11% λιγότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με τις προσλήψεις!
Το συμπέρασμα είναι ότι, εάν και στο τέλος του έτους υπάρξουν θετικά αποτελέσματα, αυτό θα είναι αποτέλεσμα βίαιων αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις και όχι της ανάπτυξης.
Με βάση τους πίνακες, αποκαλύπτονται και «ύποπτες» διαφορές μεταξύ των συστημάτων: ο ΟΑΕΔ, τους τρεις πρώτους μήνες του 2013, καταγράφει 100.000 περισσότερους ανέργους σε σχέση με το 2012, ενώ στο ΕΡΓΑΝΗ στο διάστημα αυτό εμφανίζει 38.288 νέες θέσεις εργασίας!
Παράλληλα, σύμφωνα με το ΙΚΑ, μόνο έως το Σεπτέμβριο του 2012, οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν προσωπικό μειώθηκαν κατά 117.399 και οι θέσεις εργασίας κατά 495.400, ενώ η μερική απασχόληση αυξήθηκε σε σχέση με την πλήρη, κατά 50%.
Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί ότι οι 300.000 οικιοθελείς αποχωρήσεις σε περίοδο κρίσης και με την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη που εμφανίζονται από τον ΟΑΕΔ είναι εικονικές, όταν μάλιστα οι ετήσιες αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης, σύμφωνα με το ΙΚΑ, κυμαίνονται στις 60.000.
Στην ουσία πρόκειται για παράνομες απολύσεις από επιχειρήσεις οι οποίες, ενώ ροκανίζουν τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, δεν τηρούν τους όρους περί διατήρησης των θέσεων εργασίας, απολύουν παράνομα, και τις απολύσεις αυτές τις εμφανίζουν ως οικιοθελείς αποχωρήσεις.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κ. υπουργός:
1) Πώς απαντά στις αντιφάσεις μεταξύ των στοιχείων του ΟΑΕΔ και του ΙΚΑ, με αυτά που προκύπτουν από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ;
2) Σε ποιες ενέργειες έχει προβεί για την έγκαιρη, ολοκληρωμένη συλλογή στοιχείων από τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης και τον ΟΑΕΔ;
3) Σε ποιες ενέργειες έχει προβεί προκειμένου να συμπεριληφθούν στο ΕΡΓΑΝΗ όλοι οι εργασιακοί κλάδοι;

Οι ερωτώντες βουλευτές
Στρατούλης Δημήτρης, Καραγιαννίδης Χρήστος, Μπάρκας Κώστας, Μπόλαρη Μαρία, Σταθάς Γιάννης, Τσουκαλάς Δημήτρης, Χαραλαμπίδου Δέσποινα

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΩΡΑ

Posted on 14 Φεβρουαρίου, 2013. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, 4) ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ |

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

Εποχή: 27 /1/ 2013

Του Κώστα Νικολάου*

Οι ποιο δύσκολες στιγμές για το συνδικαλιστικό κίνημα καθώς, παρά τις μεγαλειώδες κινητοποιήσεις και που οδήγησαν στην πτώση δύο κυβερνήσεων, παρά τους αγώνες που σε επίπεδο κλάδων (δημόσιο) συνεχίζονται, αυτοί δεν είναι ικανοί να ανακόψουν την ξέφρενη – ρεβανσιστική επίθεση της εργοδοσίας, πρώτον γιατί τα συνδικάτα του Ιδιωτικού Τομέα αποδεκατίστηκαν και δεύτερον, θα ήταν αφέλεια να νομίζει κανείς πως οι εργαζόμενοι του δημοσίου από μόνοι τους θα σηκώσουν όλα τα βάρη του κινήματος.

Προτάσεις που βλέπουν την ανάπτυξη του σ.κ. απλώς μέσα από καλύτερη λειτουργία των συνδικάτων, όσο χρήσιμες και εάν είναι, έχουν περιοριστικό χαρακτήρα γιατί περιστρέφονται γύρο από το δημόσιο χώρο όπου υπάρχουν και λειτουργούν συνδικάτα. Δεν αφορούν τα 3.000.000 εργαζομένων – υποαπασχολουμένων- ψευτο-αυτοαπασχολουμένων – ανέργων του Ιδιωτικού Τομέα. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν καλύπτονται από κανένα συνδικάτο, αλλά και οι ελάχιστοι που καλύπτονται από ορισμένα συνδικάτα, αυτά είναι διαιρεμένα σε περίπου διακόσιους ογδόντα (280) υπο-κλάδους και αυτό, τα καθιστά ανίκανα να ανταποκριθούν στους σκοπούς τους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το 2011- 2012 έχουν καταγγελθεί ή έχουν λήξει οι περισσότερες από τις 280 «κλαδικές» συμβάσεις, και από αυτές μόνο οι 23 έχουν ανανεωθεί. Το 2013 λήγουν και οι υπόλοιπες και εφόσον δεν υπογραφούν νέες, θα ατονήσουν η θα σβήσουν και αυτά που υπάρχουν.

Στροφή στον Ιδιωτικό Τομέα

Τα συνδικάτα, ανεξάρτητα πως τα φαντάζεται κανείς και το τι θα ήθελε να πράττουν, αυτά είναι θεσμικά όργανα οικονομικής πάλης των εργαζομένων αλλά και ευρύτερα της ταξικής πάλης καθώς, τα όποια αποτελέσματα των αγώνων τους καταγράφονται σε συλλογικές συμβάσεις και, σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία, αυτές αποτελούν νόμο του κράτους. Συνεπώς, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας συνιστούν βασικό στοιχείο της πάλης των εργαζομένων.

Διαθρωτικά προβλήματα

Παραδοσιακά, τα συνδικάτα και οι συλλογικές συμβάσεις, δομήθηκαν και αναπτύχτηκαν, κατά βάση, σύμφωνα και με την οικονομική διάρθρωση της χώρας, που σήμερα έπαψε να υπάρχει. Ούτε τα συνδικάτα ούτε οι συλλογικές συμβάσεις αντανακλούν την δομή της οικονομίας. Στο διάστημα που πέρασε, τα συνδικάτα δεν αναπροσαρμόσθηκαν βάση των αλλαγών του παραγωγικού προτύπου και των δραματικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις που ακολούθησαν.

Αντίθετα, αντί να υπάρχουν λίγες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και λίγα κλαδικά συνδικάτα όπως η δομή της οικονομίας, οδηγηθήκαμε σε πληθώρα τύπου κλαδικών συμβάσεων που οι εργαζόμενοι ψάχνουν με το μικροσκόπιο να τις βρουν. Και στο ερώτημα, πως τόσα χρόνια είχαμε συλλογικές συμβάσεις και τώρα δεν υπάρχουν, η απάντηση είναι απλή.

Την αδυναμία των συνδικάτων να συνάπτουν με τους εργοδοτικούς φορείς συλλογικές συμβάσεις, ήρθε να την λύσει ο νόμος 1876/90 με την δημιουργία του ΟΜΕΔ, του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας. Εδώ προσέφευγαν κάθε χρόνο τα συνδικάτα και ανανέωναν τις «κλαδικές συμβάσεις» και αυτό πάντα στα πλαίσια των συμφωνιών και των αυξήσεων που επιτύγχανε η ΓΣΕΕ.

Ο τρόπος αυτός, δηλαδή αυτή η μορφή οργάνωση της πληθώρας συλλογικών συμβάσεων και συνδικάτων, αποδείχθηκε καταστροφικός. Τα συνδικάτα καθώς δεν αναδιοργανώθηκαν και δεν επανάκτησαν τη δύναμή τους, ουσιαστικά έχουν παραδοθεί σε διαιτητικές αποφάσεις, η πάλη των εργαζομένων για την κλαδική σύμβαση μετατρέπεται σε προϊόν γραφειοκρατίας, η κλαδική πολιτική απουσιάζει, η ταξική πάλη αναιρείται.

Τις αδυναμίες αυτές των συνδικάτων τις γνώριζαν πολύ καλά και οι εργοδότες και την κατάλληλη, για αυτούς, στιγμή, την εποχή των μνημονίων, τις αξιοποίησαν, επιβάλλοντας την ουσιαστική κατάργηση του ΟΜΕΔ. Με με τον τρόπο αυτό, μόνο με μία κίνηση, αφόπλισαν, στην ουσία κατήργησαν, όλα τα συνδικάτα.

Αυτά, όμως, είναι σημεία των δύσκολων καιρών, δεν μπορούν να μείνουν για πάντα. Τόσο οι συλλογικές συμβάσεις όσο και η λειτουργία των συνδικάτων άπτονται της δημοκρατίας σε μια χώρα. Η ταξική πάλη δεν καταργείται, απαιτούνται όμως και οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες που πρέπει να παρθούν από εμάς.

Οικονομική διάρθρωση

Σύμφωνα με το ΙΚΑ, όπως καταγράφει τους κλάδους τα επαγγέλματα και τον αριθμό των επιχειρήσεων, στις εμπορικές επιχειρήσεις εργάζεται το 24% του συνόλου των εργαζομένων, στη μεταποιητική βιομηχανία το 17%,στην παροχή υπηρεσιών το 13%,σε ξενοδοχεία –εστιατόρια το 8%, στις μεταφορές το 8%, σε κατασκευές το 7%,στην εκπαίδευση το 7%, στην υγεία το 5,5%, σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς το 4,5%, στην Δημόσια διοίκηση και άμυνα το 5% και στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, αερίου, νερού το 1%. Απουσιάζει ο κλάδος του τύπου καθώς δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ.

Καταμερισμός ανά επάγγελμα: Το 27% του συνόλου των ασφαλισμένων έχουν την ειδικότητα υπάλληλου γραφείου, το 18,5% είναι ανειδίκευτοι εργάτες, το 17% πωλητές καταστημάτων, το 10% επιστημονικά – καλλιτεχνικά επαγγέλματα, το 10% τεχνολόγοι – τεχνίτες βοηθοί, το 9% χειριστές μηχανημάτων, και το 8% ειδικευμένοι τεχνίτες.

Καταμερισμός ανά επιχείρηση: Στις 188.452 ανέρχονται οι επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό (Μάρτιος 2012) από τις 255.663 που υπήρχαν το αντίστοιχο μήνα του 2010. Από αυτές οι 20.762 επιχειρήσεις απασχολούν πάνω από 10 άτομα και εργάζεται το 73% του συνόλου των εργαζομένων, ενώ οι 167.690επιχειρήσεις απασχολούν κάτω από 10 άτομα και το 27% των εργαζομένων.

Καταμερισμός ανά υπηκοότητα: Από το σύνολο των εργαζομένων το 89.98% είναι Έλληνες και το 10,02% είναι αλλοδαποί, και από τους αλλοδαπούς το 5,20% έχουν την αλβανική υπηκοότητα και οι υπόλοιποι άλλων χωρών, ενώ πριν δύο χρόνια η σχέση αυτή ήταν 85% Έλληνες και 15% αλλοδαποί.

Εργασιακές σχέσεις

Οι εργαζόμενοι στον Ιδιωτικά Τομέα σύμφωνα με ετήσια στοιχεία του ΙΚΑ είναι πάνω 2.700.000, (έχουν τουλάχιστο μια ημέρα ασφάλιση) χωρίς να προσθέσουμε τους εργαζόμενους στο τύπο και όσους εργάζονται με «μπλοκάκι».

Οι εργασιακές σχέσεις, τίποτα δεν θυμίζουν το χθες, καθώς έχουν εξελιχτεί σε κινούμενη άμμο. Στις 920.629 έφτασαν οι απολύσεις – λήξεις συμβάσεων – αποχωρίσεις κατά το χρόνο που πέρασε σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ, ενώ οι εγγεγραμμένοι άνεργοι (Νοέμβριος 2012) αριθμούν τους 972.704 ποσοστό πάνω από 35%. Στο 1.475.473 μειώθηκαν οι ασφαλισμένοι, σύμφωνα με το ΙΚΑ (Μάρτιος 2012), τη στιγμή που η αδήλωτη εργασία, κατά το ΣΕΠΕ, ξεπερνάει το 30%. Στα ύψη η μερική απασχόληση φτάνοντας στο 25% έναντι της πλήρους, καθώς την περίοδο αυτή, οι μετατροπές των συμβάσεων σαρώνουν. Αυξάνεται η παροχή εργασίας μέσο τρίτων δηλαδή ο δανεισμός ή σε εργολάβους. Η παράβαση των ωραρίων εργασίας έγινε κανόνας ενώ η απλήρωτη εργασία καθεστώς, αφού πάνω από 500 χιλιάδες είναι για μήνες απλήρωτοι.

Να κάνουμε κάτι τώρα

Τα προβλήματα της αποδιοργάνωσης των συλλογικών συμβάσεων και συνδικάτων εμφανίστηκαν και στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, μάλιστα με τον ποιο δραματικό τρόπο. Ενώ σε πολιτικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά και διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία, σε κοινωνικό επίπεδο οι συσχετισμοί παραμένουν σχεδόν οι ίδιοι, και αυτό είναι δείγμα της αποδιοργάνωσης και της γραφειοκρατικής μετεξέλιξης των συνδικάτων του Ιδιωτικού Τομέα και της ουτοπίας για αλλαγή των συσχετισμών χωρίς να προηγηθούν ή προωθηθούν ριζικές δομικές αλλαγές τόσο σε επίπεδο συλλογικών συμβάσεων όσο και συνδικάτων.

Σε πολιτικό επίπεδο

Ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να έρθει ακόμα ποιο κοντά στον κόσμο της μισθωτής εργασίας, και να συγκρουστεί με την κρατική βία και ανομία που ασκείται σε βάρος των εργαζομένων και ανέργων, καθώς και με το όργιο της αυθαιρεσίας, της τρομοκρατίας, ακόμη και ποινικών αδικημάτων των εργοδοτών.

Να αποφεύγει τα στρογγυλέματα, να γίνει ποιο διεκδικητικός και, ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να αποσαφηνίζει πλήρως την επόμενη μέρα την θέση του στα εργασιακά μισθολογικά. Εκτός από την δημόσια δέσμευση για το μέλλον, να διεκδικεί από τώρα την αποκατάσταση των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων, την προστασία της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων. Να διεκδικεί μέτρα για την ανεργία όπως η συνολική μείωση του χρόνου απασχόλησης, μέτρα για την αδήλωτη εργασία όπως ποινικό αδίκημα κ.α., μέτρα για την προσωρινή απασχόληση όπως μόνο για εποχικές εργασίες κ.α., ειδικά μέτρα για τον περιορισμό της μερικής απασχόλησης, μέτρα για τους εργαζόμενους σε εργολαβίες όπως να έχουν ίδιο μισθό με τους εργαζόμενους της επιχείρησης που εργάζονται. Μέτρα για τους εργαζόμενους με «μπλοκάκι» όπως την πρόσληψή τους στην επιχείρηση, την κατάργηση του δανεισμού εργαζομένων κ.α.

Να θέσει το πρόβλημα της αντιμετώπισης των καταχρηστικών απολύσεων και των «ατομικών συμφωνιών» που μετατρέπουν συμβάσεις και μειώνουν μισθούς, με την δημόσια δέσμευση ότι θα καταργηθούν όλες οι «ατομικές συμφωνίες» της περιόδου από το 2009, θα αποκατασταθούν οι εργασιακές σχέσεις και οι μισθοί και θα επαναπροσληφθούν όσοι δεν υπέγραψαν και απολύθηκαν για το λόγο αυτό.

Επίσης, θα πρέπει να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποκατάσταση των θεσμικών οργάνων των εργαζομένων, με σκοπό την ανάπτυξη των αγώνων και την διεκδίκηση των αιτημάτων τους.

Οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι προφανές ότι στους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ πέφτει όλο το φορτίο και όλο το βάρος της ανασυγκρότησης του σ.κ. Με ταχύτατους ρυθμούς και χωρίς καθυστερήσεις θα πρέπει να πάρουν τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες.

Η ανασυγκρότηση του σ.κ. θα πρέπει να γίνει σε ενιαία βάση, χωρίς διαχωρισμούς δημόσιου ή Ιδ. Τομέα, με συνδικάτα που θα καλύπτουν όλους τους μισθωτούς, ανεξάρτητα από την μορφή απασχόλησης ή αν καθίστανται προσωρινά άνεργοι ή ανασφάλιστοι, και πάντα σύμφωνα με την οικονομική διάρθρωση της χώρας.

Γίνεται, επίσης, εμφανές πως κανένας αγώνας δεν θα αναπτυχτεί, χωρίς το συμμάζεμα των φερόμενων ως κλαδικών συμβάσεων. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να μελετηθούν και οι 280 συλλογικές συμβάσεις και να ενοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο και σύμφωνα με την εξέλιξη της οικονομίας.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει να γίνει καμία παραίτηση από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, τόσο για την αποκατάστασή της όσο και για την προστασία της. Αυτό σημαίνει πως το αίτημα για αυξήσεις στους μισθούς και τα ημερομίσθια θα πρέπει κυριαρχεί, όπως και τα θέματα της κοινωνικής ασφάλισης, της προστασίας των συντάξεων, αλλά και την γενική μείωσης του χρόνου απασχόλησης για την αντιμετώπιση της ανεργίας, καθώς και της προστασίας των ανέργων.

*ο Κωστας Νικολάου έναι Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ

nikolaou@kepea.gr

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας μετά το πραξικόπημα της κυβέρνησης

Posted on 12 Απριλίου, 2012. Filed under: 2) ΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας μετά το πραξικόπημα της κυβέρνησης

Εποχή: 8/4/2012

Του Κωστα Νικολάου*

Μετά το πραξικόπημα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και την μείωση του βασικού μισθού της ΕΓΣΣΕ κατά 22%, και 32% για τους νέους, οι εργοδότες, όρμησαν σαν τα όρνια να κατασπαράξουν τα θύματά τους. Πληρωμένοι κοντυλοφόροι, αλλά και διάφορα «λογιστικά γραφεία», έχουν αναλάβει το έργο της παραπληροφόρησης, ότι στις 14 -5-2012 λήγουν όλες οι συλλογικές συμβάσεις!! Και πως δεν θα ξανά υπογραφούν νέες!! Και πως οι εργοδότες μπορούν να κάνουν ότι αυτοί θέλουν!! Σπέρνουν έτσι το φόβο και τον τρόμο με σκοπό να γονατίσουν τους εργαζόμενους και να γίνουν η εύκολη λεία.

Συμπεριφέρονται λες και οι Συλλογικές Συμβάσεις ήρθαν απ τον ουρανό και δεν υπάρχουν συνδικάτα, σαν να μην υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τους εργαζόμενους, λες και σταμάτησε η ζωή και η ταξική πάλη και πως το ΠΑΣΟΚ με την Ν.Δ θα είναι ισόβια στην εξουσία.

Τις Σ.Σ.Ε., δεν μας το χάρισε ο Κουτρουμάνης. Έρχονται από πολύ μακριά, κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα, αποτελούν την ποιο σκληρή ταξική σύγκρουση, που οι εργαζόμενοι έτσι και τώρα, θα συνεχίσουν τον αγώνα αυτό.

Τι ακριβώς ισχύει;

1. Η μείωση κατά 22% αφορά μόνο τον βασικό μισθό της ΕΓΣΣΕ, και όσους αμείβονται με την σύμβαση αυτή. Δεν αφορά όλους τους εργαζόμενους οι οποίοι καλύπτονται από Κλαδικές ή Ομοιοεπαγγελματικές ή Τοπικές ή Επιχειρησιακές, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Αυτό σημαίνει πως όλοι οι εργαζόμενοι, θα πρέπει να σπεύσουν και να μάθουν, ποια ή ποιες ΣΣΕ τους καλύπτουν (Κλαδική – Ομοιοεπαγγελματική – Τοπική- Επιχειρησιακή) και να έρθουν σε άμεση επαφή με τα συνδικάτα που υπογράφουν την σύμβασή τους ή τις συμβάσεις τους.

2. Οι ΣΣΕ με ισχύ πάνω από ένα (1) έτος (είναι οι περισσότερες), ακόμα κι εάν έχουν ημερομηνία λήξης, σύμφωνα το άρθρο 9 του ν. 1876/1990 θεωρούνται αόριστης διάρκειας και με βάση την ΠΥΣ 6 (Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου) «λήγουν» αναγκαστικά στις 14-2-2013.

Αυτό σημαίνει:

α) Για τις ΣΣΕ, που είχαν επεκταθεί ως γενικά υποχρεωτικές, ισχύουν για το σύνολο των εργαζομένων και των εργοδοτών και όχι μόνο για τα μέλη. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε μείωση, ακόμα και με υπογραφή «ατομικής συμφωνίας», θεωρείται άκυρη. Στις περιπτώσεις αυτές, και για διάστημα (5) ετών, οι εργαζόμενοι διατηρούν το δικαίωμα δικαστικής διεκδίκησης.

β) Για τις ΣΣΕ, που δεν είχαν επεκταθεί ως γενικά υποχρεωτικές, η ισχύς αφορά μόνο για τα μέλη συνδικαλιστικών οργανώσεων (εργατικών και εργοδοτών) που υπογράφουν την σύμβαση και δεσμεύονται από αυτή. Για τα μη μέλη, για να γίνει μείωση αποδοχών, θα πρέπει να συναινέσουν και οι μισθωτοί με υπογραφή νέας «ατομικής συμφωνίας», διαφορετικά η οποιαδήποτε μείωση είναι άκυρη.

γ) Όταν θα λήξουν οι ΣΣΕ αυτές, συνεχίζουν για 3 μήνες να παράγουν κανονιστική ισχύ και εάν δεν έχουν καταγγελθεί ενωρίτερα, ισχύουν έως τις 14-5-2013. Μετά την ημερομηνία αυτή, έως ότου υπογραφεί νέα σύμβαση, ο βασικός μισθός, τα επιδόματα ωρίμανσης (πολυετίες), τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας, περνούν στους όρους ατομικής σύμβασης και για να αλλάξουν απαιτείται η συναίνεση των μισθωτών.

3. Για τις ΣΣΕ (είναι οι ελάχιστες) που έχουν καταγγελθεί και μέχρι την 14-2-2012 έχει παρέλθει και το 6μηνο παράτασης σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 1876/1990, θα πρέπει έως της 14-5-2012 να υπογραφούν νέες. Έως την ημερομηνία αυτή, όλα τα προβλεπόμενα των συμβάσεων αυτών, ισχύουν ως όροι ατομικής σύμβασης, και μετά της 14-5-2012. Έως ότου υπογραφεί νέα σύμβαση, στους όρους αυτούς παραμένουν, ο βασικός μισθός, τα επιδόματα ωρίμανσης (πολυετίες), τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας.

4. α) Στο εξής, (μετά την 14-2-2012) οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα συνάπτονται για ορισμένο χρόνο ισχύος, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από ένα (1) έτος και δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία (3) έτη.

β) Οι κανονιστικοί όροι συλλογικής σύμβασης, που θα λήξει ή θα καταγγελθεί, εξακολουθούν να ισχύουν για ένα τρίμηνο από τη λήξη ή την καταγγελία τους.

γ) Μετά το πέρας του τρίμηνου και έως ότου υπογραφή νέα Συλλογική Σύμβαση, ο βασικός μισθός, τα επιδόματα ωρίμανσης (πολυετίες), τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας που προβλέπονται από αυτή, παραμένουν στους όρους της ατομικής σύμβασης και για να αλλάξουν απαιτείται η συναίνεση των μισθωτών.

δ) Στο εξής, οι ΣΣΕ δεν θα επεκτείνονται ως γενικά υποχρεωτικές, και ισχύουν μόνο για τα μέλη συνδικαλιστικών οργανώσεων (εργατικών και εργοδοτών) που υπογράφουν την σύμβαση και θα δεσμεύονται από αυτή. Για τα μη μέλη θα ισχύουν ως όροι ατομικής σύμβασης.

5. Εφιστούμε την προσοχή στους εργαζόμενους και στα συνδικάτα. Πολλά από τα λεγόμενα επιδόματα τα οποία ρυθμίζουν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τα οποία ο Κουτρουμάνης με την κυβέρνηση σπεύδουν να τα εξαφανίσουν, στην ουσία δεν είναι επιδόματα, αλλά είναι πρόσθετη αμοιβή για πρόσθετη απασχόληση. Είναι η αποζημίωση για πρόσθετες εργασίες που ανατίθενται στους εργαζόμενους, πέραν των καθηκόντων τους και εντός των νομίμων ωραρίων.

Παρά το γεγονός ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις ρυθμίζουν χρηματικά ποσά για πρόσθετες εργασίες, αυτό δεν σημαίνει πως εάν μια ΣΣΕ που ρυθμίζει τέτοιου είδους ποσά δεν ανανεωθεί, αυτά χάνονται. Αντίθετα, η πρόσθετη αμοιβή για πρόσθετη απασχόληση προστατεύεται από το άρθρο 659 του Αστικού Κώδικα, και οι εργαζόμενοι διατηρούν το δικαίωμα δικαστικής διεκδίκησης μέχρι και 5 χρόνια.

Είναι γεγονός πως η περίοδος της χαλαρότητας και της «εργασιακής ειρήνης» τελείωσε. Οι εργαζόμενοι μπαίνουν σε πιο δύσκολη και πιο σκληρή δοκιμασία, και η ατομική ευθύνη για τον καθένα χωριστά αυξάνεται. Η μαζικότητα των συνδικάτων αλλά και η αναδιοργάνωσή τους είναι πλέον μονόδρομος. Η ταξική πάλη είναι εδώ και, θέλω να πιστεύω, οι εργαζόμενοι δεν θα λυγήσουν, θα μείνουν όρθιοι και θα αντισταθούν.

*Ο Κώστας Νικολάου είναι Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Posted on 19 Μαρτίου, 2012. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Τού Κώστα Νικολάου*

ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ

Τις Σ.Σ.Ε., δεν μας το χάρισε ο Κουτρουμάνης. Έρχονται από πολύ μακριά, κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα, αποτελούν την ποιο σκληρή ταξική σύγκρουση, και δεν εξαρτώνται, ούτε από τις κάθε φορά εργοδοτικές ορέξεις, ούτε από τις υπηρεσίες ενός γραφειοκράτη συνδικαλιστή, που ως εκπρόσωπος της «αγοράς» πλέον, νομίζουν πως με μια υπογραφή, θα σβήσει ολόκληρη ιστορία.

Εποχή: 11-3-2012

Οι επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων είναι πρωτοφανής, συντονισμένη και γίνεται σε όλα τα επίπεδα. Με συστηματικές παρεμβάσεις επιχειρείται η τελική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας(Σ.Σ.Ε.) και η αντικατάστασή τους με «ατομικές συβάσεις».

Οι παρεμβάσεις που τις καταργούν είναι: (1) Η ουσιαστική κατάργηση του Ο.Μ.Ε.Δ., ο οποίος μεσολαβεί και με Διαιτητικές Αποφάσεις καθορίζει την αναπροσαρμογή των μισθών, επιδομάτων, κ.τ.λ.. όταν οι εργοδότες αρνούνται να υπογράψουν. (2) Μη επέκταση των Σ.Σ.Ε., μέσω της κήρυξής τους ως γενικά υποχρεωτικών, που στο εξής θα ισχύουν μόνο για τα μέλη που δεσμεύονται από αυτές. (3) Υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. (4) Δίνεται η δυνατότητα σε συλλογικά μορφώματα «ενώσεις προσώπων» να συνάπτουν επιχειρησιακές συμβάσεις κάτω από τις κλαδικές. (5) Κατάργηση της μετενέργειας των συμβάσεων, όταν αυτές δεν ανανεώνονται. (6) Με υπουργική απόφαση καταργείται η (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.).

Σε σκληρή δοκιμασία οι συλλογικές συμβάσεις

Είναι προφανές πως, υπό τις παρούσες συνθήκες, οι συλλογικές συμβάσεις περνούν στην ποιο σκληρή δοκιμασία στην ιστορία και το μέλλον τους (για τις περισσότερες) κρίνεται αβέβαιο. Και αυτό, γιατί ο τρόπος θεσμικής δόμησής τους, το εναπομείναν θεσμικό πλαίσιο μετά τις συνεχείς περιορισμούς, καθιστά τα συνδικάτα, αδύναμα έως ανίκανα να τις υπηρετήσουν.

Όμως, με την διαπίστωση αυτή, δεν θα πρέπει να οδηγηθούμε στο λαθεμένο συμπέρασμα, ότι ήρθε και το τέλος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.Τέτοιου είδους απόψεις, εάν δεν υπονομεύουν, τουλάχιστο υποτιμούν την δυναμική των συνδικάτων, αφού βλέπουν την υπογραφή των Σ.Σ.Ε., σαν μια γραφειοκρατική διεκπεραίωση και μάλιστα χωρίς τους εργαζόμενους.

Τις Σ.Σ.Ε., δεν μας το χάρισε ο Κουτρουμάνης. Έρχονται από πολύ μακριά, κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα, αποτελούν την ποιο σκληρή ταξική σύγκρουση, και δεν εξαρτώνται, ούτε από τις κάθε φορά εργοδοτικές ορέξεις, ούτε από τις υπηρεσίες ενός γραφειοκράτη συνδικαλιστή, που ως εκπρόσωπος της «αγοράς» πλέον, νομίζουν πως με μια υπογραφή, θα σβήσει ολόκληρη ιστορία.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως και εμείς, θα συνεχίσουμε την μάχη με τα ίδια παρωχημένα εργαλεία και χωρίς να αλλάξουμε τίποτα. Συνεπώς, τόσο η αναδιοργάνωση των συλλογικών συμβάσεων όσο και η αναδιάταξη των συνδικάτων, είναι πλέον όρος επιβίωσης.

Εάν χθες, μιλάγαμε «χλυαρά» για την αναδιοργάνωση των συνδικάτων και με βάση αυτών την αναδιάταξη των συλλογικών συμβάσεων, τώρα τα περιθώρια αυτά τελείωσαν. Η απαίτηση για αναδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων είναι άμεση.

Τι πρέπει να αλλάξει;

Πριν φτάσουμε στις προτάσεις για αλλαγές που πρέπει να γίνουν, θα δώσουμε μια σύντομη περιγραφή κατανομής εργαζομένων και αντισστοιχίας των συλλογικών συμβάσεων που υπάρχουν.

1) Η κατανομή των εργαζομένων σήμερα, ανάλογα με την εργασία που παρέχουν.

Από τα τελευταία μηνιαία στοιχεία απασχόλησης του ΙΚΑ (Μάρτιος 2011), προκύπτουν τα εξής:

α) Καταμερισμός ανά επάγγελμα. Το 26,91% του συνόλου των ασφαλισμένων έχουν την ειδικότητα υπάλληλου γραφείου, το 18,37% είναι ανειδίκευτοι εργάτες, το 17,10% παροχής υπηρεσιών πωλητές καταστημάτων, το 10,1% επιστημονικά – καλλιτεχνικά επαγγέλματα, το 9,85% τεχνολόγοι – τεχνίτες βοηθοί, το 8,80% χειριστές μηχανημάτων, και το 7,78% ειδικευμένοι τεχνίτες.

β) Καταμερισμός ανά κλάδο. Στις εμπορικές επιχειρήσεις, εργάζεται το 23,51% του συνόλου των εργαζομένων. Στη μεταποιητική βιομηχανία το 16,72%. Στην παροχή υπηρεσιών το 12,82%. Σε ξενοδοχεία –εστιατόρια το 7,39%. Στις μεταφορές το 7,6%. Σε κατασκευές το 6,87%. Στην εκπαίδευση το 6,60%. Στην υγεία το 5,59%. Σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς το 4,54%.

Ο συνολικός αριθμός των ασφαλισμένων του ΙΚΑ, όπως προκύπτει από τα ετήσια στοιχεία απασχόλησης του 2010, ανέρχεται στα 2.539.498. (είχαν τουλάχιστο μία ημέρα ασφάλισης) και σε 1.792.222, οι οποίοι είχαν θεωρημένο βιβλιάριο υγείας, δηλαδή πάνω από 50 ημέρες ασφάλισης.

Οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν προσωπικό (Μάρτιος 2011) ανέρχονται στις 231.000, από τις οποίες, οι 22.910 απασχολούν πάνω από 10 άτομα και το 72,1% του συνόλου των εργαζομένων, ενώ οι υπόλοιπες 208.190 επιχειρήσεις, απασχολούν κάτω από 10 άτομα, το 27,9% των εργαζομένων.

2) Κατανομή των συλλογικών συμβάσεων.

Όσο απλά φαίνονται τα παραπάνω, τόσο ποιο δύσκολα και ποιο σύνθετα γίνονται σε επίπεδο συλλογικών συμβάσεων. Αυτό έχει να κάνει, (κατά βάση) με το την συντριπτική αποβιομηχάνιση της χώρας και την ανάπτυξη στους τομείς των υπηρεσιών και εμπορίου, ενώ οι συμβάσεις (τουλάχιστο οι περισσότερες) δεν αναπροσαρμόστηκαν με βάση τα νέα δεδομένα.

Αποτέλεσμα, σήμερα να υπάρχουν περισσότερες από 300 κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις, οι οποίες περισσότερο διαιρούν τους εργαζόμενους και λιγότερο τους ενώνουν στην συλλογική δράση και την προάσπιση των συμφερόντων τους.

Παράδειγμα προς αποφυγή

Ένα παράδειγμα είναι αρκετό για να δώσουμε τη διάσταση. Εάν διαιρέσουμε την μεταποιητική βιομηχανία σε τομείς και πάμε στην Βιομηχανία Τροφίμων – Ποτών θα δούμε (Μάρτιος 2011) να εργάζονται (66.456) άτομα. Ωστόσο σε επίπεδο κλαδικών συμβάσεων θα συναντήσουμε το εξής τραγικό. Οι εργαζόμενοι αυτοί βρίσκονται ξανά διαιρημένοι, και αυτή τη φορά ανάλογα με το τι παράγει ο καθένας!!

Έτσι έχουμε, άλλη κλαδική σύμβαση για τα γάλατα άλλη για τυριά, άλλη για τα κρουασάν άλλη για τα πατατάκια, άλλη για το λάδι άλλη για το ξύδι, άλλη για το κρέας άλλη για τα αλλαντικά….. και αυτό συνεχίζεται και φτάνουμε στις 17 κλαδικές συμβάσεις για να καλύψουν μόνο 66.456 εργαζόμενους. Ανάλογα, βέβαια, ακολουθούν και οι ομοσπονδίες, που υπογράφουν αυτές τις συμβάσεις.

Όμως δεν τελειώνουμε εδώ, καθώς οι συμβάσεις αυτές δεν καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους, αφού οι περισσότερες, περιορίζονται μόνο στο εργατοτεχνικό προσωπικό, δηλαδή περίπου στο 30% των εργαζομένων. Οι υπόλοιποι, το υπαλληλικό προσωπικό καλύπτονται από την κλαδική ΣΣΕ υπάλληλων βιομηχανίας ή άλλες ομοιοεπαγγελματικές. Στο πάζλ αυτό, θα πρέπει να προστεθούν και οι (80) επιχειρησιακές συμβάσεις των μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες είναι πολύ πάνω από τις κλαδικές και υπογράφονται από τα αντίστοιχα επιχειρησιακά σωματεία.

Αυτή είναι η κατάσταση. Κάπως έτσι είναι και σε άλλους κλάδους. Και το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με όλες τις συμβάσεις , αλλά περισσότερο με αυτές που σχετίζονται με την μεταποιητική βιομηχανία, η οποία έχει συρρικνωθεί.

Φωτεινά παραδείγματα

Θα φύγουμε από κακές πρακτικές και θα πάμε σε καλές, γιατί αυτό που επικρατεί δεν είναι μόνο το μαύρο. Τουλάχιστον σε επίπεδο κλαδικών συμβάσεων υπάρχουν εξαιρέσεις έως και φωτεινά παραδείγματα και τα οποία αποτελούν και την λύση.

Αναφέρομαι στις διάσπαρτες συμβάσεις των οικοδόμων που πριν πολλά χρόνια ενοποιήθηκαν σε μία κλαδική σύμβαση. Αναφέρομαι σε τρείς (3) κλαδικές συμβάσεις, (εμπορικών επιχειρήσεων, παροχής υπηρεσιών, και υπάλληλων στην βιομηχανία,) οι οποίες αναπτύχτηκαν τα τελευταία χρόνια και αφορούν κοντά το 50% του συνόλου των εργαζομένων. Οι δύο πρώτες καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους στο χώρο τους, η τρίτη μόνο το υπαλληλικό προσωπικό, και υπογράφονται από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Υπάρχουν και άλλες συμβάσεις που καλύπτουν μεγάλο μέρος της οικονομίας, όπως στον τουρισμό, στις μεταφορές, τράπεζες, υγεία, εκπαίδευση, κ.τ.λ. Αυτές με διορθωτικές αλλαγές μπορούν να συνενώσουν όλους τους εργαζόμενους στον τομέα τους.

Η πρότασή μας;

Μπορεί να συζητάμε για χρόνια για το τι είδους και πόσα συνδικάτα χρειάζονται και να μην καταλήξουμε. Όμως, για πόσες και ποιες κλαδικές συμβάσεις απαιτούνται δεν υπάρχουν περιθώρια. Και οι προτάσεις θα πρέπει να περιοριστούν όχι στο τι θέλουμε αλλά με το τι έχουμε:

1. Έχουμε την σύμβαση υπάλληλων στην βιομηχανία. Αυτή μπορεί και πρέπει να μετεξελιχτεί σε σύμβαση όλων των εργαζομένων στην βιομηχανία. Συνεπώς οι ομοσπονδίες που σχετίζονται με την βιομηχανία, θα πρέπει να ενσωματώσουν τις κλαδικές συμβάσεις τους στην σύμβαση αυτή και όλοι μαζί να την υπηρετήσουν. Τώρα, εάν δεν υπάρχει αντίρρηση και θέλουν να ενοποιηθούν και σε μία συνδικαλιστική ομοσπονδία, είναι άλλο θέμα.

Θέλω να πιστεύω πως τόσο το πρόβλημα όσο η λύση του βρίσκονται εδώ. Άν βγάλουμε το αγκάθι αυτό, τα υπόλοιπα είναι εύκολα και θα εξελιχτούν από μόνα τους.

2. Υπάρχουν είδη οι κλαδικές των εμπορικών επιχειρήσεων και της παροχής υπηρεσιών και μαζί με της βιομηχανίας, εκτός που θα καλύπτουν και θα συνενώνουν την πλειοψηφία των εργαζομένων, θα αναπτυχτεί στο χώρο αυτό μια νέα δυναμική.

3. Στους υπολοίπους τομείς τις οικονομίας, (τουρισμός, μεταφορές, κατασκευές, εκπαίδευση, υγεία, χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί Τύπος), που υπάρχουν περισσότερες από μία κλαδική σύμβαση, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να ενοποιηθούν σε μία.

4. Αναφέρομαι μόνο στον ιδιωτικό τομέα, (λόγο των διαθέσιμων στοιχείων του ΙΚΑ) αυτό δεν σημαίνει πως οι εργαζόμενοι του δημοσίου θα πρέπει να είναι χώρια, αντιθέτως, οι ενοποιήσεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα κρίνονται απαραίτητες. Αυτό, όμως, περνά μέσα από την ενοποίηση ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ που ήρθε ο καιρός πλέον να γίνει.

Θετικές προϋποθέσεις

Ποίο το αποτέλεσμα; Με το «συμμάζεμα» των συμβάσεων, ο αγώνας για την υπεράσπισή τους αποκτά άλλα χαρακτηριστικά και άλλη δυναμική. Εξυπακούεται ότι ο αγώνας για υπογραφή των συμβάσεων θα είναι ενιαίος και όχι ατομικός. Αυτός πρέπει να είναι ο δρόμος, με αυτά τα εργαλεία θα δώσουμε την μάχη, και να είμαστε σίγουροι ότι θα κερδίσουμε. “Ουδέν κακό αμιγές καλού”.

*Ο Κώστας Νικολάου είναι Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

Οι «50» ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ και οι «ΕΝΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ» ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΑΡΤΗ

Posted on 4 Φεβρουαρίου, 2012. Filed under: 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Εποχή 12/2/2012

Του Κώστα Νικολάου*

Δεν γνωρίζω εάν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, κατατάσσει και το Υπουργό εργασίας στους «κουκουλοφόρους», αλλά νομίζω, ο τίτλος του ταιριάζει γάντι, καθόσον, εκτός από τους καταδότες, είναι και οι δήμιοι που φορούν κουκούλα. Και ο Γ. Κουτρουμάνης έχει αναλάβει αυτό το ρόλο.

Ο Γ. Κουτρουμάνης είναι ο άνθρωπος που άλλαξε το νόμο της βαρύτητας, αφού έφτιαξε ειδικό νόμο και καθιστά την μειοψηφία ποιό ισχυρή από την πλειοψηφία!! Με το νόμο 4024/2011, άρθρο 37, θέτει τις κλαδικές συμβάσεις, οι οποίες συνυπογράφονται από εργοδοτικές ενώσεις και Ομοσπονδίες με χιλιάδες μέλη, σε υποδεέστερη θέση έναντι των επιχειρησιακών συμβάσεων, οι οποίες στο εξής, μπορούν να υπογράφονται και από μεμονωμένα άτομα όπως οι «ΕΝΏΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ»!!

Έτσι, δεν πέρασαν ούτε δύο μήνες από την θέσπιση και το φαγοπότι έγινε πάρτι. Σαν τα μανιτάρια ξεφυτρώνουν οι «ενώσεις προσώπων» και η μία πίσω από την άλλη «υπογράφουν» πανομοιότυπες συμβάσεις, με μειώσεις έως και πάνω από 50%, πλήρη ελαστικοποίηση των ωραρίων εργασίας, καθιέρωση συστημάτων προσωρινής ή μειωμένης απασχόλησης, κατάργηση της προϋπηρεσίας κ.τ,λ.. Όλες έχουν διάρκεια αορίστου χρόνου!!

Οι Επιχειρήσεις που συγκροτώντας τους εργαζόμενους σε «ενώσεις προσώπων», άλλαξαν τον εργασιακό χάρτη είναι:

1.« ΓΑΛΑΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΛΑΡΙΣΗΣ Α.Ε (ΟΛΥΜΠΟΣ)» ΛΑΡΙΣΑ: Μείωση των μισθών στα όρια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), διευθέτηση του χρόνου εργασίας!!

2. «ΤΥΡΑΣ Ε.Ε.» ΤΡΙΚΑΛΑ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, διευθέτηση του χρόνου εργασίας!!

3. «MEGASPRINTGYARD ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Α.Ε.» ΛΑΓΚΑΔΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, κατάργηση της 5ήμερης εργασίας, ενώ «συμφωνείται» η καθιέρωση συστημάτων μερικής απασχόλησης!!

4. «ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ» ΧΡΥΣΟΥΠΟΛΗ ΚΑΒΑΛΑΣ ( Εμπορίας ετοίμων ενδυμάτων): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, και επιπλέον, συμφωνείται … ότι οι εργαζόμενοι δεν επιθυμούν να εργάζονται υπερωριακά και ο εργοδότης δεν θα αποδέχεται υπερωριακή εργασία!! ενώ για την προϋπηρεσία, απαιτείται προσκόμιση βεβαίωσης προηγούμενων εργοδοτών!!.

5. «ΑΤΛΑΣ Α.Τ.Ε.Β.Ε.» ΠΑΤΡΑ (ΚΕΡΑΜΟΠΟΙΙΑ) : Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

6. «ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΙΛΗΣ» ΜΑΝΔΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ (Ανυψωτικών μηχανημάτων): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

7. «ΕΛΙΝΟΙΛ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ Α.Ε.» ΑΘΗΝΑ: Νέα σύμβαση στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

8. «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ ΚΑΙ ΣΙΑ» Ν.ΙΩΝΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ (Παροχής Υπηρεσιών): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ. Για την προϋπηρεσία απαιτείται πιστοποιητικό θεωρημένο από την επιθεώρηση εργασίας!! Συμφωνείται επίσης: εργασιακή ειρήνη, καθιέρωση συστημάτων προσωρινής ή μειωμένης απασχόλησης, διευθέτηση του χρόνου εργασίας!!

9. «ΚΕΝΤΡΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΚΡΗΤΗΣ» ΗΡΑΚΛΕΙΟ: Μείωση των μισθών από 5% έως 9%.!!

10. «ΑΡΤΟΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ Γ.ΣΑΒΟΙΔΑΚΗΣ Α.Ε.» ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ: Μείωση των μισθών κατά 17% ,διευθέτηση του χρόνου εργασίας!!

11. «FRANKEHELLASA.E.B.E» ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ ΑΤΤΙΚΗΣ: Μείωση των μισθών από 5% έως 10%!!

12. «ΑΦΟΙ ΒΡΟΥΤΣΗ Α.Ε.» ΑΘΗΝΑ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!

13. «ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΞΥΔΑΣ & ΣΙΑ Ο.Ε.» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, δικαίωμα στη εταιρεία να καταρτίζει ατομικές συμφωνίες μερικής απασχόλησης!!

14. «ΡΕΒΟΙΛ Α.Ε.Ε.Π.» ΒΑΡΗ ΑΤΤΙΚΗΣ (Πετρελαιοειδών): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

15. «ΚΛΙΜΑΤΕΧΝΙΚΗ Ανώνυμη Εταιρία» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

16. «ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΒΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε.» ΑΧΑΡΝΑΙ ΑΤΤΙΚΗΣ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, για την προϋπηρεσία απαιτείται πιστοποιητικό θεωρημένο από την επιθεώρηση εργασίας! «Συμφωνείται» εργασιακή ειρήνη, καθιέρωση συστημάτων προσωρινής ή μειωμένης απασχόλησης καθώς και διευθέτηση του χρόνου εργασίας!!

17. «Τ.ΤΣΙΚΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Α.Ε.» ΑΘΗΝΑ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

18. «ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ Α.Ε» ΣΕΣΚΟ Ν. ΜΑΓΝΙΣΙΑΣ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

19. «ΩΚΕΑΝΙΣ» ΚΑΒΑΛΑ (Ξενοδοχείο): Μείωση των μισθών από 4% έως 15%.

20. «ΣΗΓΚΑΛ – ΔΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ» ΠΕΡΑΙΑ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, για την προϋπηρεσία απαιτείται πιστοποιητικό θεωρημένο από την επιθεώρηση εργασίας!! «Συμφωνείται» εργασιακή ειρήνη, καθιέρωση συστημάτων προσωρινής ή μειωμένης απασχόλησης, διευθέτηση του χρόνου εργασίας.!!

21. «ΤΣΑΝΟΣ Ε.Π.Ε.» Ν. ΣΑΝΤΑ ΚΙΛΚΙΣ» (Μηχανήματα Βιολογικού καθαρισμού): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

22. «ΜΑΚ ΜΟΤΟΡΣ ΑΝΩΝΙΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ- ΕΞΑΓΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» ΚΑΒΑΛΑ: Μείωση των μισθών κατά 10%.!!

23. «ΚΥΤΙΟΠΟΙΙΑ ΛΙΘΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΟΣΚΙΝΙΔΗΣ Α.Β.Ε.Ε.» ΤΑΥΡΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ: Μείωση των μισθών κατά 17%.!!

24. «ΚΥΡΙΑΚΟΥΔΗΣ ΑΝΩΝΙΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ» ΠΕΙΡΑΙΑ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

24. «ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ Α.Ε.» ΙΣΘΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

25. «ΜΕΤΑΛΛΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΑΒΕΕ» ΑΓΡΙΝΙΟ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

26. «ΣΠ.ΠΕΡΒΟΛΑΡΑΚΗΣ ΑΝΩΝΙΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

27. «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΞΑΝΘΗΣ Α.Ε.» ΞΑΝΘΗ: Μείωση των μισθών στα όρια της !!

28. «ΚΑΖΑΤΕΞ “DESCAMPSI–LAURAASHLEY”» ΓΛΥΦΑΔΑ ΑΤΤΙΚΗΣ (Ανώνυμη Εμπορική Λευκών Ειδών): Μείωση των μισθών κατά 10%.!!

29. «ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΡΑΤΣΕΛΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε. “KOYRASANIT”» ΘΑΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

30. « ΣΤ.ΠΡΟΣΑΛΙΚΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ 0.Ε.» ΠΕΥΚΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ( Μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων) : Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, για την προϋπηρεσία απαιτείται πιστοποιητικό θεωρημένο από την επιθεώρηση εργασίας!! «Συμφωνείται» εργασιακή ειρήνη, καθιέρωση συστημάτων προσωρινής ή μειωμένης απασχόλησης καθώς και διευθέτηση του χρόνου εργασίας.!!

31. « ΜΕΤΑΛΟΡ Α.Β.Ε.Ε.» ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΜΕΤΑΛΟΥ): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

32. « ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ – ΣΥΡΟΣ Α.Ε.» ΣΥΡΟ (ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΟΥΡΙΑΤΙΚΗ): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ!!

33. « ΚΤΙΡΙΟ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ε.Π.Ε.» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΤΥΠΩΝ): Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ με πλαφόν ανωτάτου ορίου το 25% !!

34. «Π. ΜΑΡΚΟΜΙΧΑΛΗΣ & ΥΙΟΣ ΑΕΒΕ» ΠΕΙΡΑΙΑ: Μείωση των μισθών κατά 20% !!

35. « ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΙΚΟΥ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΘΕΡΜΟΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΜΑΓΝΙΣΙΑΣ»: Μείωση των μισθών στα όρια της ΕΓΣΣΕ, για την προϋπηρεσία απαιτείται πιστοποιητικό θεωρημένο από την επιθεώρηση εργασίας!! «Συμφωνείται», εργασιακή ειρήνη, καθιέρωση συστημάτων προσωρινής ή μειωμένης απασχόλησης καθώς και διευθέτηση του χρόνου εργασίας.!!

Σύνολο Επιχειρησιακών Συμβάσεων για έτος 2011:

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου εργασίας, το 2011 έχουν υπογραφεί μαζί με τις «ενώσεις προσώπων», 130 επιχειρησιακές συμβάσεις, και 5 Διαιτητικές αποφάσεις, σύνολο 135 (τόσες έχουν κατατεθεί μέχρι σήμερα).

Το 2010, έχουν υπογραφεί (263) επιχειρησιακές συμβάσεις και (13) Διαιτητικές αποφάσεις. Οι περισσότερες έχουν διετή διάρκεια που συνεχίζουν.

Έτσι από το σύνολο των (300) περίπου, επιχειρησιακών συμβάσεων, οι (50) από αυτές προβλέπουν μειώσεις στους μισθούς και όχι μόνο.

Μείωση μισθών μέσο σωματείου:

Δέκα έξι (16) είναι οι συμβάσεις που μείωσαν μισθούς μέσο σωματείων. Από αυτές ορισμένες είναι πριν την ψήφιση του νόμου ως «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις» που επιτρεπόταν (πάλι με νόμο του Γ. Κουτρουμάνη) και άλλες μετά τη ψήφιση του νόμου. Ωστόσο, πολλά από τα σωματεία αυτά είναι νέα και έγιναν για το σκοπό αυτό.

Όλες οι μειώσεις είναι στα επίπεδα της Εθνικής Γενικής Σ.Σ.Ε., εκτός ορισμένων που καθορίζουν ποσοστιαία μείωση, από 10% έως 20%.

Οι 16 αυτές επιχειρήσεις είναι:

1.) «ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ Α.Ε» ΙΩΑΝΝΙΝΑ (Αντιπροσωπεία MBW) – 2.) «ΓΡΑΦΟΤΥΠΙΚΗ Α.Ε.» ΑΧΑΡΝΑΙ ΑΤΤΙΚΗΣ – 3.) «ISSFACILITYSERVICESAE» ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΤΤΙΚΗΣ – 4. ) «ΑΚΜΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» ΑΘΗΝΑ – 5.) « GOLDAIRHAMDLINGS.A» ΑΘΗΝΑ ( ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ) – 6.) «ΜΙΣΣΙΡΙΑΝ Α.Ε.» ΚΑΒΑΛΑ ( Επεξεργασίας καπνού) – 7.) «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΓΙΟΥΛΑ Α.Ε» ΑΙΓΑΛΕΩ ΑΤΤΙΚΗΣ – 8.) «BRINK’SHERMHSSECURITYSERVICESA.E.» ΑΘΗΝΑ (ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ): – 9.)«ΘΡΑΚΩΝ ΚΟΝΙΑΜΑΤΑ ΘΡΑΚΗΣ Α.Ε.Β.Ε.» ΟΡΙΣΤΙΑΔΑ – 10.) «ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑ ΑΤΕ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – 11.) «ΠΑΞΕΚ Α.Ε.» ΚΑΡΔΙΤΣΑ: (Ξενοδοχείου «ΚΙΕΡΙΟΝ») – 12.) «ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ» – 13.) «ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ ΓΕΝΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΤΡΩΝ ΑΝΩΝΙΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» ΠΑΤΡΑ – 14.) «ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ ΚΛΩΤΟΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ Α.Ε.Β.Ε.» ΦΑΡΣΑΛΑ με έδρα ΑΧΑΡΝΑΙ ΑΤΤΙΚΗΣ – 15.) «SPRIDERSTORA.E» ΑΘΗΝΑ ( ΕΜΠΟΡΙΚΗ) – 16.) «ΕΝΩΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΣΕΛΙΝΟΥ» ΠΑΛΕΟΧΩΡΑ ΧΑΝΙΑ.

Είναι προφανές πως οι «ενώσεις προσώπων» βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη. Το Συνδικαλιστικό Κίνημα μπαίνει σε νέα κατάσταση που θα πρέπει συντεταγμένα να την αντιμετωπίσει. θα πρέπει επίσης να αξιοποιηθούν όλα τα όπλα που ακόμα παρέχει ο νόμος, όπως:

1. Οι «ενώσεις προσώπων» εντάσσονται στο 1264/82, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα πρωτοβάθμια σωματεία απέναντι στο νόμο. Συνεπώς, θα πρέπει να τεθεί θέμα από τις αντίστοιχες δευτεροβάθμιες οργανώσεις (Ομοσπονδίες -Εργατικά Κέντρα) για το κύρος των εκλογών, εάν τηρηθήκαν οι διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος, ή εάν αυτοί που τις υπογράφουν είναι ταυτόχρονα και εκπρόσωποι της εταιρίας, εάν οι συμβάσεις εφαρμόζονται για όλους κ.λ.π.

2. Με δεδομένο ότι δεν περιέχεται ρήτρα αναδρομικότητας του νόμου 4024/11, όλες οι κλαδικές συμβάσεις που έχουν ήδη συναφθεί μέχρι την 27η/10/2011 (ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου) συνεχίζουν να παράγουν κανονιστική δέσμευση.

Αυτό σημαίνει, πως για το διάστημα, διάρκειας των κλαδικών συμβάσεων οι οποίες υπογράφηκαν και κηρύχτηκαν υποχρεωτικά εκτελεστέες πριν την 27/10/11, συνεχίζουν να υπερισχύουν έναντι των επιχειρησιακών και ως εκ τούτου πολλές από τις «συμφωνίες» που υπογράφηκαν είναι άκυρες.

3. Το ΣΕΠΕ αρμόδιο για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, να ακυρώσει τις «συμβάσεις» όπου δεν τηρήθηκε η νομοθεσία ή εμπεριέχουν καταχρηστικούς όρους. Να φροντίσει για εφαρμογή κλαδικών συμβάσεων όπου ακόμα υπερισχύουν των επιχειρησιακών.

4. Οι εργαζόμενοι των παραπάνω επιχειρήσεων να απευθύνονται στα συνδικάτα. Οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, που δεν έχουν τις συμβάσεις αυτές και θέλουν το περιεχόμενό τους, μπορούν να απευθύνονται στο ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ.

*Ο Κώστας Νικολάου είναι Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

ΣΕ ΝΟΜΟ ΣΙΩΠΗΣ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

Posted on 3 Ιανουαρίου, 2012. Filed under: 2) ΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, 4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ |

Οι εργοδότες, κόβουν τους μισθούς όποτε θέλουν, καταβάλουν όσο μισθό αυτοί θέλουν, όποτε θέλουν ή και καθόλου, και παρά τις καταγγελίες εργαζομένων και σωματείων, αυτές δεν ακολουθούν το δρόμο της δικαιοσύνης.

Αυγή 3/1/2012

Του Κώστα Νικολάου*

Ποινικό αδίκημα και μάλιστα με την διαδικασία αυτοφώρου, είναι η μη καταβολή δεδουλευμένων, δηλαδή,γιαπάσης φύσεως αποδοχές που καθορίζονται είτε από συμβάσεις εργασίας (ατομικές) είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε από το νόμο είτε από έθιμο, σύμφωνα τον ΑΚ 690/45 και το νόμο 2336/95.

Οι εργοδότες που δεν καταβάλουν εμπρόθεσμα και στο ακέριο τις αποδοχές των εργαζομένων, τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης (6) έξη μηνών και με χρηματικά ποσά ανάλογα με τις καθυστερούμενες οφειλές.

Οι μηνύσεις για την μη καταβολή δεδουλευμένων (εφαρμογή συμβάσεων εργασίας) σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, εκτός από τους ενδιαφερομένους, υποβάλλονται από τις επιθεωρήσεις εργασίας ή τα οικία αστυνομικά τμήματα.

Παρόλα αυτά, η εργοδοτική αυθαιρεσία οργιάζει. Οι εργοδότες, κόβουν τους μισθούς όποτε θέλουν, καταβάλουν όσο μισθό αυτοί θέλουν, όποτε θέλουν ή και καθόλου, και παρά τις καταγγελίες εργαζομένων και σωματείων, αυτές δεν ακολουθούν το δρόμο της δικαιοσύνης.

Ούτε τα αστυνομικά τμήματα παραλαμβάνουν τις μηνυτήριες αναφορές εργαζομένων, ούτε οι επιθεωρήσεις εργασίας ασκούν μηνύσεις σε όλες τις εργατικές διαφορές για την μη καταβολή δεδουλευμένων. Αλλά και όσες από αυτές καταλήγουν στην δικαιοσύνη, δεν εκδικάζονται με την διαδικασία αυτοφώρου!!

Η ατιμωρησία των παρανομούντων εργοδοτών οφείλεται και στις ελλιπείς εγκυκλίους του Υπουργείου εργασίας (ΣΕΠΕ), που ενώ κάνουν λόγο για αυτόφωρο αδίκημα, όταν πρόκειται για μη καταβολή δεδουλευμένων, το περιορίζουν στο δώρο των Χριστουγέννων και στο δώρο του Πάσχα!!

Τι λέει ο νόμος;

‘Άρθρο 8 παρ. 1 του Ν. 2336/1995: Κυρώσεις για καθυστέρηση καταβολής αποδοχών

1. Η παρ. 1 του άρθρου μόνου του α.ν. 690/1945 (ΦΕΚ 292Α΄) αντικαθίσταται ως ακολούθως :

<1. Κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολουμένους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας είτε από αποφάσεις διαιτησίας είτε από το νόμο ή έθιμο είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν. 3198/1955, συνεπεία της θέσεως των εργαζόμενων σε κατάσταση διαθεσιμότητας, τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερόμενων ή των οργάνων του Υπουργείου Εργασίας ή των οργάνων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που είναι εντεταλμένα για την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας ή της οικείας Αστυνομικής Αρχής ή της οικείας επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζόμενων, με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες και χρηματική ποινή, της οποίας το ποσό δεν μπορεί να ορίζεται κάτω του 25% ούτε πάνω του 50% του καθυστερούμενου χρηματικού ποσού, για την εξεύρεση του οποίου οι τυχόν σε είδος οφειλόμενες αποδοχές πρέπει να αποτιμώνται, με τη σχετική απόφαση, σε χρήμα. Η εκδίκαση των παραπάνω υποθέσεων γίνεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου, όπως προβλέπεται από τα άρθρα 417 επ. του Κ.Π.Δ.>.

Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Το υπουργείο εργασίας (ΣΕΠΕ), ως αρμόδιος φορέας για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, οφείλει, να εκδώσει νέα εγκύκλιο που να καλεί τους εργοδότες να συμμορφωθούν με τον νόμο και σε περίπτωση άρνησης οι επιθεωρήσεις εργασίας να κινούν διαδικασίες μηνύσεων, οι οποίες θα εκδικάζονται με τη διαδικασία αυτοφώρου.

Η ΓΣΕΕ έχει την στοιχειώδη υποχρέωση, να αναλάβει αντίστοιχες πρωτοβουλίες για την ενεργοποίηση και πλήρη εφαρμογή του παραπάνω νόμου.

*Ο Κώστας Νικολάου είναι Μέλος Διοικούσας Επιτροπής ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ

nikolaou@kepea.gr

Read Full Post | Make a Comment ( None so far )

« Προηγούμενες Καταχωρίσεις

4) ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ:

“ΕΙΧΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ 22 ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠ’ ΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ”

ΕΠΟΥΛΩΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ Η ΠΛΗΓΗ;

ΚΑΝΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

“ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ”

ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΜΗΝΑ

ΑΚΟΥΓΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΡΧΟΤΑΝ

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

ΗΤΑΝ Η ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΜΟΥ

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΟΣ ΜΑΚΕΛΕΙΟΥ

ΜΗΔΕΝΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ

ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ

ΕΛΕΓΧΟΙ ΟΥΣΙΑΣ

3 + 1 παραβάσεις ακυρώνουν όλες τις αυξήσεις του κατώτατου μισθού!!

Βάζουν στόχο τις άδειες μητρότητας!

«ΕΠΙΤΡΟΠΗ» ΠΙΣΣΑΡΙΔΗ:

Τεμπελιά… οι πρόωρες (μειωμένες) συντάξεις!

Ελεύθερα η αδήλωτη εργασία και οι παρανομίες γύρω από αυτή

Ούτε τα “μεγάλα πρόστιμα” – Ούτε οι ελεγκτικοί μηχανισμοί – Αρκούν για την αδήλωτη εργασία.

Η κοινωνική ασφάλιση είναι δημόσιος πλούτος και όχι δημόσιο βάρος – Μέτωπο εθνικής σωτηρίας του εθνικού μας πλούτου.

Οι εργαζόμενοι του Ιδιωτικού Τομέα δεν είναι δεύτερης κατηγορίας

Πλήρη αποκατάσταση των παράνομων μετατροπών – από πλήρη σε μερική απασχόληση

Ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας

ΑΠΟ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ

Οι Συμβάσεις που ακλουθούν είναι κατά αλφαβητική σειρά και κατά κλάδο

Τα στοιχεία των ΟΑΕΔ & ΙΚΑ καίνε τον Υπουργό Εργασίας και αποκαλύπτουν τα ψέματα περί ανάπτυξης της οικονομίας

ΣΥΡΙΖΑ: «Ύποπτες» διαφορές στα στοιχεία ΟΑΕΔ, ΙΚΑ για την ανεργία

Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κ. υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

Περί

RSS

Subscribe Via RSS

Μεταστοιχεία

Θέματα

Αρχείο

Blogroll